Czy jeżeli doznałam w wieku nastoletnim dokuczania i odrzucenia ze strony rówieśników i mam problemy

witam, odpowiedzi zamieszczam obok Pani pytan

Czy jeżeli doznałam w wieku nastoletnim dokuczania i odrzucenia ze strony rówieśników i mam problemy w relacjach z innymi ludźmi z powodu lęku społecznego, przez to, że w szkole mi dokuczano to czy psychoterapia pomoże mi w pokonaniu tego lęku i w nawiązywaniu i podtrzymywaniu relacji społecznych ? (tak, pomoze)

Jaki nurt psychoterapii byłby dla mnie najlepszy ? (polecalbym kognitywno behawioralny)

Czy psychoterapia polegałaby na rozdrapywaniu ran z przeszłości i przepracowaniu tych trudnych dla mnie doświadczeń szkolnych z okresu nastoletniego ? (po czesci tez, ale nie bedzie to "rozdrapywanie")
Czy psychoterapia byłaby długoterminowa, kilkuletnia ? (raczej nie, ale nie beda to tez np. 3 m-ce.)

Jestem 30 letnią kobietą i dopiero teraz jestem gotowa na terapię. Czy terapia w moim przypadku pomoże, jeżeli bardzo chcę zmiany i bardzo chcę współpracować z terapeutą ? (zaangazowanie Pacjentki/ta jest oprocz relacji terapeutycznej podstawowym czynnikiem w terapeutycznym sukcesie - wiec tak pomoze i to bardzo)

zycze powodzenia

Dzień dobry,
Tak, psychoterapia w odniesieniu do problemów i doświadczeń, które Pani opisuje moze być skuteczna i dać Pani narzędzia do radzenia sobie z lękiem w sytuacjach społecznych oraz wesprzeć w budowaniu bliższych, bardziej satysfakcjonujących relacji z innymi ludźmi. Nie uważam, żeby Pani wiek miał stanowić tu jakąkolwiek przeszkodę - dużo ważniejsza w mojej opinii jest Pani gotowość do pracy nad sobą w relacji terapeutycznej i wprowadzania zmian w życie.
Jesli chodzi natomiast o Pani pytania o dobór nurtu terapeutycznego, czas trwania terapii i tematykę, która miałaby być w takiej terapii, to sądzę, że powrót do trudnych wydarzeń z Pani przeszłości jest nieunikniony - terapeuta prawdopodobnie będzie potrzebował dowiedzieć się, co się działo i jak Pani reagowała na te wszystkie rzeczy, ponieważ im lepiej bedzie Panią rozumieć, tym skuteczniej bedzie w stanie z Panią pracować i bardziej adekwatnie Panią wspierać. Terapia w moim rozumieniu nie jest jednak, jak to Pani określiła, "rozdrapywaniem ran", a raczej ich oczyszczaniem, aby mogły się wreszcie zagoić. Nurtem terapeutycznym, który ja bym Pani proponowała, jest nurt psychodynamiczny, ponieważ ważnym elementem pracy w nim jest omawianie relacji terapeutycznej. Terapeuta pracując z Panią w tej modalności zapewne sprawdzałby z Panią, jak Pani na niego reaguje i jak przeżywa go w tej relacji oraz zapraszałby Panią do refleksji na ten temat. Co więcej, najpewniej chciałby omawiać z Panią to co aktualnie dzieje się - lub nie - w Pani relacjach, jakie są w nich Pani uczucia, oczekiwania i obawy oraz łączył je z Pani poprzednimi doświadczeniami - nie w kontekście juz wspomnianego "rozdrapywania ran", ale z intencją zachęcenia Pani do wyciągania wniosków. Taka psychoterapia jest pracą długoterminową, nie mniej jednak - skuteczną, dającą trwałe efekty.
Pozdrawiam,
Małgorzata Iwańczyk
Gabinet Psychoterapii Dobra Przestrzeń w Katowicach i Gliwicach

Dzień dobry,
motywacja w terapii jest jednym z kluczowych elementów i ma realny wpływ na przebieg procesu terapeutycznego. Zachęcam do konsultacji psychoterapeutycznej w nurcie behawioralno-poznawczym, która w dużej mierze opiera się na bieżących trudnościach i pozwoli Pani zrozumieć lęk, który Pani towarzyszy.
Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego!