Czy moja córka jest homoseksualna?

Pani córka jest w wieku w, którym dopiero kształtuje się tożsamość seksualna. Nastolatki w tym wieku szukają siebie na różne sposoby. W tym przypadku dobrze byłoby dużo rozmawiać z córką, mieć z nią dobry kontakt, obserwować ją czy coś jej nie trapi i dać jej czas. Może być tak, że córka jednak stwierdzi, że jest osobą homoseksualną, jeśli tak będzie i córka będzie akceptować swoją orientację i nie cierpieć z tego powodu to nie jest to powód do spotkania ze specjalistą. Pozdrawiam

Witam,
Wiek 15 lat to czas eksperymentów i poszukiwań własnej tożsamości. Z Pani listu widzę, że martwi się Pani zachowaniami córki, gdyż odbiegają one od Pani wyobrażeń o własnym dziecku. Nie wiem jak na to zapatruje się córka, jakie są jej odczucia. Nie wiem jak przeżywa swoją seksualność i jakie są powody takich zachowań.
Według WHO homoseksualizm nie jest chorobą, a więc nie podlega leczeniu. Do specjalisty córka może się udać jeżeli ona sama będzie zaniepokojona tym co przeżywa, lub będzie z tego powodu cierpiała. Natomiast jeżeli dokona takiego wyboru i zaakceptuje go, to i bliskim pozostanie jedynie akceptacja jej i jej wyborów. Może to być sytuacja dla Pani trudna i dla córki fakt, że czuje się Pani rozczarowana będzie bolesny. Proponuję spokojnie i życzliwie porozmawiać z córką, tak by miała poczucie, że kocha ją Pani taką jaka jest. Natomiast jeżeli będą miały Panie poczucie, że sytuacja je przerasta wtedy proponuję wizytę u psychologa. Z całego serca życzę powodzenia Dorota Rychter

Szanowna Pani,
wydaje mi się, że w Pani pytaniu jest dużo troski oraz lęku o córkę.
Orientacja homoseksualna jest tak samo naturalna jak hetero. Proces rozwoju akceptacji jest trudniejszy, bo w naszej kulkturze z założenia powinniśmy czuć pociąg do płci przeciwnej. Najbardziej córka potrzebuje teraz wsparcia i wyrozumiałości. Zanim brałbym córkę na spotkanie ze spacjalsitą - zaproponowałbym takie spotkanie Pani, by móc porozmawiać o tym, co Pani przeżywa.

Droga Pani, niestety nie jestem w stanie udzielić odpowiedzi bez konsultacji, pozdrawiam serdecznie.

Dzień dobry, czytając Pani pytanie przyszły mi do głowy trzy kwestie. Po pierwsze, pomyślałam, że okres dojrzewania to czas, w którym tożsamość, także seksualna, dopiero się kształtuje. Typowa dla tego wieku aktywność polega na wypróbowywaniu różnych ról i jest chaotyczna, nieuporządkowana i labilna. Przypomina mozaikę niespójnych, niepowiązanych ze sobą, nie do końca przemyślanych działań. Proszę mieć to wszystko na uwadze i nie przywiązywać się zbyt mocno do aktualnego obrazu córki. Zakładam, że może się on jeszcze zmienić i to nie raz. Druga sprawa - popęd seksualny rzadko jest w 100% ukierunkowany wyłącznie na przedstawicieli jednej płci. O orientacji seksualnej najczęściej decyduje przewaga skłonności hetero- lub homoseksualnych nad pozostałymi, a nie całkowity brak inklinacji w określonym kierunku. Proszę się przez chwilę zastanowić: czy zna Pani kobiety, które postrzega jako bardzo atrakcyjne i seksowne? Sadzę, że tak, mimo iż jest Pani heteroseksualna. Córka także może doceniać walory (fizyczne, osobowościowe itp.) innych dziewczyn, co wcale nie musi jeszcze oznaczać, że jest lesbijką. Reasumując: proszę nie popadać w panikę, ale przyglądać się (nienachalnie) rozwojowi córki i temu, w jaki sposób kształtuje ona swoje relacje z własną płcią oraz płcią przeciwną. Jeśli widzi Pani potrzebę wybrania się do specjalisty, to oczywiście warto to zrobić. Przestrzegałabym jednak przed stygmatyzowaniem dziecka i wzbudzaniem w nim poczucia winy (w stylu: "jesteś lesbijką, więc trzeba cię z tego za wszelką cenę wyleczyć"). Bo... co się stanie, jeśli córka rzeczywiście okaże się homoseksualna? Czy chciałaby Pani, by doświadczyła cierpienia, jakiego doznaje w swoich rodzinach wielu gejów i lesbijek? Czy życzyłaby jej Pani rodziców, którzy ją odrzucają i piętnują, czy - przeciwnie: kochają za to, że jest dobrym, mądrym i wrażliwym człowiekiem bez względu na całą resztę? Życzę Pani dużo mądrości, cierpliwości i miłości. Powodzenia, pozdrawiam serdecznie, Aleksandra Hulewska

Witam Panią, warto porozmawiać na ten temat z córką, być może nie musi się Pani obawiać, że dzieje się w jej życiu coś niewłaściwego. Pani córka jest jeszcze w wieku kształtowania się tożsamości seksualnej. Uważam, że powinna Pani wraz z córką skonsultować się z seksuologiem, który będzie mógł szczegółowo odpowiedzieć na wiele pytań i wątpliwości. Pozdrawiam