Mam pytanie No bo od niedawna mną tak ze bardzo się stresuje bardzo zaczęłam się stresować choci
4
odpowiedzi
Mam pytanie
No bo od niedawna mną tak ze bardzo się stresuje bardzo zaczęłam się stresować chociąż w moim życiu się nie dzieje za dużo stresujących wydarzeń.
I jeszcze zaczęłam się śmiać z byle czego jak z rodzicami miałam rozmowę na temat moich ocen to się zaczęłam śmiać .
Albo się śmiałam na poważnej rozmowie z rodzicami i miałam tak jakby atak śmiechu i się jeszcze na dodatek popłakałam.
Mam 16 lat.
No bo od niedawna mną tak ze bardzo się stresuje bardzo zaczęłam się stresować chociąż w moim życiu się nie dzieje za dużo stresujących wydarzeń.
I jeszcze zaczęłam się śmiać z byle czego jak z rodzicami miałam rozmowę na temat moich ocen to się zaczęłam śmiać .
Albo się śmiałam na poważnej rozmowie z rodzicami i miałam tak jakby atak śmiechu i się jeszcze na dodatek popłakałam.
Mam 16 lat.
Śmiech też może być reakcją nerwową na trudną sytuację.
Stres można opanować, można nauczyć się skutecznych technik autorelaksacji i radzenia sobie z napięciem. Polecam treningi Biofeedback. Szybka i przyjemna metoda (przy wykorzystaniu specjalnej gry komputerowej), która daje znakomite rezultaty.
Stres można opanować, można nauczyć się skutecznych technik autorelaksacji i radzenia sobie z napięciem. Polecam treningi Biofeedback. Szybka i przyjemna metoda (przy wykorzystaniu specjalnej gry komputerowej), która daje znakomite rezultaty.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
Doradzałabym rozmowę na ten temat z rodzicami i jeśli odczuwasz taką potrzebę to warto poprosić ich żeby umówili Cię na konsultację z psychologiem psychoterapeutą. Rodzice powinni wiedzieć, co się z Tobą dzieje więc dobrze żebyś z nimi porozmawiała. Sądzę, że dobrym rozwiązaniem byłaby na początek rozmowa ze szkolnym psychologiem, gdyż może nie wymagasz wsparcia psychoterapeuty lub terapii. Niestety czasem wewnętrzny niepokój i napięcie ma swoje źródło np. w nieświadomych procesach psychicznych i wtedy trudne jest dotarcie do jego źródła. Każdy człowiek czasem ma obniżony nastrój lub odczuwa napięcie bez określonej przyczyny. Zastanawia mnie to na ile ten stres jest u Ciebie silny i czy wymaga konsultacji. Polecam ruch na świeżym powietrzu, codzienny relaks, muzykę relaksacyjną, relaksację oraz suplementację witaminy D oraz witamin z grupy B. Pomocne mogłyby się również okazać ziołowe środki uspokajające i herbata z melisy. Napisałaś, że stan ten trwa od niedawna więc może warto jeszcze trochę poczekać , bo to może być przejściowe. W Twoim przypadku możesz także przeżywać tzw. stres związany z dorastaniem, bo to trudny wiek i z dziecka powoli stajesz się dorosłą osobą. Nerwowy śmiech może być przejawem przeżywania silnych emocji i ich odreagowania więc raczej takie reakcje mieszczą się w normie. Mam nadzieję, że problem szybko minie i to dobrze, że szukałaś pomocy w tym miejscu. Pozdrawiam serdecznie
Doradzałabym rozmowę na ten temat z rodzicami i jeśli odczuwasz taką potrzebę to warto poprosić ich żeby umówili Cię na konsultację z psychologiem psychoterapeutą. Rodzice powinni wiedzieć, co się z Tobą dzieje więc dobrze żebyś z nimi porozmawiała. Sądzę, że dobrym rozwiązaniem byłaby na początek rozmowa ze szkolnym psychologiem, gdyż może nie wymagasz wsparcia psychoterapeuty lub terapii. Niestety czasem wewnętrzny niepokój i napięcie ma swoje źródło np. w nieświadomych procesach psychicznych i wtedy trudne jest dotarcie do jego źródła. Każdy człowiek czasem ma obniżony nastrój lub odczuwa napięcie bez określonej przyczyny. Zastanawia mnie to na ile ten stres jest u Ciebie silny i czy wymaga konsultacji. Polecam ruch na świeżym powietrzu, codzienny relaks, muzykę relaksacyjną, relaksację oraz suplementację witaminy D oraz witamin z grupy B. Pomocne mogłyby się również okazać ziołowe środki uspokajające i herbata z melisy. Napisałaś, że stan ten trwa od niedawna więc może warto jeszcze trochę poczekać , bo to może być przejściowe. W Twoim przypadku możesz także przeżywać tzw. stres związany z dorastaniem, bo to trudny wiek i z dziecka powoli stajesz się dorosłą osobą. Nerwowy śmiech może być przejawem przeżywania silnych emocji i ich odreagowania więc raczej takie reakcje mieszczą się w normie. Mam nadzieję, że problem szybko minie i to dobrze, że szukałaś pomocy w tym miejscu. Pozdrawiam serdecznie
Rozumiem, że obecnie przeżywasz silny stres i wydaje się, że kontrolowanie emocji staje się trudne. Ważne jest, abyś znalazła czas na zrozumienie, co może powodować te uczucia. Spróbuj świadomie obserwować myśli i emocje, a także zidentyfikować potencjalne źródła stresu. Warto także eksperymentować z technikami relaksacyjnymi, takimi jak głębokie oddychanie czy medytacja.
Rozmawianie z bliskimi o swoich uczuciach może również przynieść ulgę. Jeśli jednak czujesz, że nie jesteś w stanie samodzielnie poradzić sobie z sytuacją, rozważ skonsultowanie się z psychologiem. Specjalista ten pomoże Ci zidentyfikować główne przyczyny stresu i opracować skuteczne strategie radzenia sobie. Pamiętaj, że szukanie wsparcia jest oznaką siły, nie słabości.
Rozmawianie z bliskimi o swoich uczuciach może również przynieść ulgę. Jeśli jednak czujesz, że nie jesteś w stanie samodzielnie poradzić sobie z sytuacją, rozważ skonsultowanie się z psychologiem. Specjalista ten pomoże Ci zidentyfikować główne przyczyny stresu i opracować skuteczne strategie radzenia sobie. Pamiętaj, że szukanie wsparcia jest oznaką siły, nie słabości.
Dzień dobry,
To, co opisujesz, może być związane z napięciem emocjonalnym, które gdzieś się w Tobie kumuluje, nawet jeśli nie masz na co dzień wielu stresujących sytuacji. Czasem organizm odreagowuje w nieoczywisty sposób – śmiechem, płaczem, nagłymi zmianami nastroju. Może to być reakcja na stres, którego nie do końca sobie uświadamiasz, albo sposób, w jaki Twoje ciało radzi sobie z emocjami, których nie umiesz wyrazić inaczej.
Jeśli zaczęło się to nagle i zdarza się często, warto się temu przyjrzeć. Czy ostatnio masz więcej napięcia? Czujesz się przytłoczona szkołą, oczekiwaniami innych albo swoimi własnymi myślami? Może masz wrażenie, że trzymasz w sobie emocje i one „wybuchają” w niekontrolowany sposób?
Nie ma w tym nic złego, ale jeśli czujesz, że to Cię męczy albo utrudnia codzienne funkcjonowanie, rozmowa z psychologiem mogłaby Ci pomóc lepiej to zrozumieć. Czasem samo uświadomienie sobie, co dzieje się w naszej głowie, sprawia, że łatwiej sobie z tym poradzić. Jeśli masz możliwość, spróbuj też znaleźć sposób na rozładowanie napięcia – może sport, pisanie, rozmowa z kimś zaufanym?
To, co opisujesz, może być związane z napięciem emocjonalnym, które gdzieś się w Tobie kumuluje, nawet jeśli nie masz na co dzień wielu stresujących sytuacji. Czasem organizm odreagowuje w nieoczywisty sposób – śmiechem, płaczem, nagłymi zmianami nastroju. Może to być reakcja na stres, którego nie do końca sobie uświadamiasz, albo sposób, w jaki Twoje ciało radzi sobie z emocjami, których nie umiesz wyrazić inaczej.
Jeśli zaczęło się to nagle i zdarza się często, warto się temu przyjrzeć. Czy ostatnio masz więcej napięcia? Czujesz się przytłoczona szkołą, oczekiwaniami innych albo swoimi własnymi myślami? Może masz wrażenie, że trzymasz w sobie emocje i one „wybuchają” w niekontrolowany sposób?
Nie ma w tym nic złego, ale jeśli czujesz, że to Cię męczy albo utrudnia codzienne funkcjonowanie, rozmowa z psychologiem mogłaby Ci pomóc lepiej to zrozumieć. Czasem samo uświadomienie sobie, co dzieje się w naszej głowie, sprawia, że łatwiej sobie z tym poradzić. Jeśli masz możliwość, spróbuj też znaleźć sposób na rozładowanie napięcia – może sport, pisanie, rozmowa z kimś zaufanym?
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.