Mam problem z moim tatą, jest on bardzo nerwowym człowiekiem. Każda zmiana w jego otoczeniu musi pop
4
odpowiedzi
Mam problem z moim tatą, jest on bardzo nerwowym człowiekiem. Każda zmiana w jego otoczeniu musi poprzedzić się olbrzymią kłótnia ze mną oraz moja mamą. Bardziej martwi się o swoje psy niż o nas jako rodzinę. Nie dba o siebie, o swój wygląd oraz otoczenie. Nie chce słuchać co my mamy do powiedzenie, wszystko robi na ostatnią chwilę, a jak już się uda to jest to zrobione i tak za późno z mizernymi zyskami. Próbujemy go zmienić, narzucić jakiś cykl pracy, ale uważa, że to co on robi jest najlepsze, a wszyscy inni robią źle. Na wizytę u lekarza nie chce się zgodzić, zaraz podnosi głos i się kłóci. Co zrobić z takim człowiekiem? Jak z nim rozmawiać? Z góry dziękuję za odpowiedzi.
Witam. Opisana sytuacja, relacja z tatą jest bardzo trudna. Niestety warto mieć świadomość, iż czasami nie wiele można zrobić dla drugiego człowieka, za to bardzo dużo dla siebie. Pracując nad sobą, nad sposobem mówienia, reagowania, postępowania siłą rzeczy jego reakcje, możliwe, iż także sposób myślenia będą ulegały z czasem z zmianie. Polecam kontakt z psychologiem celem dokonania dokładnej analizy Państwa sytuacji
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam.Nie nalezy probowac zmieniac innej doroslej osoby,gdyz jest to bezcelowe :ona i tak zrobi to co będzie uwazala.Proby zmiany taty przez Ciebie i mamę przypominają ""kopanie się z koniem".Tracicie na to energię ,powstają konflikty a on i tak sie nie zmienia.Zmieniac mozna jedynie samego siebie tak aby lepiej znosić obecnosc toksycznej osoby.Potrzebny jest kontakt z psychologiem celem wprowadzenia pewnych nowych zachowan u Ciebie i mamy.Pozdrawiam
Mamy bardzo niewielki wpływ na to, czy inne osoby się zmienią i jak - zwłaszcza, jeśli same nie widzą takiej potrzeby. To nie zmienia faktu, że jeśli jesteśmy w relacji z taką "trudną" osobą i jeśli jest to osoba nam bliska, to po prostu bywa ciężko. To co możemy zrobić, to próbować zrozumieć, jak taka sytuacja wpływa na nasze życie i co możemy zrobić, aby żyło nam się lepiej, niezależnie od tego, czy ta osoba zmieni swoje zachowanie. Samemu trudno to zrobić, ponieważ najczęściej brakuje nam dystansu. Dlatego przydają się rozmowy ze specjalistą, który patrzy na sytuację z boku, jest profesjonalnie przygotowany do analizy problemu i ma doświadczenie we wspieraniu innych w podobnych sytuacjach. Pozdrawiam i życzę odwagi w dbaniu o siebie.
Twoja sytuacja jest bardzo trudna, bo próbujesz wpłynąć na osobę, która nie chce się zmieniać i reaguje agresją na jakiekolwiek próby ingerencji. Niestety, zmiana zachowania dorosłego człowieka, zwłaszcza jeśli jest on uparty i nie dostrzega problemu, jest bardzo trudna.
Co może być przyczyną jego zachowania?
1. Nadpobudliwość i impulsywność – może wynikać z nieumiejętności regulowania emocji, stresu lub nawet nierozpoznanych problemów psychicznych (np. zaburzenia lękowe, depresyjne, osobowościowe).
2. Lęk przed utratą kontroli – niektórzy ludzie buntują się przeciwko narzucaniu im zasad, bo traktują to jako próbę ich „zdominowania”.
3. Utrwalone wzorce zachowań– jeśli przez lata funkcjonował w ten sposób, to zmiana może wydawać mu się zagrożeniem, a nie pomocą.
4. Niechęć do konfrontacji z własnymi problemami – unikanie lekarzy, dbania o siebie, ignorowanie krytyki może wynikać z lęku przed przyznaniem, że coś jest nie tak.
Jak z nim rozmawiać?
- Unikaj bezpośrednich konfrontacji i oskarżeń („Zawsze się kłócisz!”, „Jesteś egoistą!”), bo to tylko wywoła agresję.
- Stosuj komunikat „ja”, np. „Czuję się zmęczona, gdy każda rozmowa kończy się kłótnią” zamiast „Zawsze musisz się kłócić!”.
- Znajdź sposób, by dotrzeć do jego wartości – skoro bardziej dba o psy niż o rodzinę, możesz np. powiedzieć: „Jeśli będziesz zdrowszy, psy dłużej będą miały opiekę” (jeśli to coś, co może do niego trafić).
- Daj mu pozorną kontrolę – zamiast mówić „Musisz iść do lekarza”, można spróbować: „Czy wolisz iść teraz, czy za tydzień? Może pójdziemy razem?”.
- Nie walcz tam, gdzie nie musisz – jeśli nie chce zadbać o wygląd czy robi wszystko na ostatnią chwilę, ale nie zagraża to jemu ani innym, może warto odpuścić walkę o każdą zmianę i skupić się na najważniejszych rzeczach.
Co możesz zrobić, jeśli on się nie zmieni?
Nie masz pełnej kontroli nad jego zachowaniem, ale masz wpływ na swoje reakcje. Jeśli czujesz, że ta sytuacja Cię wyniszcza, warto ustalić granice:
- Nie brać odpowiedzialności za jego błędy – jeśli coś zrobi źle, nie poprawiać po nim, nie brać winy na siebie.
- Unikać eskalacji kłótni – jeśli zaczyna krzyczeć, nie wchodź w to, zamiast tego powiedz „Nie chcę rozmawiać w takim tonie” i wyjdź.
- Dbać o własne zdrowie psychiczne – jeśli jego zachowanie bardzo Cię obciąża, warto rozważyć rozmowę z psychologiem dla siebie, żeby nauczyć się strategii radzenia sobie z toksycznym środowiskiem.
Nie da się zmienić człowieka, który nie chce się zmieniać, ale można zmienić sposób, w jaki się do niego podchodzi. Staraj się nie konfrontować go w sposób, który wywołuje agresję, znajdź sposoby na dotarcie do jego wartości i nie pozwól, by jego zachowanie całkowicie przejmowało kontrolę nad Twoim samopoczuciem.
Co może być przyczyną jego zachowania?
1. Nadpobudliwość i impulsywność – może wynikać z nieumiejętności regulowania emocji, stresu lub nawet nierozpoznanych problemów psychicznych (np. zaburzenia lękowe, depresyjne, osobowościowe).
2. Lęk przed utratą kontroli – niektórzy ludzie buntują się przeciwko narzucaniu im zasad, bo traktują to jako próbę ich „zdominowania”.
3. Utrwalone wzorce zachowań– jeśli przez lata funkcjonował w ten sposób, to zmiana może wydawać mu się zagrożeniem, a nie pomocą.
4. Niechęć do konfrontacji z własnymi problemami – unikanie lekarzy, dbania o siebie, ignorowanie krytyki może wynikać z lęku przed przyznaniem, że coś jest nie tak.
Jak z nim rozmawiać?
- Unikaj bezpośrednich konfrontacji i oskarżeń („Zawsze się kłócisz!”, „Jesteś egoistą!”), bo to tylko wywoła agresję.
- Stosuj komunikat „ja”, np. „Czuję się zmęczona, gdy każda rozmowa kończy się kłótnią” zamiast „Zawsze musisz się kłócić!”.
- Znajdź sposób, by dotrzeć do jego wartości – skoro bardziej dba o psy niż o rodzinę, możesz np. powiedzieć: „Jeśli będziesz zdrowszy, psy dłużej będą miały opiekę” (jeśli to coś, co może do niego trafić).
- Daj mu pozorną kontrolę – zamiast mówić „Musisz iść do lekarza”, można spróbować: „Czy wolisz iść teraz, czy za tydzień? Może pójdziemy razem?”.
- Nie walcz tam, gdzie nie musisz – jeśli nie chce zadbać o wygląd czy robi wszystko na ostatnią chwilę, ale nie zagraża to jemu ani innym, może warto odpuścić walkę o każdą zmianę i skupić się na najważniejszych rzeczach.
Co możesz zrobić, jeśli on się nie zmieni?
Nie masz pełnej kontroli nad jego zachowaniem, ale masz wpływ na swoje reakcje. Jeśli czujesz, że ta sytuacja Cię wyniszcza, warto ustalić granice:
- Nie brać odpowiedzialności za jego błędy – jeśli coś zrobi źle, nie poprawiać po nim, nie brać winy na siebie.
- Unikać eskalacji kłótni – jeśli zaczyna krzyczeć, nie wchodź w to, zamiast tego powiedz „Nie chcę rozmawiać w takim tonie” i wyjdź.
- Dbać o własne zdrowie psychiczne – jeśli jego zachowanie bardzo Cię obciąża, warto rozważyć rozmowę z psychologiem dla siebie, żeby nauczyć się strategii radzenia sobie z toksycznym środowiskiem.
Nie da się zmienić człowieka, który nie chce się zmieniać, ale można zmienić sposób, w jaki się do niego podchodzi. Staraj się nie konfrontować go w sposób, który wywołuje agresję, znajdź sposoby na dotarcie do jego wartości i nie pozwól, by jego zachowanie całkowicie przejmowało kontrolę nad Twoim samopoczuciem.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.