chciałabym iść do pracy ale strasznie boje sie złożyć cv gdziekolwiek, paraliżuje mnie to. jakis cza

Szanowna Pani,

Ma Pani za sobą rzucenie studiów, które zostały wybrane przez rodziców. Nie byli zadowoleni z tego faktu, kazali Pani pójść do pracy. Udało się ją znaleźć, załatwić, ale okazało się, że jednak nie została Pani przyjęta.
Zauważa Pani, że w różnych dziedzinach życia po prostu się nie układa, a może nawet - różne dziedziny życia zanikają.
Źle się Pani czuje sama z sobą, ze swoją sytuacją życiową. W dodatku nie ma Pani pomysłu, co dalej robić, a nieśmiałość tylko utrudnia podejmowanie konkretnych działań.
Jednak pomimo tego poczucia rozbicia, "rozwalenia", beznadziejności - robi Pani krok w kierunku wyjścia z tego dołka - pisze Pani tutaj - szuka wsparcia i mówi o chęci, by coś z tym zrobić.
Proponuję konsultację psychologiczną, by wspólnie zastanowić się nad przyczynami takiego stanu, rozeznać się w swoich potrzebach, uczuciach, myślach i zastanowić się nad planem działania.
Chęć, a może nawet konieczność zmiany i moment, w którym ma się poczucie nieradzenia sobie - jest dobrym czasem, by zwrócić się o pomoc.

Serdecznie pozdrawiam
Daria Stokłosa

Gratuluję zrobienia pierwszego kroku w zadbaniu o siebie. Lek, który Pani odczuwa, w pani przypadku, i z Pani doświadczeniami jest naturalny. Ten paraliżujący lek pełni w Pani życiu w tej chwili bardzo ważną rolę. Chroni Panią przed podjęciem niewłaściwej decyzji, co do wyboru pracy i studiów. Siedząc w domu ma pani czas na zadbanie o swoją przyszłość, zastanowienie się czego Pani potrzebuje, (Pani, nie rodzice). Proszę odpowiedzieć sobie na pytanie, ile musi umieć osoba, która dostała się na studia? Jakie cechy i umiejętności ma ktoś , kto potrafi zerwać studia wbrew oczekiwaniom innych i szuka swojej drogi? Czy bardzo nieśmiała osoba potrafiłaby przeciwstawić się rodzicom? W tej chwili ma pani wrażenie, że nic Panią nie interesuje. Proszę przypomnieć sobie, co kiedyś sprawiało Pani radość. Co robiła Pani w wolnym czasie? Zachęcam do kontaktu z psychologiem, który pomoże Pani spojrzeć z innej perspektywy i wesprze Panią w podążaniu własną drogą.

Dzień dobry,
Wybór kierunku studiów oraz szukanie pracy to sytuacje, które mogą być obciążające i przytłaczające. Ważne, abyś była dla siebie wyrozumiała w tym czasie i nie obwiniała się za swoje obawy czy obecne trudności. Pamiętaj, że to są twoje wybory, a nie rodziców i to ty sama o tym decydujesz. Jeśli w danym momencie nie masz pomysłu na żaden kierunek studiów i nic cię szczególnie nie interesuje to warto dać sobie czas i poeksplorować różne obszary, żeby uzyskać tę wiedzę. Studia można podjąć w każdym wieku i niekoniecznie musi to być od razu po szkole średniej. Można pójść do pracy, wyjechać gdzieś na wolontariat, żeby spróbować różnych rzeczy i znaleźć swoją drogę. Najważniejsze to, żeby nie robić wszystkiego na raz, tylko podejść do tego metodą małych kroków. Zastanów się, od czego możesz zacząć na początku w tym momencie. Jeśli teraz ważna jest dla ciebie praca, to przejrzyj ogłoszenia. Wysłanie CV nie jest zobowiązujące, to na razie wstępny etap. Zachęcam też do skorzystania z wizyty u psychologa, aby szerzej porozmawiać o swoich obawach i lękach i poszukać rozwiązania.
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia,
Joanna Szlasa-Więczaszek