Mam 16 lat od dłuższego czasu mam niechęć do wychodzenia z domu i spotykania się ze znajomymi. Boje
3
odpowiedzi
Mam 16 lat od dłuższego czasu mam niechęć do wychodzenia z domu i spotykania się ze znajomymi. Boje się, ze będą mnie oceniać. Obawiam się że zrobię coś głupiego i że inni będą się ze mnie śmiać. Jednym słowem mówiąc boje się że ludzie będą mnie oceniać. Staram trzymać się na uboczu nie wychylać się przed szereg i wtapiać się w tłum tak żeby mnie nie było widać i żebym nie musiała się odzywać. Od zawsze byłam nieśmiała ale wszystko się nasiliło a mi to już zaczyna przeszkadzać. Jestem w takim wieku że sama jeszcze nie mogę pójść do lekarza a nie wiem jak o tym powiedzieć rodzicom. Proszę pomóżcie
Dzień Dobry,
Z tego co opisujesz prawdopodobnie to lęk w formie fobii społecznej. Charakteryzuje się obawą przed ekspozycją społeczną lub kompromitacją. Objawy fizjologiczne wtórnie eskalują lęk. Zaburzenia lękowe są dość często spotykane i wymagają kompleksowego podejścia. Na razie polecam szczerą rozmowę rodzicami oraz z psychologiem lub terapeutą, aby móc sięgnąć do przyczyn tych problemów.
Zachęcam do działania Jolanta Suchłabowicz
Z tego co opisujesz prawdopodobnie to lęk w formie fobii społecznej. Charakteryzuje się obawą przed ekspozycją społeczną lub kompromitacją. Objawy fizjologiczne wtórnie eskalują lęk. Zaburzenia lękowe są dość często spotykane i wymagają kompleksowego podejścia. Na razie polecam szczerą rozmowę rodzicami oraz z psychologiem lub terapeutą, aby móc sięgnąć do przyczyn tych problemów.
Zachęcam do działania Jolanta Suchłabowicz
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam, prowadziłam młodzież szkolną Wiem jak pracować -spotkania by wróciła radość życia.
pozdrawiam, zapraszam Warszawa ,profil Facebook Agnes Truszkowska, Stowarzyszenie The ART of wellness.
pozdrawiam, zapraszam Warszawa ,profil Facebook Agnes Truszkowska, Stowarzyszenie The ART of wellness.
Dziękuję za zaufanie i podzielenie się swoimi trudnościami. To, co opisujesz, brzmi jak objawy lęku społecznego, który jest dość powszechny, szczególnie wśród nastolatków.
To zupełnie naturalne, że chcesz coś z tym zrobić - odwaga z Twojej strony, by szukać pomocy, jest pierwszym ważnym krokiem. Twoje uczucia są zupełnie normalne, choć mogą być bardzo niekomfortowe.
Rozmowa z rodzicami może wydawać się trudna, ale oto kilka sposobów, jak możesz to zrobić:
1. Wybierz spokojny moment, gdy nikt się nie spieszy
2. Możesz zacząć od "Chciałabym porozmawiać o czymś, co mnie ostatnio martwi..."
3. Opisz konkretne sytuacje i uczucia, podobnie jak zrobiłaś to tutaj
4. Możesz pokazać im tę wiadomość, jeśli łatwiej Ci będzie wyrazić się pisemnie
Możesz też porozmawiać najpierw z pedagogiem lub psychologiem szkolnym - są oni przeszkoleni w pomocy w takich sytuacjach i mogą pomóc w rozmowie z rodzicami.
Lęk społeczny można skutecznie leczyć poprzez terapię (szczególnie poznawczo-behawioralną) oraz naukę umiejętności społecznych. Czasem pomocne są też techniki relaksacyjne i stopniowe oswajanie się z sytuacjami społecznymi.
Pamiętaj, że nie jesteś z tym sama - wiele osób przechodzi przez podobne trudności, a prośba o pomoc to oznaka siły, nie słabości. Wsparcie profesjonalisty może naprawdę pomóc Ci poczuć się pewniej wśród innych.
To zupełnie naturalne, że chcesz coś z tym zrobić - odwaga z Twojej strony, by szukać pomocy, jest pierwszym ważnym krokiem. Twoje uczucia są zupełnie normalne, choć mogą być bardzo niekomfortowe.
Rozmowa z rodzicami może wydawać się trudna, ale oto kilka sposobów, jak możesz to zrobić:
1. Wybierz spokojny moment, gdy nikt się nie spieszy
2. Możesz zacząć od "Chciałabym porozmawiać o czymś, co mnie ostatnio martwi..."
3. Opisz konkretne sytuacje i uczucia, podobnie jak zrobiłaś to tutaj
4. Możesz pokazać im tę wiadomość, jeśli łatwiej Ci będzie wyrazić się pisemnie
Możesz też porozmawiać najpierw z pedagogiem lub psychologiem szkolnym - są oni przeszkoleni w pomocy w takich sytuacjach i mogą pomóc w rozmowie z rodzicami.
Lęk społeczny można skutecznie leczyć poprzez terapię (szczególnie poznawczo-behawioralną) oraz naukę umiejętności społecznych. Czasem pomocne są też techniki relaksacyjne i stopniowe oswajanie się z sytuacjami społecznymi.
Pamiętaj, że nie jesteś z tym sama - wiele osób przechodzi przez podobne trudności, a prośba o pomoc to oznaka siły, nie słabości. Wsparcie profesjonalisty może naprawdę pomóc Ci poczuć się pewniej wśród innych.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.