Jak przekonać młodą osobę cierpiącą na stany depresyjne i OCD , które zabiera jej kilka godzin życia

Osoby zmagające się z depresją i OCD często odczuwają ogromny lęk przed zmianą, co może prowadzić do unikania terapii. To nie wynika z braku chęci poprawy, ale z mechanizmów samego zaburzenia – natłok myśli, wątpliwości i poczucie beznadziei sprawiają, że trudno uwierzyć w skuteczność leczenia. W takich sytuacjach kluczowe jest okazanie zrozumienia i cierpliwości. Zamiast przekonywać na siłę, warto skupić się na otwartej rozmowie i próbie wspólnego znalezienia rozwiązania. Często pomocne okazuje się zmniejszenie presji – zaproszenie na jedno niezobowiązujące spotkanie, które nie musi oznaczać zobowiązania do długiej terapii, a jedynie pozwoli zapoznać się z terapeutą i jego podejściem.

W pracy z osobami cierpiącymi na OCD i depresję niezwykle skuteczne okazują się podejścia takie jak terapia systemowa, która pomaga zrozumieć, jak relacje rodzinne i społeczne wpływają na funkcjonowanie jednostki, oraz EMDR – metoda skoncentrowana na przetwarzaniu trudnych doświadczeń, które mogą podtrzymywać objawy zaburzeń. Oba podejścia nie tylko redukują objawy, ale także pozwalają na głębszą zmianę sposobu przeżywania emocji i radzenia sobie z trudnościami.

Terapia to nie tylko leczenie, ale przede wszystkim sposób na odzyskanie kontroli nad swoim życiem i poczucia wewnętrznej równowagi. Jeśli bliska osoba zmaga się z objawami OCD lub depresji i nie jest pewna, czy chce podjąć terapię, warto zapewnić ją, że są metody, które mogą pomóc – a pierwszy krok nie musi być zobowiązaniem, lecz jedynie próbą sprawdzenia, czy taka forma wsparcia jest dla niej odpowiednia. Jeśli potrzebujesz więcej informacji, zapraszam do kontaktu – razem możemy znaleźć najlepszą drogę do poprawy samopoczucia.

Dzień dobry,

To, co opisujesz, jest bardzo trudnym wyzwaniem – zarówno dla osoby cierpiącej, jak i dla jej bliskich. W przypadku młodej osoby z depresją i OCD odmowa terapii często wynika z poczucia beznadziei, braku wiary w możliwość zmiany lub lęku przed konfrontacją z problemami.

Przede wszystkim warto pamiętać, że nacisk i ciągłe namawianie mogą być odbierane jako presja, co może jedynie pogłębiać opór. Zamiast tego, spróbuj podejść w sposób bardziej wspierający i empatyczny:

Rozmowa o jej odczuciach: Zamiast przekonywać, zapytaj, czego się obawia w związku z terapią. Czasem osoby mają błędne wyobrażenia na temat procesu terapeutycznego, które warto rozwiać.
Podkreślenie małych kroków: Terapia nie musi od razu oznaczać wielkich zmian – to proces, który zaczyna się od niewielkich działań. Możesz zasugerować jedną konsultację jako eksperyment.
Daj przykład: Jeśli znasz kogoś, kto skorzystał z terapii i odczuł poprawę, podziel się tą historią. Osoby z depresją często potrzebują dowodów na to, że zmiana jest możliwa.
Pokaż korzyści: Zamiast skupiać się na trudnościach, które OCD i depresja powodują, opowiedz o tym, jak terapia może pomóc odzyskać czas i energię, które teraz pochłaniają objawy.
Jeśli mimo wszystko osoba odmawia, warto pamiętać, że czasem rzeczywiście musi dojść do momentu, w którym sama zdecyduje się na pomoc. W międzyczasie ważne jest, abyście jako bliscy dbali o swoje granice i własne zdrowie psychiczne, ponieważ wspieranie kogoś w kryzysie jest bardzo obciążające.

Witam, ciężko jest zrobić coś więcej, jeżeli chodzi o OCD to pacjenci kierują się na terapię w momencie jak funkcjonowanie w ten sposób sprawia im trudność, zaczyna przeszkadzać. To też ważne w terapii jaki ktoś ma stosunek do natręctw. Pozdrawiam.