Mam 24 lata, od długiego czasu odczuwam “pustkę” w sobie. Nie wiem kiedy to się zaczęło, ale wiem, ż
6
odpowiedzi
Mam 24 lata, od długiego czasu odczuwam “pustkę” w sobie. Nie wiem kiedy to się zaczęło, ale wiem, że się pogarsza. Brak motywacji, brak emocji zaczyna mnie dobijać, nie pozwala mi to w pisaniu pracy licencjackiej oraz czuję, że się coraz bardziej izoluję. Na dodatek czuję ogromną samotność mimo bycia w związku i posiadając paru znajomych. Jakby tego było mało, czuję się jakby świat wokół mnie nie był prawdziwy, dużo “bujam w obłokach” i odcinam się od rzeczywistości. Czym mogą być te objawy? W jakim kierunku powinienem iść jeśli chodzi o pomoc psychologiczną?
Dzień dobry, opisane przez Pana objawy mogą wskazywać na depresję lub przeciążenie psychiczne. Warto skonsultować się z psychiatrą, który oceni potrzebę leczenia farmakologicznego, oraz z psychologiem, który pomoże w przepracowaniu trudnych tematów. Pozdrawiam serdecznie, Julianna Skawińska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Rozumiem, że to co Pan przeżywa może być trudne i przytłaczające. Opisuje Pan doświadczanie pustki, izolacji, braku motywacji ,co może być bardzo obciążające na co dzień. Takie odczucia mogą mieć różne przyczyny, zarówno emocjonalne, jak i psychologiczne, dlatego warto przyjrzeć się im bliżej w bezpiecznej przestrzeni, jaką może zapewnić spotkanie z psychologiem lub psychoterapeutą. Rozważenie konsultacji z profesjonalistą może pomóc w lepszym zrozumieniu tego, co się dzieje i jakie kroki mogą być dla Pana najbardziej wspierające. Ważne jest to, że dostrzega Pan swoje trudności i szuka odpowiedzi – to już pierwszy i bardzo istotny krok w stronę zadbania o siebie.
Dzień dobry. Proponowałbym dwie, trzy konsultacje z psychoterapeutą, żeby poszukać rzetelnych odpowiedzi na zadane pytanie. A tak 'z głowy' to powiedziałbym, że uczucie pustki może zarówno pojawić się jako naturalny etap na ścieżce rozwoju/kariery, ale także jako reakcja na niezadawalającą/przykre okoliczności życiowe. W nasilonej formie może to prowadzić do stanów depresyjnych. W obu przypadkach praca psychoterapeutyczna może przynieść pożyteczne owoce. Pozdrawiam.
Dziękuję, że podzieliłeś się tym, co przeżywasz. To, co opisujesz – uczucie pustki, brak motywacji, izolacja, samotność mimo obecności bliskich osób, a także poczucie nierealności świata – to bardzo trudne doświadczenia. Nie jesteś w tym sam i dobrze, że szukasz pomocy.
Trudności które opisujesz mogą mieć różne podłoże, dlatego, myślę, że najlepszym krokiem byłoby umówienie się na konsultację z psychologiem lub psychoterapeutą, który oceni czy waro udać się do lekarza psychiatry po wsparcie farmokologiczne. Terapia może pomóc w zrozumieniu źródła tych uczuć i wypracowaniu strategii, które pozwolą Ci odzyskać równowagę.
Trudności które opisujesz mogą mieć różne podłoże, dlatego, myślę, że najlepszym krokiem byłoby umówienie się na konsultację z psychologiem lub psychoterapeutą, który oceni czy waro udać się do lekarza psychiatry po wsparcie farmokologiczne. Terapia może pomóc w zrozumieniu źródła tych uczuć i wypracowaniu strategii, które pozwolą Ci odzyskać równowagę.
Dziękuję za podzielenie się swoim doświadczeniem.
To, co Pan opisuje – poczucie pustki, brak motywacji, izolacja, trudności z odczuwaniem emocji i poczucie nierealności otoczenia – może mieć różne podłoże. Mogą to być objawy związane np. z depresją, wypaleniem, ale także z derealizacją i depersonalizacją, które często pojawiają się w stanach silnego stresu lub przeciążenia emocjonalnego.
Najważniejsze jest, aby nie zostawać z tym samemu. Warto skonsultować się z psychologiem lub psychoterapeutą, który pomoże zrozumieć przyczyny tych odczuć i zaproponuje odpowiednią formę wsparcia. Jeśli objawy nasilają się i wpływają na codzienne funkcjonowanie, warto także skonsultować się z lekarzem psychiatrą, który oceni, czy konieczne jest dodatkowe wsparcie, np. farmakologiczne.
Dobrze, że zauważa Pan te trudności i szuka pomocy – to pierwszy krok w stronę poprawy samopoczucia. Proszę dać sobie przestrzeń na regenerację, szukać aktywności, które mogą wprowadzić więcej poczucia sensu i stopniowo wracać do równowagi.
Wszystkiego dobrego. :)
To, co Pan opisuje – poczucie pustki, brak motywacji, izolacja, trudności z odczuwaniem emocji i poczucie nierealności otoczenia – może mieć różne podłoże. Mogą to być objawy związane np. z depresją, wypaleniem, ale także z derealizacją i depersonalizacją, które często pojawiają się w stanach silnego stresu lub przeciążenia emocjonalnego.
Najważniejsze jest, aby nie zostawać z tym samemu. Warto skonsultować się z psychologiem lub psychoterapeutą, który pomoże zrozumieć przyczyny tych odczuć i zaproponuje odpowiednią formę wsparcia. Jeśli objawy nasilają się i wpływają na codzienne funkcjonowanie, warto także skonsultować się z lekarzem psychiatrą, który oceni, czy konieczne jest dodatkowe wsparcie, np. farmakologiczne.
Dobrze, że zauważa Pan te trudności i szuka pomocy – to pierwszy krok w stronę poprawy samopoczucia. Proszę dać sobie przestrzeń na regenerację, szukać aktywności, które mogą wprowadzić więcej poczucia sensu i stopniowo wracać do równowagi.
Wszystkiego dobrego. :)
To, co Pan opisuje – poczucie pustki, brak motywacji oraz poczucie nierzeczywistości otoczenia – może wskazywać na zaburzenia depresyjne lub dysocjacyjne, zwłaszcza gdy towarzyszy temu izolacja i wzrastająca trudność w codziennym funkcjonowaniu (np. praca licencjacka). W pierwszej kolejności warto rozważyć konsultację z psychologiem lub psychiatrą, którzy pomogą ustalić, czy przyczyną dolegliwości jest epizod depresyjny, zaburzenie lękowe bądź inny problem natury psychicznej. Niezależnie od diagnozy, psychoterapia (na przykład w nurcie poznawczo-behawioralnym lub psychodynamicznym) może okazać się pomocna w odzyskaniu równowagi emocjonalnej, wzmocnieniu motywacji i zrozumieniu mechanizmów odpowiedzialnych za poczucie samotności i derealizacji. W trakcie terapii można również wypracować skuteczne strategie radzenia sobie z izolacją społeczną i odbudować chęć do działania. Warto pamiętać, że im szybciej się Pan zgłosi po wsparcie, tym większa szansa na szybszą poprawę samopoczucia oraz odzyskanie aktywności w życiu codziennym.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.