Witam Państwa, mam pytanie - dlaczego sama psychodukacja i świadomość problemów psychiatrycznych (g

Psychoedukacja jest niewystarczajca, gdyż sama wiedza nie prowadzi do zmiany. Dobrze obrazuje to fakt, że wiele osób wie na czym polega zdrowe odżywianie i wie o tym, jak ważne jest to dla ich zdrowia, a mimo wszystko wieczorami jedzą chipsy i popijają cole przed telewizorem. Zmiana jest o doświadczeniu. O wierze, nadziei, poczuciu sprawczości. Najbardziej rekomendowaną obecnie metodą leczenia zaburzeń psychicznych jest połączenie farmakoterapii i psychoterapii. Pierwsze ma za zadanie ustabilizować biochemię w mózgu i dzięki temu ustabilizować nastrój, zaś psychoterapia jest właśnie o doświadczaniu i budowaniu potencjału do podejmowania kroków prowadzących do zmiany.

Dzień Dobry, do czego są niewystarczające ? , zachęcam do kontaktu ze specjalistą, aby szerzej omówić ten temat podczas wizyty. Pozdrawiam serdecznie

Psychoedukacja i świadomość problemów psychiatrycznych to ważne elementy leczenia, ale same w sobie rzadko prowadzą do trwałej poprawy, ponieważ nie ingerują w mechanizmy psychologiczne, emocjonalne i biologiczne leżące u podstaw zaburzeń. Rozumienie problemu nie wystarczy, gdy osoba z depresją czy lękiem jest „uwięziona” w mechanizmach, które utrwalają jej cierpienie – jak ruminacje, unikanie czy biologiczne zmiany w funkcjonowaniu mózgu. Na przykład, świadomość, że ruminacje pogłębiają depresję, nie sprawia, że pacjent automatycznie przestaje je mieć. Należy jednak przyznać, że nawet psychoterapia nie zawsze przynosi oczekiwane rezultaty. Wynika to z wielu czynników – od nasilenia objawów, przez brak zgodności pacjenta z metodą terapeutyczną, aż po ograniczenia samej terapii w przypadkach ciężkich, przewlekłych zaburzeń. W takich sytuacjach włącza się farmakoterapię lub inne metody wsparcia, ale i te bywają niewystarczające, szczególnie gdy leczenie jest oporne.