Mam 2 synów jeden z nich ma kombinacje chorób, ponieważ ma ADHD, cechy autystyczne i cechy aspargera

3 odpowiedzi
Mam 2 synów jeden z nich ma kombinacje chorób, ponieważ ma ADHD, cechy autystyczne i cechy aspargera jeden psycholog i jeden psychiatra mówi że podejrzewa schizofrenie. Jak patrzę na mojego męża na ten ideał sprzed kilkunastu lat też stwierdzam że właśnie ma to co syn. Jest mi w życiu strasznie źle nie mam z kim gadać bo z mężem i synami nie idzie rozmawiać. Mama mówi że nie trzeba było tak się spieszyć. Ale przed ślubem mąż był ideał zresztą jak każdy. Naprawdę straciłam całą chęć do życia. Nie chce mi się żyć, nie, nie mam żadnych myśli samobójczych po prostu nie chce mi się zupełnie nic. I czekam na zejście z tego świata. Nie widzę w tym życiu nic z czego mogłabym być zadowolona. Chłopaki nie chcą się uczyć idzie dostać szału. Zawsze marzyłam o córeczce i wstyd się przyznać kiedy jakaś znajoma urodzi dziewczynkę ja wpadam w depresję i jeszcze bardziej nienawidzę mojego i tak znienawidzonego męża i robię się bardzo złośliwa dla synów. Oczywiście oni nie wiedzą o moim niespelnionym marzeniu i nigdy bym im nie powiedziała nie chce by czuli się niekochani bo to nieprawda kocham ich. Ale mam za złe Bogu w którego przestaje wierzyć, że zselal na mnie męża, chorobę syna i to że ze wszystkimi problemami jestem sama, bo mąż tylko drze się na dzieci i w niczym nigdy mi przy nich nie pomaga, a jeszcze obwinia mnie za ich zachowanie. A co najgorsze przy naszych znajomych ich dziećmi zajmuje się idealnie. Wyrywam buty żeby ich dzieciom je ubrać bierze na ręce nosi A naszych nienawidzi. Ciągle tylko słyszę będziesz mieć 18 lat wyjaz z domu, zapomni że Ci na coś dam kasę sam se zarób, nie znam w tych czasach takiego taty który jest tak zimno nastawiony do swoich dzieci. W mojej rodzinie o dzieci się walczy jak o lwy A mąż by własne dzieci rozszarpal. Nie mam już sił naprawdę.
Dzień dobry
To bardzo złożony problem , który wymaga dłuższej rozmowy gdyż jest tu wiele czynników ,które wpływają na obecną sytuację która widzę że jest bardzo trudna dla Pani

Pozdrawiam KW

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
mgr Julia Krawczyk
Psycholog, Psychoterapeuta certyfikowany
Poznań
Dzień dobry, przedstawiła Pani bardzo wyczerpujący opis sytuacji życiowej. Dostrzegam w tej historii dużo bólu, braku sensu, poczucia winy, przewlekłego stresu. Czy rozważała Pani uzyskanie wsparcia psychoterapeutycznego? W natłoku tak wielu wyzwań i osobistego cierpienia, dobrze gdyby trafiła Pani w dobre ręce i uzyskała wsparcie. Pozdrawiam serdeczne, Julia Krawczyk
Sugeruję wizytę: Psychoterapia online - 100 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
mgr Alicja Krawczyk
Psycholog
Ozorków
Bardzo mi przykro, że czujesz się tak przytłoczona i samotna w tej sytuacji. To, co opisujesz, brzmi jak ogromne obciążenie emocjonalne i psychiczne, które na pewno jest trudne do zniesienia. Chciałabym spróbować odpowiedzieć na Twoje pytania i wyrazić moje wsparcie w tej trudnej sytuacji.
To, co przeżywasz, jest bardzo ciężkie. Kiedy zmagasz się z wieloma trudnościami jednocześnie – zarówno w kontekście zdrowia psychicznego członków rodziny, jak i trudnościami emocjonalnymi, które odczuwasz, może to powodować ogromną frustrację i poczucie bezsilności. Twoje pragnienie córeczki i niepokój związany z nią mogą jeszcze bardziej nasilać te negatywne uczucia. To, że czujesz się osamotniona, zarówno w kwestii wsparcia emocjonalnego, jak i w realizacji Twoich marzeń, może prowadzić do poczucia wypalenia i depresji.
Wydaje się, że Twoje relacje z mężem są bardzo trudne, a Twoje potrzeby emocjonalne nie są zaspokajane. To, że mąż nie angażuje się w opiekę nad dziećmi i obwinia Cię za ich zachowanie, może wywoływać poczucie osamotnienia i braku wsparcia. Może to również zwiększać Twoje poczucie bezradności. To, że zachowuje się inaczej przy innych dzieciach, może pogłębiać Twoje poczucie rozczarowania, gdy widzisz go w roli "idealnego ojca" dla innych, a nie dla własnych dzieci. To jest bardzo trudne i może prowadzić do poczucia, że nie masz kontroli nad sytuacją.
Twoje słowa o braku chęci do życia są bardzo poważne i zrozumiałe w kontekście tego, przez co przechodzisz. Depresja może powodować utratę energii, chęci do działania i poczucie, że życie nie ma sensu. To, że nie masz myśli samobójczych, jest pozytywne, ale nadal ważne jest, byś znalazła sposób, aby poradzić sobie z tymi trudnymi emocjami.

W takich sytuacjach pomoc specjalisty, np. psychoterapeuty, jest bardzo istotna. Praca nad zrozumieniem swoich emocji, radzeniem sobie z frustracją i nauką, jak wyrażać swoje potrzeby w relacjach, może pomóc w odzyskaniu poczucia kontroli nad życiem. Rozmowa z terapeutą, który pomoże Ci przepracować te trudności, może także pomóc w znalezieniu drogi do poprawy jakości Twojego życia. Chociaż może Ci się wydawać, że jesteś sama, profesjonalne wsparcie pomoże Ci poczuć, że nie musisz tego wszystkiego przechodzić w pojedynkę.

To zupełnie naturalne, że marzysz o córce, zwłaszcza w kontekście problemów, które napotykasz w relacjach z mężem i synami. Chciałabym Ci powiedzieć, że to, że masz takie pragnienie, nie czyni Cię gorszą matką ani osobą. Każdy człowiek ma prawo do swoich marzeń i tęsknot, ale jednocześnie ważne jest, byś dbała o swoje emocjonalne potrzeby i nie zaniedbywała siebie.

Zdecydowanie warto poszukać wsparcia psychoterapeutycznego, zarówno dla Ciebie, jak i dla Twojej rodziny. Czasami pomoc z zewnątrz, w postaci terapii rodzinnej, może pomóc w rozwiązywaniu konfliktów, poprawie komunikacji oraz zrozumieniu, jak poradzić sobie z trudnymi emocjami w rodzinie. Może to być też dobry moment, byś pomyślała o sobie i zaczęła stawiać swoje potrzeby na pierwszym miejscu.

Poczucie, że życie stało się nie do zniesienia, nie jest czymś, z czym powinnaś zostać sama. To bardzo ważne, abyś zadbała o siebie, w tym o swoje zdrowie psychiczne. Proszę, jeśli czujesz, że trudno Ci poradzić sobie z emocjami, skontaktuj się z psychoterapeutą, który pomoże Ci przejść przez ten trudny czas.

Bardzo Ci współczuję tego, przez co przechodzisz. Chciałabym, żebyś pamiętała, że zasługujesz na wsparcie i pomoc, a Twoje emocje są absolutnie uzasadnione. Proszę, postaraj się szukać wsparcia tam, gdzie to możliwe – w najbliższej rodzinie, u specjalisty lub w grupach wsparcia, które mogą pomóc Ci poczuć, że nie jesteś w tym wszystkim sama.

Serdecznie pozdrawiam i życzę Ci dużo siły.

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest za krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.