Zastanawiam się, czy w wieku 24 lat brak znajomych i kontaktów z kobietami, obawa przed rozmowami te
1
odpowiedzi
Zastanawiam się, czy w wieku 24 lat brak znajomych i kontaktów z kobietami, obawa przed rozmowami telefonicznymi i osobistymi, a także załamania nerwowe po komentarzach w internecie, prowadzące do usuwania kont i poczty elektronicznej, w połączeniu z niską samooceną, zainteresowaniem treściami blackpill, podejrzeniem depresji, a także obecnością AI i rodziców jako jedynych rozmówców, z brakiem głębszych relacji od zawsze i jednym przyjacielem w przeszłości, jest sytuacją typową? Do jakiego specjalisty najlepiej się udać w celu postawienia diagnozy, ponieważ brak odpowiedzi bardzo mnie martwi? Czy powinienem skonsultować się z psychiatrą, czy może z innym lekarzem? A do napisania tej rozmowy użyłem AI, bo boję się także pisać i przepraszam bardzo za tak głupie pytanie, a i pozatym moi rodzice są silnie tradycyjni i nie wierzą w choroby psychiczne, tylko że to lenistwo. I sam nie wiem, czy powinienem szukać lekarza, czy może mój stan jest normalny, skoro tak całe życie żyję.
Dzień dobry,
opisuje Pan sytuację, w której od wielu lat pojawiają się trudności w relacjach, obawy przed kontaktami z innymi, niska samoocena oraz reakcje emocjonalne na krytykę, a także podejrzenie depresji. Niezależnie od tego, że takie objawy są obecne „od zawsze”, nie oznacza to, że są one czymś, co trzeba po prostu zaakceptować – można szukać pomocy i realnie poprawić swoje samopoczucie.
To, co Pan opisuje, nie jest typowym stanem dla wszystkich osób w Pana wieku i wymaga profesjonalnej oceny. Najlepszym pierwszym krokiem będzie wizyta u lekarza psychiatry, który przeprowadzi pełny wywiad, oceni, czy mamy do czynienia z zaburzeniem depresyjnym, lękowym, zaburzeniami osobowości lub innymi trudnościami, zaproponuje plan leczenia – farmakologicznego, psychoterapię lub połączenie obu form.
Równolegle warto rozważyć rozpoczęcie psychoterapii (np. w nurcie poznawczo-behawioralnym lub psychodynamicznym), która pomoże stopniowo pracować nad lękiem społecznym, budowaniem relacji i poczucia własnej wartości.
Rozumiem, że brak akceptacji ze strony rodziny może utrudniać podjęcie decyzji o wizycie. W Polsce nie potrzeba jednak zgody rodziców, jeśli ma się ukończone 18 lat – może Pan umówić się samodzielnie i cała rozmowa z lekarzem pozostaje objęta tajemnicą lekarską.
Podsumowując – proszę potraktować swoje objawy poważnie i umówić się do psychiatry. To nie jest „głupie pytanie”, tylko bardzo ważny sygnał, że potrzebuje Pan wsparcia.
opisuje Pan sytuację, w której od wielu lat pojawiają się trudności w relacjach, obawy przed kontaktami z innymi, niska samoocena oraz reakcje emocjonalne na krytykę, a także podejrzenie depresji. Niezależnie od tego, że takie objawy są obecne „od zawsze”, nie oznacza to, że są one czymś, co trzeba po prostu zaakceptować – można szukać pomocy i realnie poprawić swoje samopoczucie.
To, co Pan opisuje, nie jest typowym stanem dla wszystkich osób w Pana wieku i wymaga profesjonalnej oceny. Najlepszym pierwszym krokiem będzie wizyta u lekarza psychiatry, który przeprowadzi pełny wywiad, oceni, czy mamy do czynienia z zaburzeniem depresyjnym, lękowym, zaburzeniami osobowości lub innymi trudnościami, zaproponuje plan leczenia – farmakologicznego, psychoterapię lub połączenie obu form.
Równolegle warto rozważyć rozpoczęcie psychoterapii (np. w nurcie poznawczo-behawioralnym lub psychodynamicznym), która pomoże stopniowo pracować nad lękiem społecznym, budowaniem relacji i poczucia własnej wartości.
Rozumiem, że brak akceptacji ze strony rodziny może utrudniać podjęcie decyzji o wizycie. W Polsce nie potrzeba jednak zgody rodziców, jeśli ma się ukończone 18 lat – może Pan umówić się samodzielnie i cała rozmowa z lekarzem pozostaje objęta tajemnicą lekarską.
Podsumowując – proszę potraktować swoje objawy poważnie i umówić się do psychiatry. To nie jest „głupie pytanie”, tylko bardzo ważny sygnał, że potrzebuje Pan wsparcia.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Eksperci
Podobne pytania
- Zdiagnozowano mi zespół Aspergera i biorę tabletki Symfaxin Er na fobię społeczną, bo się bałem ludzi. Teraz czuję ogromną chęć rozmowy z innymi ludźmi a jednocześnie nie umiem z nimi rozmawiać, nie wiem o czym i przez to często czuję się smutny, samotny. Czy powinienem zaprzestać stosowania tych leków?
- Od dziecka cierpię na fobię społeczną Teraz mam 68 lat i coraz bardziej się męczę,nie wychodzę z domu bo cały czas się czerwienię. Błagam o pomoc, w mojej miejscowości nie ma psychiatry,kto mi pomoże,mam myśli samobójcze
- Mam 15 lat i zaczęłam chodzić do liceum od miesiąca. Od dwóch lat boję się chodzić do szkoły. Zaczęło się od momentu w którym wszystkie dziewczyny w klasie odwróciła się ode mnie bez powtórnie. Ciągle mnie wyzywały, tworzyły plotki, niszczyły przedmioty osobiste... Zdecydowałam się na liceum muzyczne…
- Brak odczuwania emocji, duszności, nie mogę płakać, mimo tego że chce, napady smutku, obniżony apetyt, senność, ucieczka do pustych miejsc gdzie można pobyć samemu, rozkojarzenie, kołatanie serce, pocenie się dłoni, bóle brzucha, brak możliwości odczuwania przyjemnosci ze szczęśliwych rzeczy wszystko…
- Oskarzony, oczerniany, zalamany psychicznienie nie mam chenci nikogo widziec i pracowac biore Relaxum bez konsultacji z lekarzem. jak odnalesc sie w szarej zeczywistosci gdzie szukac pomocy.
- Około 8 miesięcy temu trafiłem do szpitala ponieważ w wakacje sporo się bawiłem były również narkotyki chociaż mało ich brałem pamiętam że była amfetamina zażyłem może z 10 razy nie duże dawki. Trafiłem do szpitala ponieważ poczułem się bardzo słabo kołotanie serca i uczucie gorąca i nie wiedziałem co…
- Dzień dobry Mój problem zaczął się dosyć niedawno. Zawsze miałam problem z poznawaniem nowych ludzi, ale teraz to już mnie przerasta. Wcześniej zawsze ktoś ze mną był kogo znałam i mnie 'trzymał za rękę' gdy rozmawialiśmy z kimś nieznajomym. Teraz poszłam na studia całkowicie sama i nie wiem co robić.…
- Mam 15 lat i zaczęłam chodzić do liceum od miesiąca. Od dwóch lat boję się chodzić do szkoły. Zaczęło się od momentu w którym wszystkie dziewczyny w klasie odwróciła się ode mnie bez powtórnie. Ciągle mnie wyzywały, tworzyły plotki, niszczyły przedmioty osobiste... Zdecydowałam się na liceum muzyczne…
- Mam pytanie czy po wyleczeniu się z fobii społecznej czy ona może powrócić po jakimś czasie???
- Czy można długotrwałą fobię społeczną wyleczyć stosując leki zawierające sertralinę (setaloft itp)? Ile czasu, średnio, powinno się je przyjmować? Oczywiście, wiem, że każdy przypadek jest inny, ale proszę o przybliżenie i odpowiedź, czy to w ogóle jest możliwe. Pacjent jest pod opieką lekarza, jednak…
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 34 pytań dotyczących usługi: fobia społeczna
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.