Dzień dobry , mam taki problem . Mam dobrego przyjaciela . Zawsze między nami było dobrze trochę wię

Dziękuję za podzielenie się swoim doświadczeniem. To, co Pani opisuje, brzmi bardzo trudno – kiedy partner zaczyna kłamać i unikać szczerych rozmów, łatwo poczuć się oszukaną i zmęczoną. Zaufanie staje się wtedy kruche, a relacja coraz bardziej obciąża emocjonalnie. Może być pomocne porozmawianie o tym z psychologiem – nie po to, by od razu podejmować decyzje, ale żeby lepiej zrozumieć swoje emocje i to, że tkwi się w relacji, która nie daje poczucia bezpieczeństwa i satysfakcji.

Wszystkiego dobrego :)

Rozumiem Twoje zmęczenie tą sytuacją. Opisujesz, że Twój przyjaciel coraz częściej Cię oszukuje, nie odbiera telefonu, wymyśla wymówki, a rozmowy na ten temat nie przynoszą żadnej zmiany. To naturalne, że czujesz frustrację i zaczynasz wątpić w sens tej relacji.

W takiej sytuacji kluczowe jest to, żebyś jasno określiła swoje granice i potrzeby. Jeśli dla Ciebie szczerość i otwartość są podstawą bliskiej relacji, to masz prawo oczekiwać, że druga osoba będzie tego przestrzegać. Możesz mu wprost powiedzieć, jak się czujesz, gdy Cię oszukuje, i że nie jesteś w stanie budować relacji, w której nie ma zaufania.

Ważne jednak, byś nie skupiała się na udowadnianiu mu kłamstwa, tylko na konsekwencjach dla Ciebie: „Kiedy mnie oszukujesz, czuję się zraniona i tracę do Ciebie zaufanie. Jeśli to się nie zmieni, nie będę mogła w tej relacji zostać.” To jasny sygnał, że dalsze trwanie w takim układzie nie jest dla Ciebie możliwe.

Ostatecznie decyzja należy do Ciebie – możesz próbować jeszcze raz postawić granice i zobaczyć, czy on je uszanuje, albo zdecydować, że dla własnego spokoju i poczucia wartości ta relacja powinna się zakończyć.

To, co opisujesz, brzmi bardzo trudnie i frustrująco. Masz prawo czuć złość, rozczarowanie i zmęczenie – zwłaszcza jeśli wielokrotnie dawałaś szansę i próbowałaś rozmawiać, a sytuacja się nie zmienia. W relacji, nawet jeśli nie jest to formalny związek, bardzo ważne są szczerość, zaufanie i wzajemny szacunek. Gdy druga osoba zaczyna ukrywać prawdę lub mija się z nią, podważa to poczucie bezpieczeństwa i bliskości.
Z tego, co piszesz, widać, że próbowałaś wyjaśniać sytuację spokojnie i otwarcie – a mimo to on nie bierze odpowiedzialności za swoje zachowanie. Tłumaczenia w stylu „nie oszukuję” albo „sam siedziałem” w momencie, gdy wiesz, że to nieprawda, mogą być formą unika­nia konfrontacji lub niedojrzałości emocjonalnej. Niezależnie od przyczyny, to zachowanie rani i odbiera Ci zaufanie.
Warto zadać sobie pytanie: czego potrzebujesz w tej relacji i co realnie możesz od niego dostać? Jeśli z jego strony nie ma gotowości do szczerej rozmowy ani zmiany, to prawdopodobnie jedyne, co możesz zrobić, to zadbać o siebie – o swoje granice i spokój.
Czasem najtrudniejsze, ale też najzdrowsze rozwiązanie to zrobić krok w tył i dać sobie przestrzeń. Jeśli on naprawdę Cię szanuje, zauważy to i będzie chciał odzyskać Twoje zaufanie — ale to musi wynikać z jego decyzji, nie z Twoich kolejnych prób ratowania sytuacji.
Masz prawo oczekiwać szczerości, nawet w relacji na odległość. Jeśli tego nie ma, to bardzo trudno budować jakąkolwiek więź.

Dzień dobry :)
Zapraszam panią na bezpłatną konsultację.
Pozdrawiam
Robert Turek