Dzień dobry, Syn poszedł w tym roku do przedszkola jako 3- latek. Chodzi do przedszkola gdzie jest
2
odpowiedzi
Dzień dobry,
Syn poszedł w tym roku do przedszkola jako 3- latek. Chodzi do przedszkola gdzie jest system 9 godzinny z spaniem.
Niestety syn od pierwszych dni nie chce chodzić do przedszkola. Od rana po przebudzeniu płacze, w szatni Pani bierze go na siłę , w przedszkolu raz płacze a raz nie, jak przychodzi do domu to co kilkanaście minut pyta się czy jutro znowu idzie do przedszkola i tak płacze cały dzień.
Syn zaczął się moczyć w nocy i co nas najbardziej niepokoi to to , że zaczął się bardzo jąkać a tego wcześniej nie robił.
Już nie wiemy co mamy robić… rozmowy i tłumaczenia nie działają, po przedszkolu poświęcamy mu uwagę. Odbieramy go o 11.30 ale przedszkole chce abyśmy go zostawiali już na spanie - chociaż wiemy że on nie chce być na 4 godziny a co dopiero do 15. Szkoda nam dziecka bo widzimy że jest coraz gorzej.
Proszę o poradę co mamy robić.
Syn poszedł w tym roku do przedszkola jako 3- latek. Chodzi do przedszkola gdzie jest system 9 godzinny z spaniem.
Niestety syn od pierwszych dni nie chce chodzić do przedszkola. Od rana po przebudzeniu płacze, w szatni Pani bierze go na siłę , w przedszkolu raz płacze a raz nie, jak przychodzi do domu to co kilkanaście minut pyta się czy jutro znowu idzie do przedszkola i tak płacze cały dzień.
Syn zaczął się moczyć w nocy i co nas najbardziej niepokoi to to , że zaczął się bardzo jąkać a tego wcześniej nie robił.
Już nie wiemy co mamy robić… rozmowy i tłumaczenia nie działają, po przedszkolu poświęcamy mu uwagę. Odbieramy go o 11.30 ale przedszkole chce abyśmy go zostawiali już na spanie - chociaż wiemy że on nie chce być na 4 godziny a co dopiero do 15. Szkoda nam dziecka bo widzimy że jest coraz gorzej.
Proszę o poradę co mamy robić.
Dzień Dobry,
Sytuacja którą Pani opisuje jest trudna i stresująca dla całej rodziny. To, że dziecko jest tak zestresowane (moczenie, jąkanie, dopytywanie mamy, płacz), na pewno nie ułatwiają tego i tak trudnego dla rodziny procesu adaptacji dziecka do przedszkola.
Decyzja, czy walczyć z oporem dziecka (czasami może to zająć kilka tygodni do kilku miesięcy), czy zostawić dziecko w domu (być może jest jeszcze nie dość dojrzałe), jest zawsze trudna i to jest indywidualna decyzja rodziców. Powinna być przemyślana, ponieważ może przecież dezorganizować też życie rodziców, wpływać na dobrostan całej rodziny.
Warto być w stałym kontakcie z nauczycielami w przedszkolu - zebrać informacje, jak długo po zostawieniu dziecka w przedszkolu ono płacze, jak się zachowuje w przedszkolu, czym się bawi i z kim. Być może rodzic zamartwia się, wyobrażając sobie, że dziecko cały dzień siedzi w kąciku i płacze, a wcale nie musi tak być. Informacje od wychowawcy mogą rodzica uspokoić i wytrwać w dalszym procesie adaptacji (który jest przecież trudny i może trwać nawet 2-3 miesiące).
Jeśli okaże się, że dziecko podczas pobytu w przedszkolu cały dzień płacze, siedzi samo, nie bawi się, jest ponure, a w domu sytuacja się pogarsza (dziecko budzi się w nocy, wymiotuje, płacze) być może nie jest w pełni gotowe do pobytu w przedszkolu.
Warto jednak próbować, ponieważ czasami lęk rodzica jest większy i to rodzic ma trudność z procesem separacji, co dziecko wyczuwa (tę niepewność, przedłużanie pożegnania, zamartwianie się, zabieranie dziecka za szybko).
Jednym słowem - warto obserwować zachowanie dziecka, zachować spokój i korzystać ze wsparcia i doświadczenia nauczycieli przedszkola i wsparcia reszty rodziny, a na pewno ten proces się unormuje albo problem się uspokoi przy większej dojrzałości i gotowości dziecka do socjalizacji w przedszkolu. Pozdrawiam serdecznie.
Sytuacja którą Pani opisuje jest trudna i stresująca dla całej rodziny. To, że dziecko jest tak zestresowane (moczenie, jąkanie, dopytywanie mamy, płacz), na pewno nie ułatwiają tego i tak trudnego dla rodziny procesu adaptacji dziecka do przedszkola.
Decyzja, czy walczyć z oporem dziecka (czasami może to zająć kilka tygodni do kilku miesięcy), czy zostawić dziecko w domu (być może jest jeszcze nie dość dojrzałe), jest zawsze trudna i to jest indywidualna decyzja rodziców. Powinna być przemyślana, ponieważ może przecież dezorganizować też życie rodziców, wpływać na dobrostan całej rodziny.
Warto być w stałym kontakcie z nauczycielami w przedszkolu - zebrać informacje, jak długo po zostawieniu dziecka w przedszkolu ono płacze, jak się zachowuje w przedszkolu, czym się bawi i z kim. Być może rodzic zamartwia się, wyobrażając sobie, że dziecko cały dzień siedzi w kąciku i płacze, a wcale nie musi tak być. Informacje od wychowawcy mogą rodzica uspokoić i wytrwać w dalszym procesie adaptacji (który jest przecież trudny i może trwać nawet 2-3 miesiące).
Jeśli okaże się, że dziecko podczas pobytu w przedszkolu cały dzień płacze, siedzi samo, nie bawi się, jest ponure, a w domu sytuacja się pogarsza (dziecko budzi się w nocy, wymiotuje, płacze) być może nie jest w pełni gotowe do pobytu w przedszkolu.
Warto jednak próbować, ponieważ czasami lęk rodzica jest większy i to rodzic ma trudność z procesem separacji, co dziecko wyczuwa (tę niepewność, przedłużanie pożegnania, zamartwianie się, zabieranie dziecka za szybko).
Jednym słowem - warto obserwować zachowanie dziecka, zachować spokój i korzystać ze wsparcia i doświadczenia nauczycieli przedszkola i wsparcia reszty rodziny, a na pewno ten proces się unormuje albo problem się uspokoi przy większej dojrzałości i gotowości dziecka do socjalizacji w przedszkolu. Pozdrawiam serdecznie.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
To co Państwo opisują nie wygląda jak typowa adaptacja przedszkolna. Jakkolwiek płacz i odmowa pójścia są u trzylatków częste tak nocne moczenie się, silna reakcja lękowa i jąkanie się świadczą raczej o bardzo silnym stresie który przewyższa możliwości dziecka. Póki objawy te się utrzymują niezalecane jest wydłużenie czasu w przedszkolu, ponieważ już wytrzymanie tych 4 godzin jest bardzo wyczerpujące dla dziecka, 9 godzin w placówce może tylko pogłębić problem. W opisywanej sytuacji najlepiej skonsultować się z psychologiem dziecięcym, który pokieruje Państwa dalej.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.