Witam. Gdy jestem w gronie ludzi lub w miejscu publicznym (choć w domu te sytuacje od czasu do czas

3 odpowiedzi
Witam.
Gdy jestem w gronie ludzi lub w miejscu publicznym (choć w domu te sytuacje od czasu do czasu też się zdarzają) mam problem z przełknięciem jedzenia lub napoju. Jestem w psychoterapii już od 3 lat (psychoterapia psychodynamiczna), brałam leki SSRI przez półtorej roku (odstawiłam, ponieważ czułam się już relatywnie dobrze). Niestety, tak jak potrafię sobie poradzić z napadami paniki w różnych innych sytuacjach, tak z tymi "jedzeniowymi" jest mi bardzo trudno. Podczas jedzenia mam wrażenie, że nie dam rady przełknąć jedzenia, że zwymiotuję lub się zakrztuszę. Jak sobie z tym radzić? Próbowałam wyobrażać sobie bezpieczne miejsce, uspokajać się po przyjacielsku, niestety te techniki zawodzą.
mgr Justyna Wojciechowska
Psychoterapeuta certyfikowany
Ustrzyki Dolne
Dzień dobry,
Jeśli chodzi Pani na terapię to najlepiej popracować nad tym problemem z terapeutą. Nie wiem czy poruszała Pani ten temat na terapii? A jeśli tak, i nie widzi Pani żeby coś się w tej kwestii zmieniło, proszę pamiętać że terapia, zwłaszca psychodynamczna, rzako kiedy przynosi natychmiastowe zmiany. Z drugiej strony też jest to wazne, by jakiekolwiek watpliwości czy obawy omawiać na beżąco z terapeutą.
Pozdrawiam
Justyna Wojciechowska

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
 Piotr T. Karasek
Psychoterapeuta
Wrocław
Dzień dobry, z tego co Pani pisze proszę poczytać nt. terapii CBT w odniesieniu do Pani dolegliwości. Proszę też porozmawiać nt. z psychoterapeutą i psychiatrą, naturalnie prosze też nie odstawiać lekarstw, bez konsultacji lekarskiej. pozdrawiam serdecznie
mgr Agnieszka Pernach
Psychoterapeuta, Seksuolog, Psycholog
Warszawa
To, czego doświadczasz, przypomina fobię związaną z jedzeniem (tzw. fagofobię) lub lęk przed zakrztuszeniem. Może to być związane z lękiem społecznym, kontrolą lub nieświadomymi konfliktami emocjonalnymi, nad którymi pracujesz w psychoterapii psychodynamicznej. Skoro inne napady paniki udało Ci się opanować, to znaczy, że masz w sobie dużą siłę i umiejętności radzenia sobie z lękiem – teraz kluczowe jest znalezienie strategii skutecznych w tej konkretnej sytuacji.

Co może pomóc:

1. Przeformułowanie lękowych myśli
Gdy pojawia się myśl: „Nie dam rady przełknąć”, spróbuj ją świadomie zmienić na bardziej realistyczną:

„Wielokrotnie jadłam i przełykałam bez problemu – to tylko lęk, nie rzeczywiste zagrożenie.”
„Nawet jeśli poczuję napięcie, moje ciało wie, jak przełykać.”
„Zdarzyło mi się już to wcześniej, zawsze ostatecznie jadłam i nic złego się nie stało.”

2. Stopniowa ekspozycja
Jeśli unikasz jedzenia w określonych sytuacjach lub robisz to z dużym napięciem, pomocne może być stopniowe oswajanie się z trudnymi momentami:

Zacznij od jedzenia w warunkach, które są dla Ciebie najbardziej komfortowe, i stopniowo zwiększaj poziom trudności.
Możesz zacząć od małych kęsów, lekkich potraw (np. zupy, jogurtu), a potem przechodzić do bardziej „wymagających” tekstur.

3. Skupienie się na innych zmysłach
Gdy zaczynasz czuć lęk, spróbuj przekierować uwagę:

Skup się na smaku, temperaturze i konsystencji jedzenia zamiast na akcie przełykania.
Dotykaj powierzchni stołu, trzymaj szklankę w dłoni – koncentrowanie się na bodźcach dotykowych może pomóc w oderwaniu uwagi od lęku.
Oddychaj powoli, koncentrując się na wydłużaniu wydechu – może to złagodzić napięcie.

4. Rytuały ułatwiające jedzenie
Niektórzy znajdują ulgę w pewnych „kotwicach”, np.:

Picie ciepłego napoju przed jedzeniem, aby rozluźnić mięśnie gardła.
Rozpoczęcie posiłku od kilku głębokich wdechów i wydechów.
Delikatny masaż karku i szczęki przed posiłkiem, aby zminimalizować napięcie.
5. Praca z ciałem
Czasem lęk przed przełykaniem wiąże się z napięciem w obrębie gardła, przepony i klatki piersiowej. Pomocne mogą być ćwiczenia relaksacyjne, np.:

Rozluźnianie języka i szczęki – delikatne otwieranie ust, poruszanie językiem, delikatne masowanie szyi.
Oddychanie przeponowe – powolne wdechy nosem, a potem długi, spokojny wydech ustami.

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest za krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.