Mam 29 lat i od zawsze borykam się z problemem samotności, jestem tzw. "incelem". Nigdy nie byłem na
3
odpowiedzi
Mam 29 lat i od zawsze borykam się z problemem samotności, jestem tzw. "incelem". Nigdy nie byłem na randce, nie całowałem się ani nie uprawiałem seksu. Przez kilka lat korzystałem z terapii u różnych terapeutów i dopiero ostatni faktycznie mi pomógł w pewnych obszarach, ale powiedział, że w kwestii życia intymnego i braku doświadczeń terapia nic nie da, bo nie zajmuje się takimi problemami. Posiadam normalne relacje przyjacielskie, koleżeńskie, w pracy itp. ale w przypadku relacji z kobietami skoro nie mam problemów psychicznych np. nieśmiałości czy chorobliwej zazdrości, która niszczyła by moje relacje a po prostu nie mam powodzenia to nie da się nic z tym zrobić, terapeuta to nie nauczyciel podrywu.
Jednocześnie cały czas w internecie czytam artykuły o samotności/incelach, gdzie psycholodzy piszą, że można przyjść z takim problemem i nad nim pracować(oczywiście nigdy nie piszą w jaki sposób...).
Czy rzeczywiście da się jednak w terapii pracować nad tym obszarem? Jak terapia ma pomóc z brakiem powodzenia?
Jednocześnie cały czas w internecie czytam artykuły o samotności/incelach, gdzie psycholodzy piszą, że można przyjść z takim problemem i nad nim pracować(oczywiście nigdy nie piszą w jaki sposób...).
Czy rzeczywiście da się jednak w terapii pracować nad tym obszarem? Jak terapia ma pomóc z brakiem powodzenia?
Dzień dobry,
Rozumiem, że czuje Pan pewną sprzeczność – z jednej strony media informują, że „z samotnością można pracować w terapii”, a z drugiej - terapeuta nie podjął się tego zadania. To rzeczywiście może rodzić poczucie, że nikt nie daje jasnej odpowiedzi. W psychoterapii nie uczymy technik flirtu czy „jak zagadać”, natomiast możemy przyglądać się temu, co stoi za Pana trudnościami. Bo samotność i brak doświadczeń intymnych to nie tylko brak okazji, ale bardzo często też: dysfunkcyjne przekonania na własny temat (typu: „nie jestem atrakcyjny”, „kobiety i tak nie będą mną zainteresowane”), obawy przed oceną czy odrzuceniem, trudność w przechodzeniu od relacji koleżeńskich do relacji bardziej osobistych oraz schematy wyniesione z domu albo z wcześniejszych doświadczeń. Terapia może więc pomóc w zrozumieniu i przeformułowaniu przekonań, w nauce bycia bardziej w kontakcie z własnymi emocjami i potrzebami, w stopniowym budowaniu odwagi do podejmowania kroków w kierunku bliskości, w rozwoju zdolności do otwierania się przed drugą osobą i doświadczania intymności – emocjonalnej, a dopiero później także fizycznej. To nie jest szybki kurs, raczej proces, w którym można dojść do miejsca, gdzie zyska Pan większą pewność siebie w relacjach i łatwiej będzie Panu zauważać oraz korzystać z okazji do bliskości.
Dodatkowo nadmienił Pan, że w relacjach koleżeńskich czy zawodowych funkcjonuje dobrze – i to bardzo ważny zasób. Terapia mogłaby polegać na tym, by pomóc Panu zrozumieć, dlaczego ta sama swoboda nie przenosi się na relacje z kobietami, i co dzieje się w tych momentach.
Wszystkiego dobrego życzę,
Agnieszka Reznar
Rozumiem, że czuje Pan pewną sprzeczność – z jednej strony media informują, że „z samotnością można pracować w terapii”, a z drugiej - terapeuta nie podjął się tego zadania. To rzeczywiście może rodzić poczucie, że nikt nie daje jasnej odpowiedzi. W psychoterapii nie uczymy technik flirtu czy „jak zagadać”, natomiast możemy przyglądać się temu, co stoi za Pana trudnościami. Bo samotność i brak doświadczeń intymnych to nie tylko brak okazji, ale bardzo często też: dysfunkcyjne przekonania na własny temat (typu: „nie jestem atrakcyjny”, „kobiety i tak nie będą mną zainteresowane”), obawy przed oceną czy odrzuceniem, trudność w przechodzeniu od relacji koleżeńskich do relacji bardziej osobistych oraz schematy wyniesione z domu albo z wcześniejszych doświadczeń. Terapia może więc pomóc w zrozumieniu i przeformułowaniu przekonań, w nauce bycia bardziej w kontakcie z własnymi emocjami i potrzebami, w stopniowym budowaniu odwagi do podejmowania kroków w kierunku bliskości, w rozwoju zdolności do otwierania się przed drugą osobą i doświadczania intymności – emocjonalnej, a dopiero później także fizycznej. To nie jest szybki kurs, raczej proces, w którym można dojść do miejsca, gdzie zyska Pan większą pewność siebie w relacjach i łatwiej będzie Panu zauważać oraz korzystać z okazji do bliskości.
Dodatkowo nadmienił Pan, że w relacjach koleżeńskich czy zawodowych funkcjonuje dobrze – i to bardzo ważny zasób. Terapia mogłaby polegać na tym, by pomóc Panu zrozumieć, dlaczego ta sama swoboda nie przenosi się na relacje z kobietami, i co dzieje się w tych momentach.
Wszystkiego dobrego życzę,
Agnieszka Reznar
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
poczucie samotności i brak doświadczeń intymnych to obszary, z którymi jak najbardziej można zgłaszać się na psychoterapię. Choć terapeuta nie pełni roli „nauczyciela podrywu”, praca w gabinecie może dotyczyć mechanizmów psychologicznych stojących za trudnościami w budowaniu relacji np. sposobu przeżywania bliskości, oczekiwań wobec drugiej osoby, lęku przed odrzuceniem czy powtarzających się schematów w kontaktach z innymi.
Psychoterapia daje przestrzeń do tego, aby lepiej zrozumieć siebie w kontekście relacji, przyjrzeć się barierom (także tym, które nie zawsze są uświadomione), oraz stopniowo rozwijać umiejętność wchodzenia w bliższe więzi. Nie oznacza to bezpośredniego uczenia technik randkowych, ale wspieranie procesu, w którym możliwe staje się bardziej satysfakcjonujące budowanie relacji intymnych i partnerskich
poczucie samotności i brak doświadczeń intymnych to obszary, z którymi jak najbardziej można zgłaszać się na psychoterapię. Choć terapeuta nie pełni roli „nauczyciela podrywu”, praca w gabinecie może dotyczyć mechanizmów psychologicznych stojących za trudnościami w budowaniu relacji np. sposobu przeżywania bliskości, oczekiwań wobec drugiej osoby, lęku przed odrzuceniem czy powtarzających się schematów w kontaktach z innymi.
Psychoterapia daje przestrzeń do tego, aby lepiej zrozumieć siebie w kontekście relacji, przyjrzeć się barierom (także tym, które nie zawsze są uświadomione), oraz stopniowo rozwijać umiejętność wchodzenia w bliższe więzi. Nie oznacza to bezpośredniego uczenia technik randkowych, ale wspieranie procesu, w którym możliwe staje się bardziej satysfakcjonujące budowanie relacji intymnych i partnerskich
Czy czeka pan tylko na powodzenie czy robi pan czasem 1 krok ?
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.