Dzień dobry. Mój 22 letni syn zażywa amfetaminę, jest uzależniony, on problemu nie widzi, został zwo

Dzień dobry, warto skontaktować się z najbliższym ośrodkiem leczenia uzależnień - powinni posiadać ulotki lub materiały, które można przekazać synowi do przemyślenia. Polecam również poczytać na temat dialogu motywacyjnego - jest to forma prowadzenia rozmowy, która pozwala zachęcić drugą stronę do zmian, bez przymusu i nakazów - jest to też stosowane w terapii uzależnień. Niestety cała reszta zależy już od decyzji syna - nie można niestety osoby dorosłej do niczego zmusić. Pozostaje mieć nadzieję, że sam podejmie w stosownym czasie właściwą decyzję. Trzymam mocno kciuki i jeżeli będę mogła jakoś pomóc, zapraszam do kontaktu.

Polecam ośrodek KARAN.

Dzień dobry, polecam aby Pani sama, jako matka i osoba związana z człowiekiem uzależnionym, zgłosiła się do terapeuty zajmującego się uzależnieniami. Bardzo ważne jest aby potrafiła Pani mądrze postępowć z synem, który ma problem. To nie jest łatwe ponieważ każda kochająca matka, a rozumiem, że Pani koch syna skoro przejmuje się Pani tym, co się z nim dzieje, może mieć tendencje do ustępowania i wikłania się i usprawiedliwienia osoby uzależnionej, co pogłębia nałóg. Trzeba nauczyć się co i jak robić aby nie ułatwiać synowi pogłębiania problemu uzależnienia. To jest trudne dla rodzica i samemu bardzo trudno jest sobie z tym poradzić. Pani potrzebuje w tym pomocy. Może ją Pani uzyskać od psychoterapeuty zajmującego się uzależnieniami. Mogę polecić odpowiednią osobę ale do pracy zdalnej, przez Skype. Jeśli taka forma Pani odpowiada, proszę napisać do mnie wiadomość prywatną na moim profilu w serwisie Znany Lekarz lub poszukać terapeuty uzależnień, który przyjmuje stacjonarnie w Pani okolicy. Pozdrawiam serdecznie! Emilia Szymanowicz

Dzień dobry,

Bardzo dziękuję za kontakt i zaufanie, jakim obdarzył mnie Pan/Pani, dzieląc się tak trudną sytuacją. Zmaganie się z uzależnieniem bliskiej osoby, szczególnie dziecka, jest bardzo wyczerpujące emocjonalnie, ale również stanowi duże wyzwanie. Przede wszystkim warto zacząć od zrozumienia, że uzależnienie to choroba, która dotyczy nie tylko osoby uzależnionej, ale także jej bliskich. Pana/Pani syn potrzebuje wsparcia, ale również wyznaczenia odpowiednich granic i wprowadzenia zmian, które pomogą mu zmierzyć się z problemem.

Z tego, co Pani/Pan opisuje, syn nie widzi swojego uzależnienia, co jest dość powszechnym zjawiskiem w przypadku osób uzależnionych. W takim przypadku bardzo ważne jest, aby podejść do niego z dużą delikatnością, ale jednocześnie stanowczością. Uzależnienie jest poważnym problemem, który wymaga zaangażowania i profesjonalnej pomocy. Przede wszystkim warto zacząć od rozmowy – spróbować otwarcie, ale bez oskarżeń, powiedzieć mu o swoich obawach, zauważyć konsekwencje, jakie niesie za sobą uzależnienie i jak może wpłynąć na jego życie, zdrowie oraz przyszłość. Ważne jest, by w tej rozmowie zachować spokój i pokazać wsparcie, nie wchodząc w konfrontację.

Najpierw jednak warto pomyśleć o profesjonalnej pomocy. Uzależnienie od amfetaminy to bardzo poważny problem, który wymaga kompleksowego podejścia, obejmującego zarówno leczenie medyczne, jak i psychoterapię. Jeśli syn nie chce się zgodzić na leczenie, warto spróbować interwencji motywacyjnej lub zwrócić się do specjalistów, którzy potrafią pracować z osobami opornymi na leczenie. Należy zwrócić uwagę na to, by nie bagatelizować problemu, bo uzależnienie może prowadzić do dalszych konsekwencji – nie tylko zdrowotnych, ale również społecznych i zawodowych.

W województwie opolskim oraz w całej Polsce dostępne są ośrodki leczenia uzależnień, które oferują pomoc w zakresie terapii uzależnień, zarówno stacjonarnej, jak i ambulatoryjnej. Terapia stacjonarna jest jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia uzależnień, szczególnie w przypadku uzależnienia od substancji takich jak amfetamina. Istnieją również grupy wsparcia, w których Pani/Pan syn może uczestniczyć, aby wymieniać doświadczenia i uzyskać pomoc od osób, które przeżywają podobne problemy.

Zachęcam do skontaktowania się z ośrodkiem, który oferuje pomoc w leczeniu uzależnień, w tym uzależnienia od narkotyków. W naszym ośrodku ESC – Ośrodek Leczenia Uzależnień i Psychoterapia oferujemy kompleksowe podejście do leczenia uzależnienia, które obejmuje nie tylko terapię uzależnienia, ale również wsparcie psychoterapeutyczne. Nasz zespół specjalistów pomoże Panu/Pani synowi przejść przez trudny proces leczenia, ale także wesprze Pana/Panią w całym tym procesie, pomagając poradzić sobie z emocjami związanymi z uzależnieniem bliskiej osoby.

Proszę pamiętać, że wsparcie rodziny jest kluczowe, ale uzależnienie to proces, który wymaga zaangażowania samego uzależnionego. Pani/Pana rola jest bardzo ważna, ale nie mniej ważna jest gotowość Pani/Pana syna do podjęcia leczenia. Warto również poszukać wsparcia w grupach dla rodzin osób uzależnionych, gdzie można wymieniać się doświadczeniami i zrozumieć, jak wspierać bliską osobę w leczeniu.

Zachęcam do skontaktowania się z naszym ośrodkiem w celu umówienia się na bezpłatną konsultację, aby uzyskać dalsze wskazówki i opracować plan działania.

Z serdecznymi pozdrowieniami,
Radosław Helwich
Certyfikowany terapeuta uzależnień i współuzależnień
ESC – Ośrodek Leczenia Uzależnień i Psychoterapia
Warszawa Żoliborz ul. Boguckiego 6/3, (prowadzimy konsultacje online)

Dzień dobry.
Domyślam się, że jest to dla Pana/Pani bardzo trudna sytuacja, w końcu chodzi o Pana/Pani dziecko.
Pisze Pan/Pani: "muszę mu pomóc". Myślę, że ta pomoc jest tylko i wyłącznie możliwa wtedy, kiedy syn będzie chciał współpraciować.
Proponuję zacząć od zadbania o siebie, ponieważ jeśli nie zadba Pan/Pani o siebie, nie będzie Pan/Pani w stanie pomóc w odpowiedni sposób swojemu synowi.
Rodzice uzależnionych dzieci (nawet tych dorosłych) często przejmują za te dzieci odpowiedzialność, chcąc im pomóc (płacą rachunki, ukrywają problem przed innymi, tłumaczą ich zachowania itd.). Jednak taka pomoc tak naprawdę często sprawia, że osoba uzależniona nie czuje konsekwencji swojego postępowania i tym samym jej problem sie pogłębia, a rodzic czuje się przy tym często wyczerpany,bezsilny, a nawet winny.
Proszę rozważyć konsultację z psychoterapeutą uzależnień, który wysłucha i pomoże zatroszczyć się o siebie, podpowie w jaki sposób i kiedy rozmawiać z synem, jak stawiać zdrowe granice.
Polecam podjęcie psychoterapii własej, dla własnego komfortu i poprawy jakości życia, zdjęcia z siebie ciężaru odpowiedzialnośći.
Istnieją również grupy dla osób współuzależnionych, gdzie można dzielić się swoimi problemami, ale i wysłuchać innych jak oni sobie radzą, uzyskać cenną wiedzę.
Z tego co Pan/Pani pisze syn potrzebuje pomocy psychoterapeutycznej, być może leczenia odwykowego, jednak decyzja czy syn podejmie terapię zależy tylko i wyłącznie od niego.

Życzę spokoju, zdrowia i powodzenia !