probleby ze spaniem i histerią u 2 latki

Witam, Najbardziej odpowiednim specjalistą w tym przypadku nie będzie psychiatra dorosłych. Ja zajmuję się pacjentami po ukończeniu 15. roku życia. Powinni Państwo zwrócić się z tym problemem do psychiatry dziecięco-młodzieżowego. Pozdrawiam, PR

A może pojawienie się "młodszego braciszka" ma jakiś wpływ? Detronizacja jedynego władcy zwykle nie jest łatwe!! Nie sądzę jednak by to był jedyny powód. Dwuipółletnie dziecko nie dysponuje jeszcze odpowiednimi zasobami językowymi by zakomunikować swoje potrzeby. Nie karajmy przeto dziecka. Bezradność często prowadzi do złości i chęci karania. Nieśmiało podpowiadam by nie nazywać tego "histerią"! Nie jest to rozpoznanie a ocena! I to negatywna!
Proponuję konsultację u psychologa rozwojowego lub psychiatry specjalisty psychiatrii dzieci i młodzieży. Jestem pewien, że trudny dla Państwa problem można rozwiązać. Nie trzeba jednak ponawiać prób samodzielnego radzenia sobie z tym. Chyba nikt nie jest w stanie tego zrobić.
Im krócej będziecie czekać na konsultacje specjalisty, tym łatwiej będzie powstrzymać te zachowania. .
Pozdrawiam

Proponuję skontaktować się z psychoterapeutą dziecięcym, np. panią Anną Groth w Poznaniu.

Proszę wykluczyć u lekarza pediatry wszelkie choroby somatyczne, np alergie, nietolerancję pokarmową, przerost migdałka gardłowego. Potem należy udać się do lekarza psychiatry, który może stwierdzić bądź wykluczyć zaburzenia psychiczne. Lekarz powinien zalecić wtedy odpowiednie postępowanie, może zlecić dodatkowe badania, zalecić psychoterapię.

Inne zachowanie córeczki moim zdaniem zbiega się z okresem gdy dowiedzieliście się o drugim dziecku. Pewnie zmieniło się wtedy wasze zachowanie- tak przypuszczam. Może poczuła się odtrącona. Dzieci wyczuwają bardzo dużo. Trzeba jej poświęcać dużo uwagi. Spróbować ją zainteresować swoim braciszkiem, nawet prosić ją o pomoc...typu żeby coś podała, przypilnowała...żeby czuła się ważna i potrzebna. Wiem, że to jeszcze malutka dziewczynka, ale warto spróbować. Gdy poczuje się potrzebna i oczywiście kochana powinna się zmienić.

Dzień dobry

jestem specjalistą psychiatrii dorosłych, w sprawie tak młodego pacjenta musi się wypowiedzieć specjalista psychiatrii dziecięcej.

Z poważaniem

M. Skarbek