Jestem mamą 2 latka. Mój synek jest bardzo mądrym chłopcem. Zna cyfry, litery. Ma świadomość że odwr
4
odpowiedzi
Jestem mamą 2 latka. Mój synek jest bardzo mądrym chłopcem. Zna cyfry, litery. Ma świadomość że odwrócone "W" to "M". Potrafi pokazać wiele przedmiotów mając napisane słowo (rozpoznaje znaczenie napisów).Potrafi znaleźć proste słowa w tekście. Uwielbia zabawy w pisanie i zgadywanie. Jest za to bardzo chwalony. Mój wielki niepokój wzbudza jego rozwój emocjonalny i społeczny. Synek podczas spacerów chce być noszony na rękach i tak jest od zawsze (właściwie nie używaliśmy wózka). Od 3 miesięcy spacery to wędrówka od kosza do kosza bo synek uwielbia wyrzucać śmieci i liczenie znaków drogowych. Dziecko nie przepada za placami zabaw. Nie lubi zabawek. Na nowe zabawki reaguje płaczem chyba że jest to książeczka (synek uwielbia książeczki, paluszkiem wodzi po teksie tak jakby czytał). Mój niepokój potęguje fakt, że synek reaguje atakiem histerii gdy wchodzimy do domu babci lub próbujemy odwiedzić znajomych (nie wiemy jak powinniśmy wtedy reagować, zazwyczaj wycofujemy się i wracamy do domu). Płacze gdy ktoś wchodzi do naszego domu. Nie lubi jak ktoś z krewnych próbuje nawiązać z nim kontakt. Właściwie nikt poza rodzicami nie jest w stanie się nim opiekować. Dodam, że od urodzenia dziecko było bardzo absorbujące dużo marudził i wymagał ciągłej uwagi. Nie bez znaczenie może być fakt że my jesteśmy bardzo zaangażowanymi rodzicami ( może za bardzo?)
Bardzo proszę o opinie czy powinnam się niepokoić. Proszę też o poradę jakie kroki należy podjąć .
Bardzo proszę o opinie czy powinnam się niepokoić. Proszę też o poradę jakie kroki należy podjąć .
Dzień dobry,
proszę udać się na konsultację do doświadczonego psychologa dziecięcego. Proszę również zastanowić się przed wizytą u specjalisty, w jaki sposób przebiegała ciąża i poród i czy dziecko po urodzeniu, w wyniku jakiś komplikacji, było oddzielone od rodziców. Proszę również przypomnieć sobie, czy jest jakiś szczególny moment w życiu dziecka, gdy zaczęło tak reagować lub pojawiły sie kolejne elementy, które budzą Pani niepokój, czy jest tak faktycznie od momentu jego urodzenia? Ważne jest, czy były takie momenty, że nie reagowało atakiem histerii po wejściu do domu babci? Czy do domu przychodzą te same osoby, na które reaguje płaczem, gdy ma wejść do ich domu? Czy z czymś jest to związane, co z pozycji dorosłego może być błahe (np.: jakiś komentarz, kara), natomiast z punktu widzenia dziecka znaczące? Czy próbowała Pani rozmawiać o tym z dzieckiem? To ważne elementy, które warto wziąć pod uwagę. Jednocześnie proszę zastanowić się nad swoim i Państwa prezentowanym stylem przywiązania wobec dziecka, o czym Pani wspomina. Zebrane fakty warto przedstawić i przedyskutować z psychologiem, dbając w ten sposób o pełniejszy obraz sytuacji.
Z uszanowaniem,
dr n. hum. Monika Gmurek
proszę udać się na konsultację do doświadczonego psychologa dziecięcego. Proszę również zastanowić się przed wizytą u specjalisty, w jaki sposób przebiegała ciąża i poród i czy dziecko po urodzeniu, w wyniku jakiś komplikacji, było oddzielone od rodziców. Proszę również przypomnieć sobie, czy jest jakiś szczególny moment w życiu dziecka, gdy zaczęło tak reagować lub pojawiły sie kolejne elementy, które budzą Pani niepokój, czy jest tak faktycznie od momentu jego urodzenia? Ważne jest, czy były takie momenty, że nie reagowało atakiem histerii po wejściu do domu babci? Czy do domu przychodzą te same osoby, na które reaguje płaczem, gdy ma wejść do ich domu? Czy z czymś jest to związane, co z pozycji dorosłego może być błahe (np.: jakiś komentarz, kara), natomiast z punktu widzenia dziecka znaczące? Czy próbowała Pani rozmawiać o tym z dzieckiem? To ważne elementy, które warto wziąć pod uwagę. Jednocześnie proszę zastanowić się nad swoim i Państwa prezentowanym stylem przywiązania wobec dziecka, o czym Pani wspomina. Zebrane fakty warto przedstawić i przedyskutować z psychologiem, dbając w ten sposób o pełniejszy obraz sytuacji.
Z uszanowaniem,
dr n. hum. Monika Gmurek
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry, warto udać się do psychologa dziecięcego. Lęk przed obcymi u małych dzieci w pewnych okresach jest czymś naturalnym, jednak w tej sytuacji widać dziecko może mieć problem z poczuciem bezpieczeństwa w relacji z rodzicami i wysoki poziom lęku, dobrze będzie się temu przyjrzeć, tak jak całemu podłożu, czyli relacji Państwa z synkiem. Pozdrawiam, Justyna Wojciechowska
Dzień dobry, do lepszej oceny sytuacji potrzebna będzie obserwacja dziecka i pogłębiona rozmowa z rodzicami.
W tym celu polecam udać się do psychologa dziecięcego, żeby porozmawiać nie tylko o zachowaniu syna, lecz także o Państwa podejściu do niego, które być może będzie musiało ulec zmianie.
Pozdrawiam, Julianna Skawińska
W tym celu polecam udać się do psychologa dziecięcego, żeby porozmawiać nie tylko o zachowaniu syna, lecz także o Państwa podejściu do niego, które być może będzie musiało ulec zmianie.
Pozdrawiam, Julianna Skawińska
Szanowna Pani,
Bardzo dziękuję za tak szczegółowy i wnikliwy opis rozwoju Pani synka. Rozumiem Pani niepokój – kontrast, jaki Pani zauważa między ponadprzeciętnymi zdolnościami poznawczymi (czytanie, cyfry, litery, rozpoznawanie napisów – to może być tzw. hiperleksja), a znacznymi trudnościami w sferze emocjonalnej, społecznej i adaptacyjnej, jest sygnałem, który wymaga profesjonalnej diagnostyki.
Jako specjalista, zdecydowanie potwierdzam, że powinna Pani podjąć kroki diagnostyczne. Taki profil rozwoju nie jest typowy dla dwulatka i wskazuje na potrzebę wdrożenia specjalistycznego wsparcia.
Fachowa Interpretacja Pani Obserwacji
Opisane przez Panią trudności (szczególnie: histeria przy zmianie otoczenia/wejściu do domu babci, płacz przy gościach, wybiórcze zainteresowania schematycznymi czynnościami jak liczenie znaków/wyrzucanie śmieci, unikanie zabawek na rzecz książek) są istotnymi przesłankami wskazującymi na:
Sztywność Poznawczą i Lęk przed Zmianą: Dziecko ma niską tolerancję na nowe bodźce i zerwanie rutyny. Jego świat musi być przewidywalny i pod kontrolą, stąd silna reakcja (histeria/wycofanie) w nieznanych miejscach.
Trudności w Przetwarzaniu Sensorycznym (SI): Płacz na nowe zabawki lub ciągła potrzeba noszenia może wynikać z nadwrażliwości lub poszukiwania bodźców sensorycznych.
Trudności Społeczne: Brak chęci do interakcji z krewnymi i unikanie placu zabaw jest manifestacją trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu kontaktów społecznych, co często wynika ze specyficznego odbioru świata.
W psychologii klinicznej, taka dysproporcja między wybitnym rozwojem poznawczym a trudnościami w relacjach społecznych i elastyczności zachowania, jest sygnałem do pogłębionej diagnozy w kierunku spektrum autyzmu (ASD).
Zalecane Kroki Działania
Proszę nie zwlekać z działaniem, ponieważ wczesna interwencja jest kluczowa!
Pełna Diagnoza Psychologiczna/Psychiatryczna: Proszę umówić się na konsultację diagnostyczną u doświadczonego psychologa dziecięcego lub psychiatry dziecięcego, który specjalizuje się w diagnostyce profilu neurorozwojowego (ASD) u małych dzieci (dwulatek to idealny czas na rozpoczęcie procesu).
Ocena Integracji Sensorycznej (SI): Niezależnie od diagnozy głównej, należy skonsultować się z terapeutą Integracji Sensorycznej, aby ocenić, czy trudności z płaczem na nowe zabawki czy potrzebą noszenia nie wynikają z nieprawidłowego przetwarzania bodźców.
Wdrożenie Wsparcia i Ustrukturyzowanie:
Nie wycofujcie się natychmiast: Kiedy synek reaguje histerią, nie wycofujcie się (aby nie utrwalać mechanizmu unikania). Zamiast tego, zostańcie na bezpiecznym dystansie (np. w przedpokoju u babci) i pozwólcie mu na aklimatyzację bez presji interakcji.
Informowanie: Zawsze z wyprzedzeniem informujcie o tym, co się wydarzy ("Teraz pójdziemy do auta, potem odwiedzimy babcię, a wrócimy o 17:00").
Pani zaangażowanie jest cenną siłą! Teraz tę siłę należy ukierunkować na profesjonalne wsparcie i terapię, które pomogą Pani synkowi lepiej zrozumieć i funkcjonować w świecie.
Zapraszam do kontaktu w celu omówienia dalszych kroków terapeutycznych.
Z poważaniem,
Joanna Szelerska
Bardzo dziękuję za tak szczegółowy i wnikliwy opis rozwoju Pani synka. Rozumiem Pani niepokój – kontrast, jaki Pani zauważa między ponadprzeciętnymi zdolnościami poznawczymi (czytanie, cyfry, litery, rozpoznawanie napisów – to może być tzw. hiperleksja), a znacznymi trudnościami w sferze emocjonalnej, społecznej i adaptacyjnej, jest sygnałem, który wymaga profesjonalnej diagnostyki.
Jako specjalista, zdecydowanie potwierdzam, że powinna Pani podjąć kroki diagnostyczne. Taki profil rozwoju nie jest typowy dla dwulatka i wskazuje na potrzebę wdrożenia specjalistycznego wsparcia.
Fachowa Interpretacja Pani Obserwacji
Opisane przez Panią trudności (szczególnie: histeria przy zmianie otoczenia/wejściu do domu babci, płacz przy gościach, wybiórcze zainteresowania schematycznymi czynnościami jak liczenie znaków/wyrzucanie śmieci, unikanie zabawek na rzecz książek) są istotnymi przesłankami wskazującymi na:
Sztywność Poznawczą i Lęk przed Zmianą: Dziecko ma niską tolerancję na nowe bodźce i zerwanie rutyny. Jego świat musi być przewidywalny i pod kontrolą, stąd silna reakcja (histeria/wycofanie) w nieznanych miejscach.
Trudności w Przetwarzaniu Sensorycznym (SI): Płacz na nowe zabawki lub ciągła potrzeba noszenia może wynikać z nadwrażliwości lub poszukiwania bodźców sensorycznych.
Trudności Społeczne: Brak chęci do interakcji z krewnymi i unikanie placu zabaw jest manifestacją trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu kontaktów społecznych, co często wynika ze specyficznego odbioru świata.
W psychologii klinicznej, taka dysproporcja między wybitnym rozwojem poznawczym a trudnościami w relacjach społecznych i elastyczności zachowania, jest sygnałem do pogłębionej diagnozy w kierunku spektrum autyzmu (ASD).
Zalecane Kroki Działania
Proszę nie zwlekać z działaniem, ponieważ wczesna interwencja jest kluczowa!
Pełna Diagnoza Psychologiczna/Psychiatryczna: Proszę umówić się na konsultację diagnostyczną u doświadczonego psychologa dziecięcego lub psychiatry dziecięcego, który specjalizuje się w diagnostyce profilu neurorozwojowego (ASD) u małych dzieci (dwulatek to idealny czas na rozpoczęcie procesu).
Ocena Integracji Sensorycznej (SI): Niezależnie od diagnozy głównej, należy skonsultować się z terapeutą Integracji Sensorycznej, aby ocenić, czy trudności z płaczem na nowe zabawki czy potrzebą noszenia nie wynikają z nieprawidłowego przetwarzania bodźców.
Wdrożenie Wsparcia i Ustrukturyzowanie:
Nie wycofujcie się natychmiast: Kiedy synek reaguje histerią, nie wycofujcie się (aby nie utrwalać mechanizmu unikania). Zamiast tego, zostańcie na bezpiecznym dystansie (np. w przedpokoju u babci) i pozwólcie mu na aklimatyzację bez presji interakcji.
Informowanie: Zawsze z wyprzedzeniem informujcie o tym, co się wydarzy ("Teraz pójdziemy do auta, potem odwiedzimy babcię, a wrócimy o 17:00").
Pani zaangażowanie jest cenną siłą! Teraz tę siłę należy ukierunkować na profesjonalne wsparcie i terapię, które pomogą Pani synkowi lepiej zrozumieć i funkcjonować w świecie.
Zapraszam do kontaktu w celu omówienia dalszych kroków terapeutycznych.
Z poważaniem,
Joanna Szelerska
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.