Jak przekonać babcię do wizyty u psychologa? Kiedyś chodziła na terapię, bardzo jej to pomogło. Obec
3
odpowiedzi
Jak przekonać babcię do wizyty u psychologa? Kiedyś chodziła na terapię, bardzo jej to pomogło. Obecnie sytuacja jest dramatyczna, ataki paniki kiedy wychodzi się z domu choćby do sklepu, napady płaczu, lęk kiedy kurier zapuka do drzwi. Razem z mamą nie raz podejmowalysmy rozmowę z babcią, natomiast jej postawa jest niezmienna - nie pójdę do psychologa, bo nie zrozumie o co mi chodzi i takie gadanie nic nie zmieni połączone z ogromną irytacja, przy każdej próbie podjęcia rozmowy. Niedawno przeszła bardzo trudne chwile związane z jej stanem zdrowia. Bardzo proszę o poradę co robić, żeby pozbierała się psychicznie.
Może warto jest zorganizować wizytę domową? Ona nie chce iść do psychologa, może psycholog przyjdzie do niej?
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Można w takim wypadku umówić się na wizytę online ze specjalistą, który ma doświadczenie w pracy z lękiem. Albo wam, jak najbliższym, samym pójść do psychologa po rekomendacje.
Dzień dobry,
przekonanie kogoś do ponownej wizyty u psychologa bywa trudnym wyzwaniem, szczególnie gdy ta osoba zmaga się z lękami i niepokojem. Państwa babcia doświadczyła już terapii w przeszłości i odniosła z niej korzyść, więc warto nawiązać do tego faktu w rozmowie z nią. Przypominanie o poprzednich pozytywnych doświadczeniach może pomóc przełamać jej aktualne obawy. Jednocześnie trzeba uszanować, że niepokój i irytacja, które towarzyszą babci, wynikają z głębokiego poczucia zagrożenia i strachu przed kolejnym wysiłkiem emocjonalnym.
Proszę spróbować porozmawiać z nią w momentach, gdy jest bardziej wyciszona, a lęk nie jest na najwyższym poziomie. Dobrze jest zacząć od uznania jej trudności i przekonania, że rozumiecie jej obawy, zamiast próbować od razu je „obalić” czy udowadniać, że się myli. Można powiedzieć: „Wiem, że to dla Ciebie bardzo trudne i że nie masz teraz siły, żeby zacząć znowu terapię. Pamiętam jednak, że kiedyś już rozmawiałaś z psychologiem i wtedy też na początku się bałaś, a potem bardzo Ci to pomogło”.
Jeżeli obawa dotyczy samego wyjścia z domu, można zaproponować opcję wizyty domowej psychologa lub, jeśli to możliwe technicznie i akceptowane przez babcię, kontakt online. Dla wielu osób, szczególnie w starszym wieku, lęk przed opuszczeniem bezpiecznej przestrzeni może być przytłaczający. Tymczasem sesje internetowe albo konsultacje telefoniczne w obecnych czasach bywają skuteczną i dostępną formą pomocy.
Warto też zachęcać babcię małymi krokami: na przykład zaproponować, by na początek tylko porozmawiała z psychologiem przez telefon, a dopiero później, jeśli poczuje się bardziej swobodnie, umówiła się na konsultację w gabinecie lub w domu. Ważne jest stworzenie atmosfery zrozumienia dla jej lęków, jednocześnie pokazując jej, że ani Pani, ani mama nie bagatelizujecie jej uczuć, ale naprawdę chcecie jej pomóc znaleźć wyjście z obecnej sytuacji.
Jeśli natomiast babcia nie jest jeszcze gotowa na terapię, warto pomyśleć o drobnych ćwiczeniach relaksacyjnych czy oddechowych, które można przeprowadzać w domowym zaciszu. Czasem pomocne bywa również wsparcie psychiatry – jeśli silny lęk i napady paniki utrudniają funkcjonowanie, leki mogą pomóc odzyskać choć część równowagi i otworzyć się na dalszą pomoc psychologiczną.
Proszę się nie zrażać, jeśli początkowa reakcja babci będzie negatywna lub pełna irytacji. Lęk i niechęć do terapii mogą być przejawem poczucia bezradności oraz przekonania, że w jej wieku czy w jej stanie nic już nie zadziała. Zrozumienie i cierpliwość z Waszej strony to kluczowe elementy, by z czasem pomóc jej odzyskać wiarę w możliwość zmiany i poczuć się bezpieczniej.
Pozdrawiam serdecznie,
Psycholog Aleksandra Michalik - FundamentSpokoju.pl
przekonanie kogoś do ponownej wizyty u psychologa bywa trudnym wyzwaniem, szczególnie gdy ta osoba zmaga się z lękami i niepokojem. Państwa babcia doświadczyła już terapii w przeszłości i odniosła z niej korzyść, więc warto nawiązać do tego faktu w rozmowie z nią. Przypominanie o poprzednich pozytywnych doświadczeniach może pomóc przełamać jej aktualne obawy. Jednocześnie trzeba uszanować, że niepokój i irytacja, które towarzyszą babci, wynikają z głębokiego poczucia zagrożenia i strachu przed kolejnym wysiłkiem emocjonalnym.
Proszę spróbować porozmawiać z nią w momentach, gdy jest bardziej wyciszona, a lęk nie jest na najwyższym poziomie. Dobrze jest zacząć od uznania jej trudności i przekonania, że rozumiecie jej obawy, zamiast próbować od razu je „obalić” czy udowadniać, że się myli. Można powiedzieć: „Wiem, że to dla Ciebie bardzo trudne i że nie masz teraz siły, żeby zacząć znowu terapię. Pamiętam jednak, że kiedyś już rozmawiałaś z psychologiem i wtedy też na początku się bałaś, a potem bardzo Ci to pomogło”.
Jeżeli obawa dotyczy samego wyjścia z domu, można zaproponować opcję wizyty domowej psychologa lub, jeśli to możliwe technicznie i akceptowane przez babcię, kontakt online. Dla wielu osób, szczególnie w starszym wieku, lęk przed opuszczeniem bezpiecznej przestrzeni może być przytłaczający. Tymczasem sesje internetowe albo konsultacje telefoniczne w obecnych czasach bywają skuteczną i dostępną formą pomocy.
Warto też zachęcać babcię małymi krokami: na przykład zaproponować, by na początek tylko porozmawiała z psychologiem przez telefon, a dopiero później, jeśli poczuje się bardziej swobodnie, umówiła się na konsultację w gabinecie lub w domu. Ważne jest stworzenie atmosfery zrozumienia dla jej lęków, jednocześnie pokazując jej, że ani Pani, ani mama nie bagatelizujecie jej uczuć, ale naprawdę chcecie jej pomóc znaleźć wyjście z obecnej sytuacji.
Jeśli natomiast babcia nie jest jeszcze gotowa na terapię, warto pomyśleć o drobnych ćwiczeniach relaksacyjnych czy oddechowych, które można przeprowadzać w domowym zaciszu. Czasem pomocne bywa również wsparcie psychiatry – jeśli silny lęk i napady paniki utrudniają funkcjonowanie, leki mogą pomóc odzyskać choć część równowagi i otworzyć się na dalszą pomoc psychologiczną.
Proszę się nie zrażać, jeśli początkowa reakcja babci będzie negatywna lub pełna irytacji. Lęk i niechęć do terapii mogą być przejawem poczucia bezradności oraz przekonania, że w jej wieku czy w jej stanie nic już nie zadziała. Zrozumienie i cierpliwość z Waszej strony to kluczowe elementy, by z czasem pomóc jej odzyskać wiarę w możliwość zmiany i poczuć się bezpieczniej.
Pozdrawiam serdecznie,
Psycholog Aleksandra Michalik - FundamentSpokoju.pl
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.