Jestem psychologiem wspierającym dzieci, młodzież i dorosłych w przezwyciężaniu kryzysów osobistych i relacyjnych oraz w mierzeniu się z wyzwaniami rozwojowymi. W pracy kieruję się przekonaniem, że bezpieczna więź – z samym sobą i z drugim człowiekiem – stanowi fundament zdrowia psychicznego i rozwoju.
Udzielam pomocy psychologicznej dzieciom i młodzieży (od 5/6 r.ż.), wspierając w doświadczeniach związanych m.in. z trudnościami emocjonalnymi (np. przeciążenie emocjonalne, przewlekłe napięcie, obniżony nastrój, reakcje lękowe), wycofaniem, utratą energii, niską samooceną, trudnościami w relacjach rówieśniczych czy reakcjami na stres i doświadczenia urazowe. Szczególne znaczenie mają dla mnie konsultacje z rodzicami — często to one stają się pierwszym i kluczowym krokiem w procesie wsparcia dziecka i nastolatka.
Udzielam pomocy psychologicznej osobom dorosłym zarówno w sytuacjach kryzysowych – takich jak konflikty w związku, rozstanie, rozwód, utrata pracy, przewlekły stres, doświadczenie przemocy, choroba czy żałoba – jak i w momentach, gdy pojawia się potrzeba głębszego zrozumienia siebie, swoich emocji i reakcji czy relacji z innymi. Wspieram w radzeniu sobie z przeciążeniem emocjonalnym, obniżonym nastrojem, reakcjami lękowymi, poczuciem osamotnienia czy w sytuacjach, gdy pojawia się pragnienie zmiany i poszukiwania sensu.
Jako psychotraumatolog wspieram dzieci, młodzież i dorosłych po doświadczeniach urazowych. Koncentruję się na rozpoznawaniu skutków traumy psychicznej, towarzyszeniu w odzyskiwaniu poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji emocjonalnej oraz podejmowaniu dalszych kroków dotyczących leczenia i psychoterapii.
Prowadzę również diagnozę psychologiczną obejmującą m.in. ocenę funkcjonowania emocjonalno-afektywnego w obszarze zaburzeń nastroju i zaburzeń lękowych, objawów potraumatycznych, ADHD u dzieci i dorosłych (z wykorzystaniem narzędzi Conners 3 i DIVA-5) oraz ocenę profilu osobowości przy użyciu Minnesockiego Wielowymiarowego Inwentarza Osobowości MMPI-2.
Jako członek Polskiego Towarzystwa Psychologicznego kieruję się zasadami Kodeksu Etyczno-Zawodowego Psychologa i regularnie korzystam z superwizji. W centrum mojej pracy zawsze stoi człowiek — z jego historią i bogactwem doświadczeń — bo to właśnie w bezpiecznej więzi z sobą i z drugim człowiekiem zaczyna się droga do zdrowia psychicznego i rozwoju.
