Skoro pesymistyczny światopogląd na życie (m. in. schopenhaueryzm) sam w sobie nie jest zaburzeniem

Ogólnie rozumiany pesymizm życiowy ma wpływ na zachowanie, podejmowane decyzje w tym na te dotyczące dobrostanu organizmu. Zajmuje się tym np; psychosomatyka.

Dzień dobry,
To prawda pesymizm sam w sobie nie jest zaburzeniem. Opisywane zagadnienie możemy rozwinąć przyjmując dodatkowo, że pesymizm jest pewną cechą | charakterystyką, która u jednych osób będzie występowała w większym nasileniu a u innych w mniejszym. Pesymizm-optymizm będzie więc pewnym kontinuum. Niewielka dawka pesymizmu jest normalna a nawet pożądana dla naszego zdrowia psychicznego. Problemem może być natomiast skrajnie pesymistyczne lub skrajnie optymistyczne postrzeganie rzeczywistości. Obecnie w psychologii występuje raczej zgoda co do tego, że nasze myśli, emocje i zachowania w pewien sposób na siebie wpływają. Postrzeganie osób skrajnie pesymistycznych, można określić jako postrzeganie przez pewien filtr, jak w momencie gdy zakładamy przyciemniane okulary. Takie skrajnie pesymistyczne postrzeganie, często towarzyszy zaburzeniom takim jak depresja czy stany lękowe i jest jednym z elementów, podtrzymujących te zaburzenia. Negatywne myśli będą odziwerciedlały się w odczuwanych emocjach, naszym zachowaniu jak i reakcjach fizjologicznych - co też będzie się w dużym skrócie przekładało na nasze zdrowie psychiczne jak i fizyczne. Temat jest bardzo szeroki ale i ciekawy. W razie jakichkolwiek pytań, zarpaszam do kontaktu albo do dalszego zglębienia obszernej literatury z tego tematu. Pozdrawiam serdecznie!