mgr Anna Ożadowicz

Chciałabym opisać krótko historię mojego "związku" bo nie wiem co robić. Jestem w trudnej sytuacji. Jesteśmy razem od roku. Związałam się z kimś kto ma lekkie upośledzenie umysłowe , padaczkę lekooporną plus zestaw innych chorób z tym związancyh. Jest osobą bardzo zaburzoną. Po prostu chorą. Często "partner" nie myśli logicznie. Partner bardzo chce żebyśmy razem żyli, razem zamieszkali, żebym się nim opiekowała. Jest niezdolny do samodzielnej egzystencji. Ja z powodu wyrzutów sumienia, że zostawiam chorą osobę i jednak go w końcu przez ten czas poznałam nieco i się ze sobą bardzo zżyliśmy i nie mogę odejść. Jego rodzina jest szczęśliwa, że się razem spotykamy. Mam 41 lat. Tylko ja nie jestem szczęśliwa. Chciałabym mieć prawdziwego partnera, żebyśmy razem mogli podejmować decyzje, razem żyć, tak normalnie. Ja nie jestem tak niepełnosprawna jak partner i muszę rezygnować z wielu rzeczy żeby się do niego dostosować. Partner jest pod opieką rodziców ale ma świadomość , że rodzice nie będą żyć wiecznie i szuka osoby, z którą mógłby żyć. Partner ma braci ale oni układają sobie życie osobno. Padło na mnie. Tylko ja nie chcę takiego związku, chcę normalnie z kimś po partnersku żyć. Czuję , że to chyba moje przeznaczenie opiekować się nim i taki mój los. Nie zdawałam sobie sprawy bardzo długo jak on jest chory i co mnie czeka. Bardzo mnie obciąza psychicznie ten związke a muszę mieć siłe na pracę. Wiem, że mogłam nie wchodzić w ten związek ale weszłam. Mam konflikt wewnętrzny, że nie chcę sprostać jego oczekiwaniom , że nie chcę zostać jego partnerką życiową i opiekunką. Mam duże wyrzuty sumienia. Moje potrzeby prawie w góle nie są spełniane, bo on nie jest w stanie ich spełnić z powodu choroby. Rozmowy nic nie pomagają. Nie wiem co robić. Nie chcę się wybielać a jego tylko oskarżać, on też jest człowiekiem i się zżyliśmy. Czy ktoś by mógł coś doradzić? Czy mam prawo odejść i nie spełnić jego oczekiwań i skazać go na samotność? Z góry dziękuję.

Witam.Moj partner w dzieciństwie był dzieckiem ojca alkoholika ,był przy wielu awanturach domowych.Mamu razem dwójkę dzieci zaczął zadużywać alkoholu ponad to krzyczy a za jakiś czas płacze.Dodam że gdy jest trzeźwy nie można mu powiedzieć swojego zdania bo reaguje jakbym go atakowała.Mowilam że ma problem z alkoholem dodatkowo z nerwami.Jezeli mu coś nie wychodzi reaguje nerwowo. Co do pracy jest systematyczny.Do jakiego lekarza się udać?Co robić?