Mam 20 lat i nie potrafię znaleźć sensu w swoim życiu. Mam myśli samobójcze odkąd skończyłam 11 lat.

5 odpowiedzi
Mam 20 lat i nie potrafię znaleźć sensu w swoim życiu. Mam myśli samobójcze odkąd skończyłam 11 lat. Każe podjęte przeze mnie działanie nie daje mi szczęścia. Nie mam przyjaciół bo za każdym razem zamykam się na znajomości i wydaje mi się że jestem zbyt walienowana żeby ktoś mógł mnie pokochać taką jaka jestem. Mam chłopaka ale nasza relacja się pogarsza, za każdym razem mam wrażenie że chce zmienić to jaka jestem. Nie potrafię żyć i jednocześnie wiem, że nie mogę się zabić. 6 miesięcy temu mój kuzyn popełnił samobójstwo i nie mogę się pogodzić z myślą że moi rodzice musieliby przeżywać to samo co jego. Straciłam w zeszłym roku wszystko co było dla mnie ważne czuję się jak odpadek ludzki który nie zasługuje aby życie w końcu obdarzyło go czymś pozytywnym.
mgr Beata Chrostowska
Psycholog, Psychoterapeuta certyfikowany
Gdańsk
Witam. Na podstawie Pani opisu zalecałabym zgłoszenie się do specjalisty (lekarz psychiatra, psycholog lub psychoterapeuta). Pisze Pani o myślach samobójczych, braku sensu i czerpania przyjemności i satysfakcji. Są to objawy niepokojące, wskazujące na wysoki poziom cierpienia. Należałoby zacząć od rozpoznania problemu (myśli towarzyszą Pani od wielu lat), postawienia diagnozy i zaproponowania form leczenia i pomocy ( leczenie farmakologiczne lub/i psychoterapia). Jest Pani młodą osobą, bardzo serdecznie zachęcam do poszukania pomocy. Gdyby miała Pani trudność z dostaniem się do specjalisty, można zacząć od wizyty u lekarza rodzinnego. W razie nasilających się myśli samobójczych może Pani również zgłosić się do Centrum Interwencji Kryzysowej (jeśli taka placówka jest w Pani mieście) lub na Izbę Przyjęć, w takiej sytuacji proszę nie zwlekać. Pozdrawiam serdecznie.

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
mgr Krzysztof Hanusyk
Psychoterapeuta, Psycholog
Wrocław
Do rozwazenia psychoterapia. Prosze poczytac o nurtach i wybrac takie podejscie, kt by Pani najbardziej odpowiadalo. Jesli nie chce Pani podejmowac takich oddzialywan to nalezy rozwazyc rozpoczecie stosowania farmakoterapii. Mozna "odetkac" to zamkniecie (nie tyle na znajomosci, co na sama siebie). Do rozwazenia.
 Agnieszka Chmielak-Ignatjew
Psychoterapeuta certyfikowany
Warszawa
To bardzo odważne, że podzieliłaś się swoimi uczuciami. To ważny krok, uznanie swoich emocji i poszukiwanie pomocy, nawet jeśli teraz wszystko wydaje się bardzo trudne.
Twoje emocje, choć niezwykle trudne, nie definiują tego, kim jesteś jako osoba. Twoje uczucia są ważne. Nie musisz ich tłumić ani ignorować. Są one wskazówką, że potrzebujesz troski i wsparcia, które absolutnie Ci się należą.
Z tego, co opisujesz, odczuwasz ogromny ciężar w związku z przeszłymi doświadczeniami, relacjami, a także stratą bliskiej osoby. To naturalne, że takie przeżycia mogą wywoływać poczucie bezradności i izolacji. Być może Twój sposób postrzegania siebie i świata, są wynikiem traumy lub depresji. Pytanie czy byłaś u lekarza psychiatry i diagnozowałaś się? Czy rozmawiałaś o tym co przeżywasz z bliskimi? Zachęcam Cię, abyś skontaktowała się z terapeutą lub psychologiem, który pomoże Ci zrozumieć te trudne emocje i razem z Tobą wypracować sposoby radzenia sobie z nimi. Czasem rozmowa z kimś, kto może spojrzeć na sytuację z zewnątrz i zapewnić profesjonalne wsparcie, może być początkiem drogi ku lepszemu samopoczuciu. Możesz też poszukać w sowim otoczeniu miejsc/fundacji, które prowadzą terapię grupową. W sytuacji trudnej możesz też zadzwonić na któryś z telefonów telefon zaufania.
mgr Adrianna Markiewicz-Popiel
Psychoterapeuta, Psycholog
Wrocław
Dzień dobry, z przedstawionego przez Panią opisu widzę, że jest Pani w trudnym stanie psychicznym. Myśli samobójcze, brak sensu czy poczucia satysfakcji w życiu, trudności w relacjach z innymi - to zdecydowanie objawy, którymi warto się zająć. Zachęcam do poszukania dla siebie specjalistycznej pomocy - wizyty u psychiatry oraz psychoterapeuty. Może Pani skorzystać z nieodpłatnej pomocy w Centrum Zdrowia Psychicznego w swojej okolicy lub Poradni Zdrowia Psychicznego - do psychiatry nie jest potrzebne skierowanie i on po rozpoznaniu Pani sytuacji może rozważyć leczenie farmakologiczne oraz wystawić skierowanie do psychoterapeuty. W nagłej sytuacji zawsze może zgłosić się Pani na izbę przyjęć szpitala psychiatrycznego. Oczywiście, możliwe jest również poszukanie pomocy odpłatnie, jeżeli ma Pani taką możliwość.
Trzymam kciuki za pomyślne rozwiązanie Pani sytuacji i znalezienie pomocy. Pozdrawiam
mgr Władysław Gazołyszyn
Psycholog, Psycholog dziecięcy, Psychoterapeuta
Kraków
Dzień dobry. Zalecam jak najszybciej zdecydować się na terapię.

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest za krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.