Moja mama (80 lat) po endoprotezoplastyce stawu biodrowego stawiła się na zdjęcie szwów (skierowanie na NFZ ze szpitala) w 12 dobie po operacji (szwy należy usunąć do 14 doby, rana goiła się bardzo dobrze, co potwierdził rehabilitant i inny lekarz, który odwiedził mamę w domu i stwierdził, że szwy można już usunąć). Pan Kuca nawet nie wstał zza biurka i nie obejrzał rany pooperacyjnej. Sugerował, że szwy powinny zostać zdjęte za kolejne 5 dni (31 października) i że mama ma pecha, ponieważ jest to przed świętem 1 listopada i wtedy ich przychodnia nie pracuje. Przyznał, że nie należy czekać ze zdjęciem szwów zbyt długo (czyli do 2 listopada lub dłużej). Do zdjęcia było 22 metalowych szwów, które usuwa się przy pomocy specjalnego urządzenia i wówczas jest to bezbolesne. Z tego powodu szpital daje skierowanie do poradni chirurgicznej. Tymczasem lekarz wezwał pielęgniarkę wyposażoną w zwykłe cążki. Ta, w obecności lekarza, kazała położyć się mamie na boku - nie wolno tego robić po takiej operacji bez odpowiedniego zabezpieczenia i pomocy, której mamie nikt nie udzielił. Mama otrzymywała jedynie polecenia dotyczące "podniesienia nogi" (leżąc na boku dla osoby w tym wieku jest to prawie niewykonalne ze względu na ból oraz niebezpieczne dla świeżo zoperowanego stawu), "złapania się czegoś" (nie wiadomo czego, do dyspozycji była wąska kozetka bez żadnej poręczy). Pielęgniarka przystąpiła do wyciągania szwów, de facto wyrywając je z gojącej się rany. Mama przy pierwszym szwie zacisnęła zęby, a przy kolejnych - krzyczała z bólu. Poprosiła o środek znieczulający, ale usłyszała odmowę. Dodatkowo pielęgniarka co chwila komentowała, że rana się "rozłazi" (co było niezgodne z prawdą, ale powodowało u mamy znaczny niepokój). Pan doktor patrzył na to wszystko zza biurka, rzucając aroganckie uwagi. Nie zgodziliśmy się na kontynuacje tego "zabiegu" i wyszliśmy po trzecim szwie. Trudno stwierdzić, czy lekarz miał wiedzę na temat urządzenia koniecznego do ściągania szwów i jej nie zastosował, czy jej nie miał. Tak czy inaczej, naraził osobę starszą, słabą i zależną od lekarskiego autorytetu na znaczny ból i cierpienie fizyczne i psychiczne. Mama została potraktowana w sposób uwłaczający godności i upokarzający. Na kontynuację "zdejmowania szwów" jechała przerażona myślą o bólu, który ją czeka. Tymczasem inny lekarz następnego dnia zdjął mamie pozostałe szwy tak, że nawet się nie zorientowała.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Chciałabym z czystym sumieniem polecić Panią Doktor.Pani doktor jest bardzo zaangażowana w sytuacje pacjenta,szczegółowo przeprowadza wywiad lekarski,cierpliwie słucha i odpowiada na każde pytanie.Poza profesjonalnym podejściem lekarskim Pani doktor jest też bardzo sympatyczna i empatyczna wobec pacjenta.Taki lekarz z powołania i przede wszystkim dusza człowiek;)
Polecam serdecznie!

Bardzo dobry chirurg. Zawsze daje rade ze wszystkim. Mialem juz kilka zlaman,i jest wszystko ok. Ja tam zawsze bede śmigal do niego!! I wam tez dobrze radze.

Rzeczowy, konkretny lekarz, odpowiadający na każde pytanie, a przy tym nie pozbawiony poczucia humoru.
Każda kolejna wizyta potwierdza moją opinię. Mało tego, ukazuje lekarza, któremu zależy na pacjencie, który monitoruje jego stan nawet, po "przejęciu" go przez innego lekarza.
Polecam wizytę u doktora.