Moja córka ( 4 lata ) panicznie boi się wiatru, od dwóch tygodni nie chce wychodzić z domu, nawet wy
1
odpowiedzi
Moja córka ( 4 lata ) panicznie boi się wiatru, od dwóch tygodni nie chce wychodzić z domu, nawet wyjazd samochodem do sklepu graniczy z cudem, kiedyś jej największym hobby było spędzanie czasu na dworze, na placu zabaw, a teraz nie chce iść do swoich ulubionych miejsc, co robić ? Czy możliwe jest, że to wróci do normy samo ?
Dzień dobry,
Ciężko jest mi postawić jednoznaczną diagnozę na podstawie podanych informacji jednak - jeśli poziom strachu jest duży- to córka mogła rozwinąć fobię specyficzną na wiatr. W tym wieku (4 lata) lęki mogą przychodzić i odchodzić, ale tak gwałtowna zmiana zachowania i unikanie dawnych przyjemnych aktywności sugeruje, że córka rzeczywiście przeżywa coś trudnego.
Jeśli poszlibyśmy tym tropem to przyczyny mogą być tutaj trzy:
1. Bodziec traumatyczny lub silnie stresujący – np. bardzo silny podmuch wiatru, hałas, zerwana gałąź, przewrócona zabawka lub inna sytuacja, którą dziecko odebrało jako zagrażającą (nawet jeśli dla dorosłego była błaha).
2. Wyobraźnia czteroletniego dziecka - jest ona bardzo żywa i mogła „dopowiedzieć sobie” coś strasznego, np. że wiatr ją porwie albo zrobi krzywdę.
3. Lęki rozwojowe – w tym wieku dzieci często boją się rzeczy, które są niewidoczne lub trudne do zrozumienia (wiatr, burze, cienie, potwory).
Myślę, że warto udać się z tą sprawą do psychologa dziecięcego, żeby przyjrzeć się genezie problemu.
Pozdrawiam
Wojciech Jerchel
Psycholog, psycholog dziecięcy, terapeuta TSR
Ciężko jest mi postawić jednoznaczną diagnozę na podstawie podanych informacji jednak - jeśli poziom strachu jest duży- to córka mogła rozwinąć fobię specyficzną na wiatr. W tym wieku (4 lata) lęki mogą przychodzić i odchodzić, ale tak gwałtowna zmiana zachowania i unikanie dawnych przyjemnych aktywności sugeruje, że córka rzeczywiście przeżywa coś trudnego.
Jeśli poszlibyśmy tym tropem to przyczyny mogą być tutaj trzy:
1. Bodziec traumatyczny lub silnie stresujący – np. bardzo silny podmuch wiatru, hałas, zerwana gałąź, przewrócona zabawka lub inna sytuacja, którą dziecko odebrało jako zagrażającą (nawet jeśli dla dorosłego była błaha).
2. Wyobraźnia czteroletniego dziecka - jest ona bardzo żywa i mogła „dopowiedzieć sobie” coś strasznego, np. że wiatr ją porwie albo zrobi krzywdę.
3. Lęki rozwojowe – w tym wieku dzieci często boją się rzeczy, które są niewidoczne lub trudne do zrozumienia (wiatr, burze, cienie, potwory).
Myślę, że warto udać się z tą sprawą do psychologa dziecięcego, żeby przyjrzeć się genezie problemu.
Pozdrawiam
Wojciech Jerchel
Psycholog, psycholog dziecięcy, terapeuta TSR
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.