... do długotrwałej i ciągnącej się dyskusji odnośnie jednego pytania głównie nieskluteczności odnoś
3
odpowiedzi
... do długotrwałej i ciągnącej się dyskusji odnośnie jednego pytania głównie nieskluteczności odnośnie przewlekłych zaburzeń psychicznych (depresyjnych) żadnych metod (farmakoterapii, psychologicznych, terepeutycznych, itp.) - dodam tu także elektrowstrząsów, "stymulatorów", oraz tzw. "medycyny alternatywnej" "przypisywanie" mi przez jednego ze specjalistów "niezrozumienia odpowiedzi" powtarzam kategorycznie: chcę zaznaczyć ponownie, że jednak niezrozumiano mojego pytania (i prośby nie powtarzania wkoło o zmianach leków, terapeutów, metod ponieważ to było), a nie ja odpowiedzi! (musze tu stawić wykrzyknik chyba aby zrozumiano tok myślenia konstrukcji pytania). to co w sytuacji gdy wszystko zawiodło, a pacjent nie ma sił na "przedłużające się batalie" -
da się więc coś zrobić żyć z schorzeniem lecz nie każdy chce tego? dlatego niestety w niektórach regionach świata uznano jednak to za wystarczające jako niueuleczalne schorzenie skoro jest pozwolenie na eutanazję przez specjalistów jednak powtarzam to nie portal do polemik światopoglądowych
(dygresyjnie metody alternatywne nie zawsze są akceptowane z uwagi na sprzeczność z światopoglądem, szczególnie religijnym i uznawane za nieetyczne: w kkk (katechizm kosciola katolickiego np. wiem, że zdrowie nie jest absolutną wartością nad inne, a cel nie uświęca środków więc metody mogą być grzeszne i mieć skutki nawet "opętania"w sensie teologicznego lecz nie tylko...)
da się więc coś zrobić żyć z schorzeniem lecz nie każdy chce tego? dlatego niestety w niektórach regionach świata uznano jednak to za wystarczające jako niueuleczalne schorzenie skoro jest pozwolenie na eutanazję przez specjalistów jednak powtarzam to nie portal do polemik światopoglądowych
(dygresyjnie metody alternatywne nie zawsze są akceptowane z uwagi na sprzeczność z światopoglądem, szczególnie religijnym i uznawane za nieetyczne: w kkk (katechizm kosciola katolickiego np. wiem, że zdrowie nie jest absolutną wartością nad inne, a cel nie uświęca środków więc metody mogą być grzeszne i mieć skutki nawet "opętania"w sensie teologicznego lecz nie tylko...)
Jeśli faktycznie zostały wypróbowane wszystkie wyżej wymienione metody alternatywne lub niealternatywne i nic nie pomogło to można generalnie przyjąć dwie drogi:
a) uznać, że trzeba nadal próbować innych metod albo nawet powtarzać po wielokroć te same, aż do skutku
b) uznać, że zostało zrobione wszystko co się dało i że nic więcej nie da się zrobić
a) uznać, że trzeba nadal próbować innych metod albo nawet powtarzać po wielokroć te same, aż do skutku
b) uznać, że zostało zrobione wszystko co się dało i że nic więcej nie da się zrobić
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień Dobry, zachęcam do kontaktu ze specjalistą, aby szerzej omówić ten temat podczas wizyty. Pozdrawiam serdecznie
W sytuacji, gdy wszystkie dostępne metody leczenia przewlekłych zaburzeń psychicznych zawiodły, a pacjent nie ma sił na dalsze próby, kluczowe jest skoncentrowanie się na poprawie jakości życia, nawet w obliczu trwałego cierpienia. Można rozważyć metody paliatywne w psychiatrii, które koncentrują się na minimalizowaniu cierpienia i wspieraniu pacjenta w radzeniu sobie z chorobą. Istotne jest też zapewnienie stabilnego wsparcia emocjonalnego, np. w formie grup wsparcia lub kontaktu z osobami z podobnymi doświadczeniami.
Jeśli chodzi o kwestię eutanazji, podejście do niej różni się w zależności od krajów i systemów etycznych, lecz jest to temat bardzo kontrowersyjny i związany z lokalnymi regulacjami prawnymi oraz światopoglądowymi. W niektórych przypadkach rozważenie "akceptacji choroby" jako stałego elementu życia może prowadzić do głębszej refleksji nad celami egzystencji.
Jeśli światopogląd pacjenta (np. religijny) wyklucza niektóre metody, warto uwzględniać te ograniczenia w terapii, skupiając się na działaniach zgodnych z przekonaniami i wartościami. Warto również rozmawiać ze specjalistą o metodach, które nie są bezpośrednio terapeutyczne, ale wspierają dobrostan, takich jak praktyki duchowe, sztuka, czy inne formy ekspresji. Najważniejsze jest znalezienie podejścia, które szanuje wybory pacjenta i daje poczucie sensu nawet w trudnych warunkach.
Jeśli chodzi o kwestię eutanazji, podejście do niej różni się w zależności od krajów i systemów etycznych, lecz jest to temat bardzo kontrowersyjny i związany z lokalnymi regulacjami prawnymi oraz światopoglądowymi. W niektórych przypadkach rozważenie "akceptacji choroby" jako stałego elementu życia może prowadzić do głębszej refleksji nad celami egzystencji.
Jeśli światopogląd pacjenta (np. religijny) wyklucza niektóre metody, warto uwzględniać te ograniczenia w terapii, skupiając się na działaniach zgodnych z przekonaniami i wartościami. Warto również rozmawiać ze specjalistą o metodach, które nie są bezpośrednio terapeutyczne, ale wspierają dobrostan, takich jak praktyki duchowe, sztuka, czy inne formy ekspresji. Najważniejsze jest znalezienie podejścia, które szanuje wybory pacjenta i daje poczucie sensu nawet w trudnych warunkach.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.