lek. Tomasz Piss

Byłem na wizycie z Doktorem w placówce BabyVita. Wizyta zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Lekarz był bardzo serdeczny, a spotkanie podbudowało mnie na duchu. Jedyny mankament to krótki czas trwania, jednak nie wiem jak wygląda to podczas wizyty prywatnej.

Lekarz bardzo konkretny i zaufany. Pomógł mi po pierwszej wizycie. Polecam.

Podejście do pacjenta Kozak. Lekarz wie co robi. Pozdrawiam i polecam

Polecam bardzo dobry specjalista konkretny odpowiednio dobiera leki

Pan Doktor, przywrócił mnie do życia .Faktycznie nie pyta o dużo, bo od rozmowy są psychoterapeuci.. Pan Doktor ma wielkie doświadczenie kliniczne, Idealnie dopasował mi leki.

Uwaga! Nie przychodźcie do tego pana lekarza!!! Omijać szerokim łukiem!! Gbur, brak empatii, przerywa, jego celem jest jedynie wypisanie leków, nie słucha pacjenta i tego z czym się przyszło. Myśli że w 1 minutę dowie się wszystkich moich problemów. Nie wierzy w adhd ani w terapię, ledwo udało mi się dostać skierowanie na terapię bo według tego pana na depresję terapia nic nie da!! Do tego dowiedziałam się że jak chcę amf*taminę (wg pana Piss leki na adhd to amf*tamina) to na ulicy są po 300 zł. Wypisał mi recepty o które nie prosiłam, zmienił całkiem leczenie które mam od 4 lat bo przecież on wie lepiej. Wyszłam z gabinetu z płaczem. Nieprofesjonalne zachowanie. Odradzam, trzymajcie się z daleka. Dodatkowo miejsce w jakim przyjmuje (Towarzystwo rozwoju rodziny) to jakiś koszmar, śmierdzi grzybem i pleśnią, atmosfera tragiczna.

Wizyta trwała 5min, płakałam bo miałam lęki bardzo silne, Pan Doktor mnie obraził poczym wyrzucił z gabinetu, po interwencji mojej mamy wypisał receptę na jakikolwiek lek by tylko się mnie pozbyć. Po takiej wizycie miałam traumę i uważam że należy się zwrot pieniędzy. Dodam że inny lekarz bardzo mi pomógł i ustawił leczenie po dogłębnym empatycznym wysłuchaniu.

Wizyta krótka i owocna. Przyjazna atmosfera. Kompetencja.

Byłam u Doktora na wizycie z bardzo poważnymi, nieuleczalnymi chorobami, wizją ciężkich operacji. Swoje choroby przekazałam dzieciom. Diagnozy spowodowały u mnie depresję, jestem też DDA. Szukałam psychiatry, który poda mi diagnozę, poprowadzi leczenie. Lekarz przeprowadził krótki wywiad, nie okazał żadnej empatii. Nie widział potrzeby diagnozowania mnie, zalecił tylko leki. Stwierdził, że nie wie po co tu jest, bo NFZ mało mu za to płaci. Byłam zaskoczona lekceważącym podejściem do pacjenta, ignorancją, brakiem czujności z jakim pacjentem ma do czynienia. Miałam wymyślić jedną pozytywną rzecz, żeby dostać zwolnienie lek., jakby to była jakaś licytacja. Przy próbie rejestracji na kolejną wizytę usłyszałam od Pani z recepcji, że chyba wiem, że lekarz już mi więcej zwolnień nie wystawi. Poziom psychiatrii w Polsce to dno, 5 min. wizyta z receptą na leki, żeby pozbyć się pacjenta. Wstyd, że matka z ciężkimi problemami, nie jest w stanie znaleźć pomocy i dałabym wszystko, żeby być zdrowa.

Byłam u tego pana na nfz w BabyVita. Wizyta (od wejścia do gabinetu do złapania za klamkę przed wyjściem) trwała niespełna 5 minut. W tym czasie na podstawie 3-4 zdań stwierdził, że jakoby mam depresję, choć opisane objawy równie dobrze mogły mu wskazać silną nerwicę lękową. Na niewidziane stwierdził też, że moi rodzice mają demencję starczą, tylko na podstawie informacji o ich wieku. Przerywał w pół zdania, żeby się mnie jak najszybciej pozbyć. W czasie spotkania nie padły natomiast standardowe u wielu lekarzy pytania: czy już się gdzieś leczę i czy nie jestem uczulona na jakieś leki. Jedyny sposób na pozbycie się problemów emocjonalnych związanych ze sprawami rodzinnymi to jego zdaniem oddanie rodziców do DPS (a nawet nie zapytał, gdzie są). Zapisał lek "z dziś na wczoraj". I na dokładkę przez cały czas parę kroków od niego siedział jakiś pan, który wszystko skrzętnie notował. Jakby to był interview z kandydatem na podrzędne stanowisko pracy. Dobrze choć, że ów pan się nie odzywał