Dzień dobry, mam 18 lat i od jakiegoś czasu miewam kilkusekundowe omamy wzrokowe. Niestety nie mam a
4
odpowiedzi
Dzień dobry, mam 18 lat i od jakiegoś czasu miewam kilkusekundowe omamy wzrokowe. Niestety nie mam aktualnie możliwości udania sie do psychologa (głownie przez sprawy finansowe i dalekie terminy wizyt). Zapisywałam omamy i wyszło mi 27 omamów w ciągu ok.16miesięcy (Miesiąc - miesiąc przerwy - miesiąc - miesiąc przerwy - 5 miesięcy - 2 miesiące przerwy - 3 miesiące - 2 miesiące przerwy do teraz). Wygląda to tak, że przez jakieś 5 sekund znikąd pojawia się jakiś obraz, jestem przestraszona, wierzę w to co widzę, serce szybciej mi bije, czasem jestem wręcz jakby sparaliżowana i nie mogę się ruszyć a czasem wykonuję wtedy gwałtowne ruchy lub odsunięcie się czy takie lekkie podskoczenie. Po paru sekundach wraca mi świadomosć, że to nie jest prawdziwe rownocześnie ze znikaniem obrazu, nadal jestem rozstrzęsiona i drżę oraz czuję pulsujące ciało i bicie serca ale po paru lub parunastu minutach się uspokajam.
Pojawiają się o różnych porach dnia, bez znaczenia na stres, zmęczenie, ciemność/jasność, wydarzenia z życia. Najwięcej w jednym miesiącu było ich 7.
Mam też wahania nastroju - kilka razy w ciagu dnia: albo jestem w euforii i uważam sie niemal za Boga i że moge zrobic wszystko, kocham cały świat; albo zachowuję się stabilnie normalnie że są emocje ale takie adekwatne; albo jestem mocno przygnębiona, ciężko mi cokolwiek zrobić, mogłabym siedzieć i patrzeć się cały dzień w jeden punkt i tyle, mam szkodliwe myśli i nienawidzę siebie, jestem rozdrażniona i senna, nic nie ma dla mnie sensu, nie mam sily się z niczego cieszyć, wszystko jest mi obojętne - ale nie wiem czy takie zmiany nastroju nie są po prostu spowodowane okresem dojrzewania. Czasem mam też ataki paniki I myśli że wszyscy mnie obserwują lub ktoś specjalnie stwarza jakąś sytuację żeby sprawdzić co zrobię, ale wiem że to nielogiczne.
Przykładowe omamy jakie miałam: samochód wjeżdżający na chodnik na mnie; dwójka czarnych cieni ludzi stojacych pod klatką i rozmawiających ze sobą; skrzynka na prąd stająca się bladą twarzą dziecka skrzynka na prąd stająca się bladą twarzą dziecka; niska postać zbliżajaca się do mnie i patrzącą na mnie.
Co mam myśleć o tych halucynacjach? Czy może być to objaw jakiegoś poważnego zaburzenia psychicznego czy raczej po prostu mi minie za jakiś czas? Czy mogę mieć zaburzenia lękowe I przez to omamy?
Pojawiają się o różnych porach dnia, bez znaczenia na stres, zmęczenie, ciemność/jasność, wydarzenia z życia. Najwięcej w jednym miesiącu było ich 7.
Mam też wahania nastroju - kilka razy w ciagu dnia: albo jestem w euforii i uważam sie niemal za Boga i że moge zrobic wszystko, kocham cały świat; albo zachowuję się stabilnie normalnie że są emocje ale takie adekwatne; albo jestem mocno przygnębiona, ciężko mi cokolwiek zrobić, mogłabym siedzieć i patrzeć się cały dzień w jeden punkt i tyle, mam szkodliwe myśli i nienawidzę siebie, jestem rozdrażniona i senna, nic nie ma dla mnie sensu, nie mam sily się z niczego cieszyć, wszystko jest mi obojętne - ale nie wiem czy takie zmiany nastroju nie są po prostu spowodowane okresem dojrzewania. Czasem mam też ataki paniki I myśli że wszyscy mnie obserwują lub ktoś specjalnie stwarza jakąś sytuację żeby sprawdzić co zrobię, ale wiem że to nielogiczne.
Przykładowe omamy jakie miałam: samochód wjeżdżający na chodnik na mnie; dwójka czarnych cieni ludzi stojacych pod klatką i rozmawiających ze sobą; skrzynka na prąd stająca się bladą twarzą dziecka skrzynka na prąd stająca się bladą twarzą dziecka; niska postać zbliżajaca się do mnie i patrzącą na mnie.
Co mam myśleć o tych halucynacjach? Czy może być to objaw jakiegoś poważnego zaburzenia psychicznego czy raczej po prostu mi minie za jakiś czas? Czy mogę mieć zaburzenia lękowe I przez to omamy?
Dziękuję za zaufanie i tak dokładny opis tego, czego Pan doświadcza. Opisywane przez Pana epizody — szczególnie dotyczące omamów wzrokowych, zmian nastroju, napadów lęku i poczucia prześladowania — zdecydowanie zasługują na uwagę i dalszą diagnostykę. To nie musi oznaczać poważnego zaburzenia psychicznego, ale na pewno wymaga dokładnego sprawdzenia.
Zdecydowanie warto zacząć od wizyty u lekarza pierwszego kontaktu. Lekarz rodzinny może:
• zebrać dokładny wywiad,
• zlecić podstawowe badania (np. neurologiczne, metaboliczne, hormonalne),
• ocenić, czy potrzebna jest konsultacja psychiatryczna lub neurologiczna,
• wystawić skierowanie do psychiatry, jeśli uzna to za zasadne — co znacznie skraca czas oczekiwania na wizytę w ramach NFZ.
To, że omamy nie są zależne od stresu, zmęczenia czy innych oczywistych czynników, tylko dodatkowo podkreśla, jak ważne jest zbadanie przyczyny. Czasowe zaburzenia postrzegania mogą wynikać z wielu różnych przyczyn — od neurologicznych po psychiczne — ale diagnoza nigdy nie opiera się tylko na jednym objawie.
Rozumiem, że kwestia finansowa i dostępność pomocy psychologicznej mogą być teraz wyzwaniem, ale od lekarza rodzinnego można zacząć praktycznie od razu — i to krok, który realnie przybliży Pana do uzyskania rzetelnej pomocy.
Wszystkiego dobrego :)
Zdecydowanie warto zacząć od wizyty u lekarza pierwszego kontaktu. Lekarz rodzinny może:
• zebrać dokładny wywiad,
• zlecić podstawowe badania (np. neurologiczne, metaboliczne, hormonalne),
• ocenić, czy potrzebna jest konsultacja psychiatryczna lub neurologiczna,
• wystawić skierowanie do psychiatry, jeśli uzna to za zasadne — co znacznie skraca czas oczekiwania na wizytę w ramach NFZ.
To, że omamy nie są zależne od stresu, zmęczenia czy innych oczywistych czynników, tylko dodatkowo podkreśla, jak ważne jest zbadanie przyczyny. Czasowe zaburzenia postrzegania mogą wynikać z wielu różnych przyczyn — od neurologicznych po psychiczne — ale diagnoza nigdy nie opiera się tylko na jednym objawie.
Rozumiem, że kwestia finansowa i dostępność pomocy psychologicznej mogą być teraz wyzwaniem, ale od lekarza rodzinnego można zacząć praktycznie od razu — i to krok, który realnie przybliży Pana do uzyskania rzetelnej pomocy.
Wszystkiego dobrego :)
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Rozumiem że doświadcza Pani niepokoju względem objawów które Pani opisuje, jeżeli objawy utrzymują się przez około rok to niewykluczone że same one nie miną, w związku z czym zachęcam Panią do skorzystania w pierwszej kolejności do konsultacji z lekarzem psychiatra. Może Pani skorzystać z pomocy w ramach Centrum Zdrowia Psychicznego które posiadają Punkt Zgloszeniowo Konsultacyjnych gdzie odbywa Pani konsultacje z psychologiem lub psychoterapeutą i wspólnie ustalacie ścieżkę pomocy dla Pani w tym otrzymanie pilnej konsultacji z psychiatrą w ciągu 72h.
Cześć, dziękuję, że piszesz i otwierasz się na temat, który jest dla Ciebie ważny. To, co opisujesz, to silne, żywe doświadczenia, które z jednej strony mogą przerażać, a z drugiej wołają o zrozumienie.
Omamy wzrokowe, których doświadczasz, mogą mieć różne źródła. Czasem pojawiają się w wyniku napięcia, silnego lęku, albo zmęczenia układu nerwowego. Ale to też może być sygnał, że warto przyjrzeć się temu głębiej z pomocą specjalisty.
Wahania nastroju i ataki paniki to znak, że Twój system emocjonalny jest w trudnym stanie. Dojrzewanie to czas ogromnych zmian, ale gdy emocje płyną tak gwałtownie, warto nauczyć się z nimi być i zrozumieć, co próbują Ci powiedzieć.
Może jest tak, że Twój układ nerwowy potrzebuje wsparcia w regulacji emocji i odzyskaniu spokoju. Warto szukać pomocy – nawet jeśli teraz jest trudno z dostępem do specjalisty, można zacząć od prostych ćwiczeń uważności, oddechu i obserwacji siebie bez osądu.
Twoje przeżycia są prawdziwe i ważne. Nie musisz radzić sobie z nimi sama. Pamiętaj, że jest miejsce i czas na to, by odnaleźć drogę do równowagi.
Omamy wzrokowe, których doświadczasz, mogą mieć różne źródła. Czasem pojawiają się w wyniku napięcia, silnego lęku, albo zmęczenia układu nerwowego. Ale to też może być sygnał, że warto przyjrzeć się temu głębiej z pomocą specjalisty.
Wahania nastroju i ataki paniki to znak, że Twój system emocjonalny jest w trudnym stanie. Dojrzewanie to czas ogromnych zmian, ale gdy emocje płyną tak gwałtownie, warto nauczyć się z nimi być i zrozumieć, co próbują Ci powiedzieć.
Może jest tak, że Twój układ nerwowy potrzebuje wsparcia w regulacji emocji i odzyskaniu spokoju. Warto szukać pomocy – nawet jeśli teraz jest trudno z dostępem do specjalisty, można zacząć od prostych ćwiczeń uważności, oddechu i obserwacji siebie bez osądu.
Twoje przeżycia są prawdziwe i ważne. Nie musisz radzić sobie z nimi sama. Pamiętaj, że jest miejsce i czas na to, by odnaleźć drogę do równowagi.
Dzień dobry
Biorąc pod uwagę tak szeroką ilość objawów oraz ich dolegliwość potrzebuje Pani w pierwszej kolejności konsultacji z lekarzem psychiatrą, który postawi diagnozę. Z uwagi na finanse i dalekie terminy wizyt, o których Pani pisze, można rozważyć udanie się na Izbę Przyjęć do najbliższego szpitala psychiatrycznego.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo zdrowia,
Anna
Biorąc pod uwagę tak szeroką ilość objawów oraz ich dolegliwość potrzebuje Pani w pierwszej kolejności konsultacji z lekarzem psychiatrą, który postawi diagnozę. Z uwagi na finanse i dalekie terminy wizyt, o których Pani pisze, można rozważyć udanie się na Izbę Przyjęć do najbliższego szpitala psychiatrycznego.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo zdrowia,
Anna
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.