dr n. med. Katarzyna Klimiuk

Od długiego czasu czuje się bardzo źle. To już trwa 2 lata odkąd urodziłam córkę. Po ciąży okazało się że mam podwyższony hormon TSH, obecnie od roku biorę Levothyroxine 25. Na tamtą chwilę czułam się bardzo zmęczona wypadały mi włosy, drętwiały mi nogi i odczuwałam ból w stopach.Wszystkie te objawy tłumaczyłam sobie choroba tarczycy. Czasami czułam się lepiej czasami gorzej.
Ostatnio bardzo miałam silne bóle w klatce piersiowej. Dostałam od lekarza receptę na płyn na rozkurczenie żołądka i tabletki na wrzody żołądka po tygodniu dawka została zwiększona ponieważ nie pomagało. Po miesiącu stosowania bóle ucichły. Na stałe mieszkam w Holandi i przez koronawirusa lekarka prowadzi konsultacje telefoniczna. Teraz została mi przepisana witamina D raz na tydzień mam brać 25000 jednostek oraz tabletki na zespół jelita drażliwego. Na chwilę obecna tarczyca jest teraz w normie a ja fatalnie się czuję cały czas .Teraz jest jeszcze gorzej. Mam bardzo duży brzuch jak bym była w 8 msc ciąży raz się zmniejsza raz zwiększa ale cały czas jest duży mam czasami problemy z zatwardzeniem . Z rana robi mi się niedobrze mam bardzo silny ból nóg i mięśni oraz drentwienie(mrowienie) głównie od uda do stóp. Ból mięśni zaczyna się od pośladków i idzie ku dołowi. Stopy są najgorsze ponieważ nie tylko drętwieja ale też mam silny rwiacy ból kości palców. Rzadko ale bolą mnie też ręce i strzelają mi kości w nadgarstach i w kostkach . Czasmi odczuwam rwanie w pachwinie udowej i bobolewanie podbrzusza..Szybko się męczę czasmi ciężej mi się oddycha serce jaky wolniej biło. Moje oczy tzn źrenice są ciemne takie Dźwinę.Cialo od pasa w Dul często jest tak jakby rozpalone. Tabletki trochę pomagają na tyle ze mam gazy i odbija mi się dość czesto czyli z jelit wszystko się wydostaje . Biorę je od 4 gni. Jeszcze w przebiegu tych dwóch lat miałam konsultacje neurologiczna przez mój ból nóg... wbijano mi igly do stóp i rażono delikatnie prądem wszystko w normie. Druga konsultacja była u reumatologa. Robiono mi testy na choroby reumatyczne z krwi, również jakiś test z kropli oczu wkładali mi cieniutkie paseczki pod powieki. Wyszło ok i holenderscy lekarze stwierdzili fimbromilagie. Dodam że moja mama zmarła na raka jajników,miała wodobrzusze. Zrobiłam badania genetyczne i jestem obciążona na raka jajników i raka piersi.
Jestem skołowana i załamana mam 29 lat czuje się fatalnie nie mam siły na codzienne podstawowe obowiązki. Czuję się bezradna jeszcze mam utrudnione pole manewru przez koronawirus. Czy jest w stanie mi ktoś w sensowny sposób doradzic? Błagam o pomoc.

Odwiedziłem już wielu specjalistów i nie mogę znaleźć przyczyny żadnego z moich problemów. Zastanawia mnie, czy ja jestem takim szczęśliwcem i mam kilka chorób, czy to jest jeden problem, ale źle diagnozowany przez wszystkie lata. Oto główne moje problemy:

- szumy uszne (słuch zbadany przez laryngologa i wszystko w porządku, neurolodzy nie mają pomysłów, doppler tętnic szyjnych też nic nie wykazał),
- powracający ból i sztywność karku (fizjoterapeuta potrafi usunąć ból na jakiś czas, ale niestety wszystko wraca, mimo że pilnuję mojej pozycji podczas siedzenia (praca siedząca)),
- rumieniowe zapalenie żołądka, którego nie można się pozbyć (od tego w sumie się zaczęło - wiele gastroskopii i innych badań oraz przetestowanych leków) + ogólne przewlekłe problemy "jelitowe"
- ciągłe zmęczenie, brak motywacji, problemy z koncentracją
- mrowienie kończyn (a bardziej uczucie, jakby lekko wibrowały - trudno to opisać)
- ciągłe niewyspanie
- kreatynina przy górnej granicy/czasami minimalnie przekroczona (wyszła przy innych badaniach)
- cukier na czczo zdarzał się być w okolicach 100

Leczyłem się już u wielu gastrologów, laryngologów, neurologów, psychiatrów i innych specjalistów. Trwa to już z 10 lat, zaczęło jak miałem ok. 20. Jedne z leków przypisanych przez psychiatrę lekko zmniejszyły dolegliwości związane z żołądkiem, lekko. Zastanawiałem się, czy ja mogę mieć depresję/nerwicę i takie objawy? Ogólnie nie mam stresującej pracy, uprawiam regularnie sport. Ostatnio trafiłem na artykuł o osobie z boreliozą niezdiagnozowaną przez 20 lat i objawy w większości się pokrywają, ale ja nigdy nie "złapałem" kleszcza.

Jeżeli ktoś miałby pomysł, co mi jest, albo co mogę jeszcze sprawdzić, to będę wdzięczny za sugestie.

Pozdrawiam