Wadą Matriarchatu jest fakt, ze kobieta pelni role pseudomeską, a mezczyzna jest wycofany lub w jaki

Witam,

Być może w pierwszej kolejności dobrze byłoby zastanowić się nad tym, jakie jest podłoże posiadanych cech miękkich (skojarzonych przez Pana z archetypem Anime)? Z jednej strony wspomina Pan o syndromie DDD, który wiązałby się z doświadczonymi trudnościami/traumami, z drugiej – o neurotyzmie i cechach kruchych – które z kolei mogłyby odnosić się do Pana natury i stałej konstytucji osobowości. Jak Pan to czuje i rozumie? Czy jednak te cechy byłyby bardziej uwarunkowane poprzez doświadczenie? Co stanowi moje autentyczne Ja, a co stanowią schematy, które nabyłem poprzez swoje osobiste doświadczenie życiowe? Kultura bez wątpienia odgrywa rolę w kształceniu naszej osobowości oraz relacje, jakie nawiązujemy z innymi ludźmi. Natomiast wciąż znaczny wpływ mamy my sami na to, czego doświadczamy. W systemowym ujęciu zadajemy sobie pytanie, dlaczego wchodzę w podobne relacje z ludźmi, dlaczego przydarzają mi się te same sytuacje? Jaka jest w tym moja rola? Innymi słowy, co ja wnoszę do relacji, że rozwija się taka, a nie inna jej dynamika? Dlaczego przyciągam ludzi, sytuacje, które sprowadzają mnie do doświadczania wpływu ,,Matriarchatu”? Dlaczego moje doświadczenie absolutnie nie pokrywa się z doświadczeniem Pana X, który przykładowo żyje na tym samym osiedlu i w tym samym mieście, co ja sam? W Polsce dynamicznie zachodzą różnego rodzaju zmiany społeczne, natomiast zdaje się, że wciąż spotykamy się z siłami „patriarchatu”, osobami niesprecyzowanymi światopoglądowo oraz faktycznie ze środowiskami, w których widać silny akcent „matriarchalny”. Ale co dla Pana osobiście oznacza słowo Matriarchat? Kolejny obszar pytań dotyczy celowości dążenia do określonych zmian: Czemu mają służyć omawiane zmiany? Czy aby na pewno jestem w stanie stwierdzić, że po określonych oddziaływaniach będę szczęśliwszą osobą? Czy robię to dla siebie samego (czując, że jest to mój ukryty potencjał, a może czuję nierównowagę energetyczną?), czy robię to pod naciskiem społecznym? Wykonywane przez nas czynności będą sprzyjać pewnym zmianom: przykładowo określona aktywność fizyczna wpływa na rozwój naszej sylwetki (w stronę kanonu męskiego bądź żeńskiego) i gospodarki hormonalnej, jak również dieta, a także innego rodzaju oddziaływania: praca wyzwalająca poczucie skuteczności, wpływu, walki, rywalizacji itd. Jednak nie wpłyną one na zmianę natury mojej osoby, tego kim jestem w swojej esencji. I dlatego najważniejsza wydaje się podróż w pytanie: Kim jestem? Lub drogą negacji: Kim nie jestem? Można też zadać sobie pytanie z czym kojarzy mi się męskość, a z czym żeńskość? Jakich konkretnie cech mi brakuje, a które byłyby dla mnie wartościowe i wzbogacające? Na koniec warto pamiętać, że sytuacja, w której osoba, posiadałaby jedynie cechy męskie lub jedynie żeńskie nie byłaby sytuacją normatywną. U każdej zdrowej jednostki przeplatają się ze sobą tendencje skojarzone z męskością, jak i z żeńskością. W psychologii nazywa się takie zachowania/pragnienia progresywnymi (skojarzonymi z siłą męską), jak np. chęć dominacji, poczucie skuteczności, chęć udzielenia pomocy itd. oraz regresywnymi (skojarzonymi z siłą żeńską), jak np. łagodność, wspólnotowość, bierność, chęć bycia zaopiekowanym/ą itd. Przy czym terminy progresywny i regresywny nie odnoszą się do pozytywności i negatywności, a do biegunowości. Zarówno progresywność, jak i regresywność może objawiać się zdrowo i niezdrowo. Dzieli się Pan bardzo ważną społecznie tematyką. Bez wątpienia wielu mężczyzn czuje aktualnie kryzys męskości, nie odnajduje spójności i sensowności w zmianach społecznych/w relacjach partnerskich - które mogą wydawać się nieraz sprzeczne ze sobą. Wielu ludzi (jak i kraj w ogóle) nie ma ugruntowanego podejścia, stąd wiele dylematów, niespójności i brak wyklarowanych poglądów. Ale - i tu dobra wiadomość -wszystkie doświadczenia mogą być dla nas wartościowe, o ile my sami tak postanowimy :)

Pozdrawiam serdecznie
Monika Pilarska

Dzień dobry, zrozumienie i rozwijanie własnej tożsamości płciowej, zwłaszcza w kontekście przełamywania tradycyjnych ról i oczekiwań, jest istotnym i często skomplikowanym procesem. Z Twojego opisu wynika, że dążysz do odnalezienia własnej drogi jako mężczyzna, mając cechy, które określasz jako "kruche" i "miękkie".

Chciałbym zaproponować Ci wspólną pracę nad tymi kwestiami w ramach sesji psychologicznych. W naszej współpracy możemy skupić się na odkrywaniu Twoich unikalnych mocnych stron oraz na budowaniu Twojej indywidualnej ścieżki męskości, która będzie odzwierciedlać Twoje prawdziwe ja. Celem będzie nie tylko zrozumienie i akceptacja Twoich cech osobowości, ale również znalezienie sposobów na ich wykorzystanie w codziennym życiu, w pracy i w relacjach.

Praca ta może obejmować rozpoznawanie i przetwarzanie wewnętrznych przekonań, które mogą wpływać na Twoje poczucie tożsamości i pewności siebie. Ponadto, możemy razem poszukać środowisk zawodowych i życiowych, które będą dla Ciebie najbardziej wspierające i pozwolą na pełne wyrażanie siebie.

Zapraszam Cię do kontaktu, aby umówić się na pierwszą sesję i omówić dalsze kroki. Pamiętaj, że każda podróż rozpoczyna się od pierwszego kroku, a ja jestem tutaj, aby Ci w tym towarzyszyć.