Od wielu lat zmagam się z zaburzeniami odżywiania. Dojrzałam do decyzji skorzystania z pomocy specja

Dzień dobry,

Zaburzenia odżywiania, jeżeli nie wynikają np. z jakiś nietolerancji pokarmowych lub innych problemów natury stricte fizjologicznej mają prawdopodobnie podłoże psychiczne. Polecałabym zatem zgłoszenie się do psychoterapeuty najlepiej poznawczo-behawioralnego. Ten akurat nurt psychoterapeutyczny wykazuje w badaniach dużą skuteczność w leczeniu tego typu zaburzeń. W trakcie terapii może się okazać, że pomocne będzie także skorzystanie ze wsparcia dietetyka. Zanim jednak uda się Pani do terapeuty dobrze byłoby przebadać się internistycznie. Sprawdzić czy nie Pani np. anemii.
Pozdrawiam

Dzień dobry, każda z tych osób może być pomocna, jeśli w ich obszarze pracy i kompetencji znajduje się pomoc i wsparcie dla osób z zaburzeniem odżywiania.

Pozdrawiam
MBZ

To bardzo dobra i dojrzała decyzja, że chce Pani poszukać pomocy — to pierwszy, naprawdę ważny krok w kierunku zdrowienia.
W przypadku zaburzeń odżywiania kluczowa jest psychoterapia, ponieważ nie chodzi tu wyłącznie o sposób jedzenia, ale o emocje, samoocenę, potrzebę kontroli oraz wzorce relacyjne, które często kształtowały się latami.

Sama rozmowa z psychologiem może okazać się niewystarczająca, ponieważ psycholog zajmuje się głównie diagnozą i wsparciem, a nie pełnym procesem leczenia. Dlatego najlepiej, by zajmował się tym psychoterapeuta – najlepiej z doświadczeniem w pracy z zaburzeniami odżywiania.
Psychoterapia w nurcie poznawczo-behawioralnym (CBT-E) lub terapii schematów koncentruje się na rozpoznawaniu i zmianie nieadaptacyjnych wzorców myślenia i zachowania, natomiast psychoterapia psychodynamiczna skupia się bardziej na nieświadomych emocjach, mechanizmach obronnych i relacjach, które leżą u źródła trudności. Ten nurt pomaga zrozumieć, dlaczego jedzenie i kontrola nad ciałem stają się sposobem regulowania emocji, często w odpowiedzi na doświadczenia z dzieciństwa, poczucie braku wpływu czy trudne relacje rodzinne.

Wybór nurtu zależy od Pani osobowości, potrzeb i gotowości do pracy. W praktyce zarówno podejście poznawczo-behawioralne, jak i psychodynamiczne mogą być bardzo skuteczne – różnią się metodą, ale prowadzą do wspólnego celu: odzyskania równowagi emocjonalnej i zdrowszej relacji z samą sobą.

Ważne jest również, jakiego rodzaju są to zaburzenia odżywiania (np. anoreksja, bulimia, napady objadania się), bo od tego zależy sposób pracy. Wszystkie te trudności mają jednak wspólny rdzeń – są ściśle związane z emocjami i relacjami, często tymi z okresu dzieciństwa czy rodziny pochodzenia. W terapii pracuje się więc nie tylko nad jedzeniem, ale nad relacją z samą sobą i z innymi ludźmi.

Psychoterapeuta pomoże Pani stopniowo odzyskać poczucie wpływu, zrozumieć swoje potrzeby i odbudować zdrową relację z ciałem i emocjami. W późniejszym etapie terapię można wspomóc współpracą z psychodietetykiem, który pomoże uregulować sferę żywieniową.

Najważniejsze jednak, by zacząć od psychoterapii – to ona stanowi fundament trwałej zmiany.

Z serdecznym wsparciem
Anna Kupryjaniuk