Mam nieco ponad 30 lat. Jestem kobietą. Mam analityczny umysł. Moimi decyzjami w niemal każdym aspek
6
odpowiedzi
Mam nieco ponad 30 lat. Jestem kobietą. Mam analityczny umysł. Moimi decyzjami w niemal każdym aspekcie kieruje rachunek zysków i strat. Brakuje mi spontaniczności. Mam życie, które jest do bólu przewidywalne i nudne (praca, dom, zakupy). Muszę to zmienić. Nie chcę zostać bez rodziny, dzieci i męża. Niestety, boję się wejść w związek z drugą osobą. Pomimo tego, że nie mam żadnych doświadczeń w tym temacie (ani dobrych, ani złych). Utknęłam w miejscu. Wydaje mi się, że dopóki nie zadziała "chemia", to nigdy się nie zakocham. Tymczasem czas ucieka. Pragnę dzieci, ale nic nie robię aby ten stan zmienić. Boję się, że spróbuję a to nie będzie ten. Boję się też zakochać. Boję się zmian, bo zmieni się wszystko. Nie rozumiem siebie. Życie podsunęło mi człowieka spokojnego i być może dobrego, ale dziesięć lat starszego. Nie odpowiada mi on niestety także wyglądem. Marzyłam o miłości od pierwszego spojrzenia. Tymczasem szkoda nie spróbować. Czy miłości można się nauczyć? Co jest ze mną nie tak? Proszę o pomoc i odpowiedź.
Miłość od pierwszego wejrzenia najczęściej występuje w baśniach - w realnym życiu to zazwyczaj wyłącznie zauroczenie, fascynacja. Lęk przed bliskością natomiast można skutecznie leczyć psychoterapeutycznie i tym samym dać sobie szansę na kochanie i bycie kochanym
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry. Proszę rozważyć podjęcie psychoterapii - będzie mogła Pani się przyjrzeć przy pomocy profesjonalisty przede wszystkim swoim potrzebom, może lękom, wcześniejszym wzorcom relacji. Proszę być dobrej myśli. Powodzenia! Pozdrawiam, Anna Skłodowska
Szanowna Pani,
w Pani przypadku ośmielę się zadać pytanie, kto Panią nauczył bać się? Kto Panią nauczył tak funkcjonować? Warto rozważyć w tym kontekście wspołpracę z osobą, która ukierunkowana jest na pomoc osobom w kryzysach życiowych. Proszę skierować kroki do specjalisty, który pracuje EMDR (terapia odwrażliwiania przy pomocy ruchu gałek ocznych), ponieważ terapeuta pomoże poradzić sobie Pani z negatywnymi emocjami w adaptacyjny sposób i wesprze Pani pamięć emocjonalną w bezpiecznym przetwarzaniu obecnej sytuacji oraz zdarzeń z przeszłości. Zachęcam, z pełną troską o Pani zdrowie, do podjęcia współpracy z profesjonalistą.
Z uszanowaniem,
dr Monika Gmurek
w Pani przypadku ośmielę się zadać pytanie, kto Panią nauczył bać się? Kto Panią nauczył tak funkcjonować? Warto rozważyć w tym kontekście wspołpracę z osobą, która ukierunkowana jest na pomoc osobom w kryzysach życiowych. Proszę skierować kroki do specjalisty, który pracuje EMDR (terapia odwrażliwiania przy pomocy ruchu gałek ocznych), ponieważ terapeuta pomoże poradzić sobie Pani z negatywnymi emocjami w adaptacyjny sposób i wesprze Pani pamięć emocjonalną w bezpiecznym przetwarzaniu obecnej sytuacji oraz zdarzeń z przeszłości. Zachęcam, z pełną troską o Pani zdrowie, do podjęcia współpracy z profesjonalistą.
Z uszanowaniem,
dr Monika Gmurek
Dzień dobry,
czytając Pani list, rzucił mi się w oczy wewnętrzny konflikt między potrzebą zmiany ("mam życie, które jest do bólu przewidywalne i nudne;") a lękiem przed zmianą ("niestety, boję się wejść w związek z drugą osobą").
Zbyt mało mam danych, by stwierdzić, co konkretnie Panią blokuje i powoduje, że - jak Pani pisze - tkwi Pani w miejscu. Przypuszczam, że jedną z takich blokad może być to, że siły "za zmianą" i "przeciwko zmianie" równoważą się. W mojej ocenie warto przyjrzeć się głębiej tym opozycyjnym motywacjom.
Gdyby na konsultacje do mojego gabinetu trafiła osoba opisująca podobne do Pani problemy, pomagałabym jej odkryć, co (świadomie, ale przede wszystkim - nieświadomie) popycha ją w stronę zakładania rodziny (np. na ile są to jej autentyczne wewnętrzne pragnienia, a na ile wzorce obowiązujące w naszej kulturze, przekazy wyniesione z domu itd.). Zgłębiałabym także drugi biegun konfliktu, tj. - co (świadomie i nieświadomie) zniechęca tę osobę do wejścia w trwały związek z mężczyzną. W tym punkcie skupiłabym się na opisywanych przez Panią licznych lękach, zarówno tych uogólnionych ("boję się zmian" - pytałabym: czego dokładnie się ta osoba się boi? jak wyobraża sobie zmiany? co w nich jest takiego groźnego/strasznego itp.? ), i tych konkretnych, związanych z wyborem życiowego partnera (np. "boję się, że spróbuję, a to nie będzie ten"). Być może trzeba byłoby także poruszyć wątek relacji z mężczyznami w ogóle - z ojcem, innymi ważnymi męskimi postaciami z rodziny, pierwszymi młodzieńczymi zauroczeniami itd. Tutaj szukałabym odpowiedzi na pytanie: jak to się stało, że osoba już ponad 30-letnia - cytuję Pani słowa - "nie ma żadnych doświadczeń w tym temacie". Z moją hipotetyczną klientką analizowałabym wreszcie to, co poruszyły już wyżej moje koleżanki, tj. jak się mają marzenia, pragnienia i fantazje do rzeczywistości. Na ile te wizje "miłości od pierwszego spojrzenia" są realistyczne, a na ile - są hamującymi rozwój iluzjami.
Zapewne w trakcie naszych spotkań wypłynęłoby jeszcze kilka innych tematów wartych lepszego rozpoznania. Nakreśliłam Pani tylko skrótowy szkic tego, na czym ja - na początku - koncentrowałabym się w pracy z osobą zmagającą się z analogicznymi do Pani problemami.
Jak Pani widzi - jest nad czym pracować. Dlatego zachęcam Panią do poszukania w miejscu swojego zamieszkania doświadczonego psychoterapeuty, który pomoże rozwiązać dręczące Panią problemy.
Mocno trzymam za Panią kciuki. Powodzenia, pozdrawiam serdecznie,
Aleksandra Hulewska
czytając Pani list, rzucił mi się w oczy wewnętrzny konflikt między potrzebą zmiany ("mam życie, które jest do bólu przewidywalne i nudne;") a lękiem przed zmianą ("niestety, boję się wejść w związek z drugą osobą").
Zbyt mało mam danych, by stwierdzić, co konkretnie Panią blokuje i powoduje, że - jak Pani pisze - tkwi Pani w miejscu. Przypuszczam, że jedną z takich blokad może być to, że siły "za zmianą" i "przeciwko zmianie" równoważą się. W mojej ocenie warto przyjrzeć się głębiej tym opozycyjnym motywacjom.
Gdyby na konsultacje do mojego gabinetu trafiła osoba opisująca podobne do Pani problemy, pomagałabym jej odkryć, co (świadomie, ale przede wszystkim - nieświadomie) popycha ją w stronę zakładania rodziny (np. na ile są to jej autentyczne wewnętrzne pragnienia, a na ile wzorce obowiązujące w naszej kulturze, przekazy wyniesione z domu itd.). Zgłębiałabym także drugi biegun konfliktu, tj. - co (świadomie i nieświadomie) zniechęca tę osobę do wejścia w trwały związek z mężczyzną. W tym punkcie skupiłabym się na opisywanych przez Panią licznych lękach, zarówno tych uogólnionych ("boję się zmian" - pytałabym: czego dokładnie się ta osoba się boi? jak wyobraża sobie zmiany? co w nich jest takiego groźnego/strasznego itp.? ), i tych konkretnych, związanych z wyborem życiowego partnera (np. "boję się, że spróbuję, a to nie będzie ten"). Być może trzeba byłoby także poruszyć wątek relacji z mężczyznami w ogóle - z ojcem, innymi ważnymi męskimi postaciami z rodziny, pierwszymi młodzieńczymi zauroczeniami itd. Tutaj szukałabym odpowiedzi na pytanie: jak to się stało, że osoba już ponad 30-letnia - cytuję Pani słowa - "nie ma żadnych doświadczeń w tym temacie". Z moją hipotetyczną klientką analizowałabym wreszcie to, co poruszyły już wyżej moje koleżanki, tj. jak się mają marzenia, pragnienia i fantazje do rzeczywistości. Na ile te wizje "miłości od pierwszego spojrzenia" są realistyczne, a na ile - są hamującymi rozwój iluzjami.
Zapewne w trakcie naszych spotkań wypłynęłoby jeszcze kilka innych tematów wartych lepszego rozpoznania. Nakreśliłam Pani tylko skrótowy szkic tego, na czym ja - na początku - koncentrowałabym się w pracy z osobą zmagającą się z analogicznymi do Pani problemami.
Jak Pani widzi - jest nad czym pracować. Dlatego zachęcam Panią do poszukania w miejscu swojego zamieszkania doświadczonego psychoterapeuty, który pomoże rozwiązać dręczące Panią problemy.
Mocno trzymam za Panią kciuki. Powodzenia, pozdrawiam serdecznie,
Aleksandra Hulewska
Droga Pani, być może w Pani życiu króluje kontrola, którą ciężko jest Pani odpuścić. Może być to wynik trudnego życia i traum. Ciężko jednak gdybać i warto jest porozmawiać ze specjalistą, aby lepiej naświetlić temat.
Pozdrawiam,
Anita K.
Pozdrawiam,
Anita K.
Sugeruję wizytę: Konsultacja psychologiczna - 180 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Analizując Pani przypadek, nie skupiałbym się na szukaniu „co jest ze mną nie tak”, ale raczej na zrozumieniu, jak Pani odnosi się do swojej egzystencji, bycia-w-świecie, swojego strachu przed zmianą, a także swoich pragnień i lęków. W trakcie terapii można było by dojść do rozumienia dlaczego Pani rachunek zysków i strat tak mocno kieruje decyzjami, czy traktuje Pani życie jako coś, co należy kontrolować i przewidywać? Zapraszam
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.