Mój nastolatek mówi, że „nie potrzebuje ludzi”, bo ma znajomych z Discorda. Czy to źle?

Dzień dobry,

Trudno jednoznacznie odpowiedzieć, nie znając całej sytuacji ani szerszego kontekstu funkcjonowania nastolatka. Ogólnie rzecz biorąc, takie stwierdzenie może wskazywać na trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji z rówieśnikami w świecie offline.

Przyczyny mogą być różne – od naturalnych etapów rozwoju i poszukiwania tożsamości, przez nieśmiałość czy introwersję, aż po możliwe doświadczenia odrzucenia lub wykluczenia w środowisku szkolnym. Relacje online – np. na Discordzie – mogą dawać poczucie przynależności i być ważne dla młodej osoby, ale warto przyjrzeć się, czy nie zastępują one całkowicie kontaktów w rzeczywistości.

Jeśli jako rodzic odczuwa Pan/Pani niepokój, warto skonsultować się ze specjalistą – psychologiem lub psychoterapeutą pracującym z młodzieżą – który pomoże ocenić sytuację i ewentualnie zaproponować dalsze kroki.

Pozdrawiam serdecznie.

Dzień dobry,

To pytanie, które dziś słyszę coraz częściej i nie dziwię się, że budzi niepokój.
Z jednej strony znajomi z Discorda, Instagrama, Facebooka to też relacje. Dla wielu młodych osób są ważne, czasem nawet bardziej autentyczne niż te w szkole. Dają przestrzeń do rozmowy bez presji, poczucie przynależności, wspólne pasje. To nie jest z definicji coś złego.

Niestety z drugiej strony…
Jeśli kontakt online zastępuje wszystkie inne relacje, jeśli dziecko unika wyjść z domu, nie spotyka się w realu z nikim, jeśli kontakt z ciałem i światem fizycznym zanika — to już może być sygnał ostrzegawczy.

Co warto sprawdzić?
- Czy znajomości online są jedynym źródłem kontaktu i emocji?
- Czy dziecko ma trudność z nawiązywaniem relacji w realnym świecie – i czy social media to ucieczka przed odrzuceniem lub lękiem społecznym?
- Czy relacje z rodzicem, rodzeństwem, światem „offline” są wyraźnie napięte, zanikające?

Często pod takim stwierdzeniem: „nie potrzebuję ludzi” kryje się potrzeba ochrony siebie. Przed oceną, wykluczeniem, niepowodzeniem.
I kontakt online daje iluzję bezpieczeństwa, ale emocjonalnie nie zastąpi prawdziwej obecności.

Co można zrobić?
- Warto rozmawiać i spróbować świat nastolatka, posłuchać argumentów.
- Zaproponować wspólne aktywności, ale nie na siłę. Czasem młody człowiek potrzebuje alternatywy, ale nie presji. Nawet małe, neutralne doświadczenia offline mogą być pierwszym krokiem.
- Zastanowić się, czy w tle nie ma trudniejszych emocji. Smutek, lęk społeczny, odrzucenie, trudności szkolne – to częste powody ucieczki w kontakt online. Warto nie zostawiać z tym dziecka samego.

W ESC Ośrodku Leczenia E-Uzależnień wspieram rodziców i młodzież, którzy mierzą się z wyzwaniami życia cyfrowego. Pomagamy nie odcinać dziecka od jego świata, tylko przywrócić mu równowagę – między ekranem a rzeczywistością.

To, że Pani/Pan pyta – znaczy, że już jest troska. A od tego zaczynają się dobre zmiany.

Z serdecznością,
Marcin Okoński
psycholog, psychoterapeuta
ESC Ośrodek Leczenia E-Uzależnień
ul. Boguckiego 6/3, 01-502 Warszawa
(esc123(.)net)

Witam serdecznie, to, że nastolatek mówi „nie potrzebuję ludzi, mam znajomych z Discorda”, nie musi od razu oznaczać czegoś niepokojącego — ale warto uważnie się temu przyjrzeć, zwłaszcza w kontekście rozwoju społeczno-emocjonalnego w okresie dorastania.
W okresie nastoletnim młodzi ludzie:

eksperymentują z tożsamością, także społeczną – mogą deklarować niezależność, dystans do otoczenia, krytycyzm wobec „świata dorosłych” czy rówieśników,

przenoszą relacje do świata online – dla wielu to naturalne środowisko kontaktu, zwłaszcza jeśli są nieśmiali lub mają specyficzne zainteresowania (np. gaming, anime, technologia).

Wypowiedź „nie potrzebuję ludzi” może być wyrazem chęci autonomii, sposobem obrony przed odrzuceniem, albo sygnałem, że realne relacje są dla niego trudne.

Relacje online – zalety i ograniczenia
Plusy:

Dają poczucie przynależności, zwłaszcza osobom nieśmiałym lub neuroatypowym.

Umożliwiają rozmowy z osobami o podobnych zainteresowaniach.

Minusy:

Mogą być powierzchowne lub nietrwałe.

Nie rozwijają w pełni umiejętności społecznych potrzebnych w świecie offline (np. odczytywanie emocji, rozwiązywanie konfliktów twarzą w twarz).

Niosą ryzyko izolacji, szczególnie jeśli stają się jedyną formą kontaktu społecznego.

Zaniepokoić może, jeśli:

Nastolatek unika wszelkich kontaktów twarzą w twarz (np. nie wychodzi z domu, nie spotyka się z nikim poza internetem).

Ma problemy z emocjami (np. wycofanie, drażliwość, smutek).

Towarzyszy temu spadek funkcjonowania (np. brak motywacji, problemy w szkole, brak snu, zaniedbanie higieny).

Relacje online zastępują realność całkowicie, a nie ją uzupełniają.
To, że nastolatek ma znajomych z Discorda, samo w sobie nie jest złe — dziś to dla wielu młodych naturalne źródło relacji. Kluczowe jest to, czy potrafi budować i utrzymywać relacje także poza internetem, oraz jak się z tym czuje. Twoja uważność, akceptacja i gotowość do rozmowy to najlepsze, co możesz mu teraz dać.

Pozdrawiam