Witam. Od 1,5 roku chodzę na terapię z farmakoterapią. Głównym problemem jest to, że nie potrafię si

Witam Pana,
wśród czynników leczących w psychoterapii nie bez przyczyny dużą wagę przywiązuje się do siły przymierza terapeutycznego oprócz min. jego kompetencji, nurtu w jakim pracuje itd. Siła przymierza terapeutycznego, czyli to, jaką pacjent i terapeuta zbudowali relację w dużej mierze zależy od psychoterapeuty, jednak należy pamiętać, że terapia to wspólna praca (pacjenta i terapeuty), wymagająca zaangażowania obu stron. Na zbudowanie zaufania pomiędzy terapeutą a pacjentem wpływa wiele czynników. W Pana sytuacji rozważyłabym konsultacje z innym poleconym terapeutą i w zależności od jej wyników, Pana decyzji rozważyłabym zmianę psychoterapeuty. Pozdrawiam, Katarzyna Ładniak-Grońska, psycholog, diagnosta kliniczny, terapeuta par, AlmaMedic.pl

Dzień dobry, relacja terapeutyczna jest kluczowa w leczeniu Pana zaburzeń. Nic Pan nie pisze o nurcie w jakim terapeuta pracuje, to również ma duże znaczenie. Rozważałabym zmianę terapeuty. Pozdrawiam, Violetta Patryn

Dzień dobry,
Proponuję Panu omówić to na sesji z psychoterapeutą prowadzącym terapię. Być może jest to dobry moment aby przyjrzeć się relacji, zaufaniu, zaangażowaniu w proces terapeutyczny. Pozdrawiam

Dzień dobry, radziłabym wszystkie opisane tu problemy i wątpliwości omówić na kolejnych sesjach z terapeutą. W psychoterapii bardzo ważnym czynnikiem leczącym jest właśnie relacja z terapeutą i to co się w niej dzieje, emocje jakie wywołuje, wspomnienia jakie uruchamia, lęki jakie się w związku z nią pojawiają. Często potrzeba czasu, żeby poczuć się bezpiecznie w relacji, natomiast omówienie ww. trudności może być dla Pana momentem przełomowym w leczeniu. Pozdrawiam serdecznie.

Opisana przez Ciebie sytuacja jest z pewnością trudna i rozumiem, że może to być frustrujące. Terapia, zwłaszcza w przypadku takich diagnoz jak: depresja, borderline, osobowość narcystyczna czy PTSD, potrafi być wyjątkowo emocjonalnie wyczerpująca. Jest to szczególnie trudne, gdy napotykasz pewne przeszkody w otwieraniu się przed terapeutą.
Zastanów się, czy w trakcie terapii zdarzały się momenty, w których czułeś się choć odrobinę bardziej komfortowo lub czy są tematy, o których chociaż w małym stopniu udało Ci się porozmawiać. Jeśli tak, może warto stopniowo i powoli próbować otworzyć się na więcej.
Jeśli odczuwasz, że nie możesz kontynuować terapii z powodu braku postępów, warto to omówić z terapeutką. Czasami zmiana podejścia lub zastosowanie różnych technik może pomóc w przełamaniu oporu.
Pamiętaj, że proces terapeutyczny nie jest wyścigiem – to ty wyznaczasz swoje tempo. Warto kontynuować tę drogę, zwłaszcza jeśli czujesz, że nie chcesz stawiać czoła trudnościom samodzielnie.