Witam moja córka ma 18 lat wyprowadziła się w gniewnie do rodziców chłopaka on ma 19.Nie jesteśmy ro

3 odpowiedzi
Witam moja córka ma 18 lat wyprowadziła się w gniewnie do rodziców chłopaka on ma 19.Nie jesteśmy rodziną patologiczną nic z tym związku.Ma dużo żalu do mnie nie patrzę na nią że naciskam obowiązkami a ona ma swoje Itp.Przepraszałam ją zapewniałam że ją kocham .A ona że znów zaczynam nie rozumiem wiem że winna jestem,ale ona i tak niechce rozmawiać nie chce z nikim . Pomocny to jest świeża sprawa.
mgr Emilia Szymanowicz
Psycholog, Psychoterapeuta
Warszawa
Dzień dobry, rozumiem że trudno Pani zaakceptować decyzję córki i chciałaby Pani naprawić relację między Wami. Myślę, że sytuacja wymaga głębszego zrozumienia aby pomóc Paniom na nowo odnaleźć się w relacji matka - dorosła córka. Polecałabym osobistą konsultację z psychoterapeutą, który pomoże w tym problemie.
Pozdrawiam serdecznie,
Emilia Szymanowicz

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
 Ewa Guzowska
Psycholog, Psychoterapeuta
Warszawa
Witam Serdecznie Panią,
Najlepiej przyjrzeć się tej relacji, poszukać przyczyn i najwłaściwszy sposób rozwiązać ten konflikt,
serdecznie zapraszam
Ewa Guzowska

mgr Melan Wiktorowska
Psychoterapeuta, Psycholog
Kraków
Dzień dobry, separacja dorastającego dziecka jest naturalnym i finalnie korzystnym dla relacji z rodzicem procesem. Proces ten może przebiegać w sposób gwałtowny i burzliwy i nie musi oznaczać to, że którakolwiek ze stron jest winna. Zarówno Pani emocje i spojrzenie na sprawę jak i emocje i decyzje córki zasługują na uznanie i mają swoje bardzo ważne powody. Separacja emocjonalna, konieczna dla zdrowego wejścia w dorosłość z samej swojej natury wiąże się z tym, że w pewnych kwestiach "nie będziemy się zgadzać", co nie musi oznaczać winy, zerwania więzi, wygaśnięcia wzajemnych uczuć, czy popsucia się relacji na zawsze. Jest to proces bardzo trudny zarówno dla dziecka jak i rodzica, jednak wsparcie każdej ze strony w tym naturalnym kroku rozwojowym jest znacząco inne. Czuję, że wiele Pani przeżywa, że jest w Pani duża wrażliwość na to co się dzieje. Cierpliwość, delikatność i zrozumienie mogą być na tym etapie kluczowe. Warto, żeby w tym momencie ze szczególną uwagą zaopiekowała się Pani swoimi emocjami, okazała względem tego co Pani czuje dużo troski. Opieka nad sobą samą może być kluczowa w nawiązaniu głębszego kontaktu z córką w przyszłości. Kontakt ten może wymagać ułożenia nowych zasad w relacji, takich aby każda ze stron czuła szacunek względem swoich potrzeb. Jeśli czuje się Pani zagubiona i potrzebuje pomocy, warto zwrócić się do profesjonalisty. Serdecznie pozdrawiam! :)

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest za krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.