Mam pytanie do państwa bo nie mam pojęcia co mam zrobić. powiem szczerze-nienawidzę swojego ciała. p

Dzień dobry,
Doradzałabym rozmowę z rodzicami o możliwości umówienia się do psychologa psychoterapeuty, gdyż najprawdopodobniej pomocna okazałaby się psychoterapia. Ty niestety nie możesz umówić się sama, ale rodzice widząc Twój problem oprócz pilnowania żebyś jadła mogliby umówić Cię na wizytę. Dobrym rozwiązaniem byłaby także rozmowa ze szkolnym psychologiem, który mógłby porozmawiać także z Twoimi rodzicami o Twoich trudnościach. Problem jest poważny, gdyż oprócz zaburzeń spostrzegania ciała dochodzi również do samookaleczania się. Na szczęście praca z terapeutą mogłaby przynieść poprawę i udzielenie Ci pomocy jest ważne, bo jesteś jeszcze nastolatką i warto zatrzymać coś, co może stanowić dla Ciebie latami problem. Doradzałabym podjęcie przez Ciebie próby wstrzymania się od okaleczania własnego ciała, gdyż sama najprawdopodobniej czujesz że jest to bardzo destrukcyjne a wkrótce być może otrzymasz pomoc i wsparcie także w tym zakresie. Jesteś bardzo młodą osobą i Twoje ciało będzie zmieniało się z wiekiem i w związku z tym mam nadzieję, że przyjdzie taki moment, że nie tylko je zaakceptujesz ale wręcz polubisz. Z pewnością praca z psychologiem nad samoakceptacją pomogłaby Ci inaczej spojrzeć na siebie. Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze.
Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry, to dobrze, że poszukujesz informacji na temat tego co się z Tobą dzieje. Zachęcam Cię do umówienia się na wizytę do psychoterapeuty poznawczo-behawioralnego specjalizującego się w zaburzeniach odżywiania, do czego wymagana jest zgoda rodzica/ opiekuna prawnego. Rozumiem, że rodzina zorientowała się w problemie, skoro stara się pilnować spożywania posiłków, sądzę więc, że zechcą wesprzeć Cię w leczeniu.

Rozumiem, że obecnie przeżywasz trudny moment związany z własnym ciałem i myślami dotyczącymi odchudzania. Ważne jest, abyś zdawała sobie sprawę, że to, co teraz odczuwasz, może być sygnałem głębszych problemów zdrowia psychicznego. Najważniejsze w tej sytuacji jest podzielenie się swoimi uczuciami z rodzicami lub opiekunami. Powiedzenie im o swoich myślach i odczuciach pozwoli na uzyskanie wsparcia, które jest teraz niezbędne. Rodzina może odgrywać kluczową rolę w procesie zdrowienia. Razem z nimi możecie poszukać pomocy specjalisty, jak psychoterapeuta, który pomoże Wam zrozumieć korzenie tych trudnych emocji i wypracować zdrowsze mechanizmy radzenia sobie. Nie bagatelizuj swoich uczuć, a zamiast tego otwórz się na rozmowę z najbliższymi. To ważny krok w kierunku zdrowia psychicznego i lepszego zrozumienia samej siebie. Pamiętaj, że nie jesteś sama, i istnieje wiele profesjonalnych źródeł wsparcia, które mogą Ci pomóc w tym trudnym czasie.