Dzień dobry. Od kilku dni próbuje, póki co na tym portalu, dojść do tego co mi jest, nie chce kłop
5
odpowiedzi
Dzień dobry.
Od kilku dni próbuje, póki co na tym portalu, dojść do tego co mi jest, nie chce kłopotać póki co żadnego specjalisty, uważam, że są ludzie, którzy są bardziej potrzebujący a ja nie będę zajmować im miejsca. Ogólnie jest to już któryś mój post. Kilka osób nakierowało mnie na fobię społeczną i to w większości się zgadza. Ale ostatnio w jednej z odpowiedzi przeczytałam o osobowości unikającej , pogrzebałem w necie, pożyczyłam od znajomej książkę w tym temacie i jestem przerażona. Objawy , zarówno w internecie jak i książce, dosłownie jakby o mnie ktoś pisał. Tak jak z fobią społeczną jeszcze jestem w stanie jakoś sobie poradzić, tak nie mogę pogodzić się z tą osobowością. Nie chcę już czytać nic więcej w necie bo będę się coraz bardziej nakręcać. Moje pytanie do Państwa jest następujące: czy przy leczeniu trzeba brać leki? Bo kilkukrotnie pojawiła mi się taka informacja. Nie chcę żeby moje zdrowie psychiczne było uzależnione od farmaceutyków.
Pozdrawiam Natalia
Od kilku dni próbuje, póki co na tym portalu, dojść do tego co mi jest, nie chce kłopotać póki co żadnego specjalisty, uważam, że są ludzie, którzy są bardziej potrzebujący a ja nie będę zajmować im miejsca. Ogólnie jest to już któryś mój post. Kilka osób nakierowało mnie na fobię społeczną i to w większości się zgadza. Ale ostatnio w jednej z odpowiedzi przeczytałam o osobowości unikającej , pogrzebałem w necie, pożyczyłam od znajomej książkę w tym temacie i jestem przerażona. Objawy , zarówno w internecie jak i książce, dosłownie jakby o mnie ktoś pisał. Tak jak z fobią społeczną jeszcze jestem w stanie jakoś sobie poradzić, tak nie mogę pogodzić się z tą osobowością. Nie chcę już czytać nic więcej w necie bo będę się coraz bardziej nakręcać. Moje pytanie do Państwa jest następujące: czy przy leczeniu trzeba brać leki? Bo kilkukrotnie pojawiła mi się taka informacja. Nie chcę żeby moje zdrowie psychiczne było uzależnione od farmaceutyków.
Pozdrawiam Natalia
Dzień dobry,
Dziękuję za podzielenie się swoimi obawami. Rozumiem Pani niepokój, zwłaszcza gdy opisy, na które Pani trafia, wydają się tak trafne.
Warto jednak podchodzić do samodzielnego diagnozowania z dużą ostrożnością. To częste zjawisko, że czytając o różnych trudnościach psychicznych, odnajdujemy w nich część siebie. Jednak objawy fobii społecznej i osobowości unikającej często się przenikają i bez pomocy specjalisty łatwo o błędne wnioski. Profesjonalna diagnoza to nie "łatka", ale klucz do zrozumienia źródeł problemu i dobrania indywidualnej ścieżki pomocy. Specjalista weźmie pod uwagę cały kontekst Pani życia, czego nie jest w stanie zrobić żaden artykuł. Proszę pamiętać, że wizyta u niego to nie "zajmowanie miejsca", ale akt dbałości o własne zdrowie, do którego ma Pani pełne prawo.
Odpowiadając wprost na Pani pytanie: leczenie tego typu trudności nie zawsze wymaga farmakoterapii. Podstawową i najczęściej rekomendowaną formą pomocy jest psychoterapia. Leki bywają włączane jako wsparcie, jednak decyzję o tym zawsze podejmuje lekarz w ścisłej konsultacji z pacjentem. Pozdrawiam
Dziękuję za podzielenie się swoimi obawami. Rozumiem Pani niepokój, zwłaszcza gdy opisy, na które Pani trafia, wydają się tak trafne.
Warto jednak podchodzić do samodzielnego diagnozowania z dużą ostrożnością. To częste zjawisko, że czytając o różnych trudnościach psychicznych, odnajdujemy w nich część siebie. Jednak objawy fobii społecznej i osobowości unikającej często się przenikają i bez pomocy specjalisty łatwo o błędne wnioski. Profesjonalna diagnoza to nie "łatka", ale klucz do zrozumienia źródeł problemu i dobrania indywidualnej ścieżki pomocy. Specjalista weźmie pod uwagę cały kontekst Pani życia, czego nie jest w stanie zrobić żaden artykuł. Proszę pamiętać, że wizyta u niego to nie "zajmowanie miejsca", ale akt dbałości o własne zdrowie, do którego ma Pani pełne prawo.
Odpowiadając wprost na Pani pytanie: leczenie tego typu trudności nie zawsze wymaga farmakoterapii. Podstawową i najczęściej rekomendowaną formą pomocy jest psychoterapia. Leki bywają włączane jako wsparcie, jednak decyzję o tym zawsze podejmuje lekarz w ścisłej konsultacji z pacjentem. Pozdrawiam
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry Pani Natalio.
Proszę się za bardzo nie przywiązywać do tego co jest napisane w Internecie oraz sugestii o osobowości unikającej. Sugeruje raczej udac się do psychologa i z nim porozmawiać. Tylko kontakt i pogłębiony wywiad może dać wiarygodną i rzetelną diagnozę. Ten portal służy raczej do stawiania hipotez a nie diagnoz.
Ważne jest także, aby miała Pani świadomość, że osobowość unikająca jest pojęciem określający spektrum objawów i nie wszystkie muszą dotyczyć Pani.
Pozdrawiam i zachęcam do realnego spotkania z psychologiem.
Proszę się za bardzo nie przywiązywać do tego co jest napisane w Internecie oraz sugestii o osobowości unikającej. Sugeruje raczej udac się do psychologa i z nim porozmawiać. Tylko kontakt i pogłębiony wywiad może dać wiarygodną i rzetelną diagnozę. Ten portal służy raczej do stawiania hipotez a nie diagnoz.
Ważne jest także, aby miała Pani świadomość, że osobowość unikająca jest pojęciem określający spektrum objawów i nie wszystkie muszą dotyczyć Pani.
Pozdrawiam i zachęcam do realnego spotkania z psychologiem.
Szanowna Pani Natalio, przede wszystkim bardzo zachęcam Panią do kontaktu ze specjalistą w gabinecie stacjonarnym lub online. Zazwyczaj zniechęcam moim klientów (wielu moich Kolegów i Koleżanek terapeutów, również)do szukania tylu informacji w internecie właśnie z tych samych powodów dla których Pani napisała tego posta: one nie są skrojone na miarę. Nie ma takiej możliwości aby zdiagnozować się samodzielnie w internecie. W przypadku zdrowia fizykalnego, gdy coś nas boli, idziemy do lekarza, robimy RTG, USG i wszystko co potrzebne i śmiejemy się z tego, że wyczytaliśmy w internecie już takie rzeczy, że myśleliśmy, że to jakaś nieuleczalna choroba. Natomiast w przypadku zdrowia psychicznego, często zwlekamy z pójściem z tym co boli do specjalisty. Myślimy, że wystarczy poczytać trochę książek, posłuchać podcastów itp. Nic bardziej mylnego, one mogą czasem jeszcze bardziej nakręcić np. spiralę lęku: "Co mi jest?", "Czy już tak źle?". Psychoterapia to nie tylko diagnoza i psychoedukacja, to przede wszystkim kontakt, relacja terapeutyczna. W kontakcie z drugim, wykształconym w tym kierunku człowiekiem, zupełnie inaczej postrzegamy pewne obszary swojego życia czy swoje trudności. Piszę to z całą życzliwością do Pani, to naprawdę nierzadki przypadek, że klient szuka pomocy na własną rękę. Dodam też, że nie ma istnieje w psychoterapii zjawisko: "Inni mają większe problemy". Pochylamy się nad każdym, który tu i teraz potrzebuje tej uwagi, nie ma problemów większych i mniejszych. Pozdrawiam serdecznie, Kamila Kłapińska-Mykhalchuk, psycholog, psychoterapeutka
Nie musisz mieć gorszego problemu, żeby poprosić o pomoc.
Terapia nie jest miejscem, które komuś zabierasz — to narzędzie dla Ciebie, by nauczyć się rozumieć siebie, a nie naprawiać. W terapii CBT krok po kroku można złagodzić lęk, przeformułować przekonania i nauczyć się reagować w nowy sposób – bez konieczności leków i bez obawy, że coś z Tobą nie tak.
Terapia nie jest miejscem, które komuś zabierasz — to narzędzie dla Ciebie, by nauczyć się rozumieć siebie, a nie naprawiać. W terapii CBT krok po kroku można złagodzić lęk, przeformułować przekonania i nauczyć się reagować w nowy sposób – bez konieczności leków i bez obawy, że coś z Tobą nie tak.
Dziękuję za podzielenie się swoim doświadczeniem. To bardzo zrozumiałe, że może się Pani czuć przytłoczona po przeczytaniu o zaburzeniu osobowości unikającej — takie samorozpoznania często budzą niepokój, zwłaszcza gdy opis wydaje się „pasować w punkt”. Warto jednak pamiętać, że opisy w internecie czy książkach przedstawiają skrajne przypadki, a realne doświadczenie człowieka bywa znacznie bardziej złożone.
To, co Pani opisuje, niekoniecznie oznacza osobowość unikającą — podobne objawy mogą pojawiać się przy fobii społecznej, przewlekłym lęku czy niskiej samoocenie. Dlatego dobrze byłoby, żeby diagnozę postawił specjalista — choćby po to, by dobrać najbardziej pomocne formy wsparcia.
Jeśli chodzi o leczenie, to w przypadku osobowości unikającej lub fobii społecznej farmakoterapia nie jest obowiązkowa. Często najskuteczniejszym podejściem okazuje się terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która pomaga stopniowo zmniejszać lęk i budować pewność siebie. W niektórych sytuacjach psychiatra może zalecić czasowe wsparcie lekami przeciwlękowymi lub przeciwdepresyjnymi, jeśli objawy są bardzo nasilone, ale wiele osób radzi sobie dobrze samą terapią.
Jeśli obawia się Pani farmakoterapii, warto to jasno powiedzieć podczas pierwszej konsultacji — lekarz lub terapeuta weźmie to pod uwagę i wspólnie ustalicie plan działania.
Najważniejsze jest, że Pani szuka pomocy i chce zrozumieć siebie — to naprawdę dobry znak. Zachęcam, by rozważyć kontakt z psychoterapeutą CBT (również online, jeśli tak jest łatwiej) — to bezpieczny i skuteczny krok.
Wszystkiego dobrego :)
To, co Pani opisuje, niekoniecznie oznacza osobowość unikającą — podobne objawy mogą pojawiać się przy fobii społecznej, przewlekłym lęku czy niskiej samoocenie. Dlatego dobrze byłoby, żeby diagnozę postawił specjalista — choćby po to, by dobrać najbardziej pomocne formy wsparcia.
Jeśli chodzi o leczenie, to w przypadku osobowości unikającej lub fobii społecznej farmakoterapia nie jest obowiązkowa. Często najskuteczniejszym podejściem okazuje się terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która pomaga stopniowo zmniejszać lęk i budować pewność siebie. W niektórych sytuacjach psychiatra może zalecić czasowe wsparcie lekami przeciwlękowymi lub przeciwdepresyjnymi, jeśli objawy są bardzo nasilone, ale wiele osób radzi sobie dobrze samą terapią.
Jeśli obawia się Pani farmakoterapii, warto to jasno powiedzieć podczas pierwszej konsultacji — lekarz lub terapeuta weźmie to pod uwagę i wspólnie ustalicie plan działania.
Najważniejsze jest, że Pani szuka pomocy i chce zrozumieć siebie — to naprawdę dobry znak. Zachęcam, by rozważyć kontakt z psychoterapeutą CBT (również online, jeśli tak jest łatwiej) — to bezpieczny i skuteczny krok.
Wszystkiego dobrego :)
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.