Dzień dobry mam taki problem mam 36 lat jestem osobą niepełnosprawną upośledzona w stopniu umiarkowa

Dzień dobry, rozumiem, że sytuacja, w której się Pan znajduje, może być bardzo trudna i wywoływać dużo stresu. W przypadku, gdy presja ze strony mamy pogłębia Pana lęki, warto spróbować porozmawiać z nią o swoich odczuciach, starając się wytłumaczyć, jak bardzo ta sytuacja wpływa na Pana samopoczucie.

Można również rozważyć wsparcie ze strony psychologa lub psychoterapeuty, który pomoże Panu poradzić sobie z lękami i stresem oraz podpowie, jak skutecznie komunikować się z mamą. Warto, by specjalista również pomógł Panu zastanowić się nad możliwościami pracy, które będą dostosowane do Pana możliwości i nie będą wywoływały dodatkowego stresu.
Życzę wszystkiego dobrego :)

Pana/Pani sytuacja wygląda na mocno obciążającą. Warto zastanowić się wspólnie z psychologiem nad potrzebami Pana/Pani i mamy oraz sposobami komunikacji. Może to pomóc w złagodzeniu przeżywanego stresu i lęku. Można rozmawiać o tym we dwie osoby lub w trzy (wspólnie z mamą). Doświadczeni w problematyce niepełnosprawności specjaliści pracują w ramach NFZ najczęściej w Zespołach Psychiatrii Środowiskowej, gdzie można otrzymać pomoc psychologiczną i psychiatryczną. Jeśli nie ma takiego w okolicy, można szukać również w Poradniach Zdrowia Psychicznego, fundacjach i prywatnie.

Spróbuj spokojnie porozmawiać z mamą o swoich uczuciach i obawach związanych z pracą. Możesz wyjaśnić, że podjęcie pracy może być dla Ciebie stresujące i że potrzebujesz czasu lub wsparcia w tym procesie.

Dzień dobry
Rozumiem, że ta sytuacja jest dla Ciebie bardzo trudna — ciągłe rozmowy o pracy przy nasilonym lęku i stresie mogą naprawdę przytłaczać.
Oto co możesz zrobić:
Porozmawiaj spokojnie z mamą – powiedz jej, że te rozmowy wywołują u Ciebie silny stres i że potrzebujesz spokoju oraz wsparcia, nie presji.
Poproś o pomoc specjalistę – warto porozmawiać z psychologiem lub terapeutą, który pomoże Ci poradzić sobie z lękiem i stresem.
Zgłoś się do doradcy zawodowego w urzędzie pracy lub w ośrodku pomocy społecznej – są tam osoby, które pomagają dobrać zajęcia odpowiednie do Twoich możliwości i tempa.
Dbaj o siebie – staraj się odpoczywać, spacerować, słuchać muzyki lub robić coś, co Cię uspokaja.
Nie musisz od razu podejmować pracy, jeśli nie czujesz się gotowy. Najpierw zadbaj o swoje zdrowie psychiczne i poczucie bezpieczeństwa