Chciałbym zapytać jak mogę pomóc swojej uczennicy w nauce języka angielskiego? Obecne jest uczennicą
3
odpowiedzi
Chciałbym zapytać jak mogę pomóc swojej uczennicy w nauce języka angielskiego? Obecne jest uczennicą klasy 3 technikum. Przepychałam ją 2 lata z rzędu. Na świadectwie z gimnazjum ma 8 dopuszczających. Od początku Karolina ma duże trudności z moim przedmiotem z moich obserwacji wynika że z matematyką taki sam. Z pozostałych przedmiotów ma słabe oceny ale wystarczające żeby zdać. Karolina od pierwszej klasy nie potrafiła przeczytać prostego testu napisać chociaż jednego zdania czy powiedzieć. Wszystkie sprawdziany pisała na oceny niedostateczne. Jej braki sięgają szkoły podstawowej. Na lekcji nie pracowała nie chciała podchodzić do odpowiedzi i nie odrabiała zadań domowych. Dodatkowo zauważyłam że Karolina jest osobą dość nieśmiałą i nie ma żadnych koleżanek w klasie. W obecnej chwili jej największym postępem jest to że zrobiła 2 zadania domowe i nauczyła się słówek z czego z wszystkiego dostała oceny dopuszczające. Uczennica ma opinię z poradni w której stwierdzono możliwość intelektualne poniżej przeciętnej oraz zaburzenia emocjonalne. Jednak ciekawie jest to że obie opinie chociaż w obu pisze o poziomie inteligencji na poziomie niższym niż przeciętny to różnią się od sobie gdyż te funkcje które rozwinięte w normie wiekowej w drugiej stwierdza się na bardzo niskim poziomie i na odwrót. Karolina do tej pory nie potrafi pisać i czytać w języku angielskim. Nie zbuduje zdania które powiedzą dzieci z podstawówki. Czy jest już zapóźno żeby jej pomóc?
Szanowna Pani,
z opisanej przez Panią sytuacji wynika, że trudności w nauce Karoliny mogą wynikać z problemów w funkcjonowaniu poznawczym (to sprawdzano w poradni) czyli ogólnych trudnościach z tym jak myśli, co zauważa i co zapamiętuje.
Jeśli chce jej Pani pomóc w nauce języka, warto dostosować metody nauki do tych trudności. Jeśli w opinii jest informacja o np. trudnościach w koordynacji wzrokowo-ruchowej to można włączyć więcej ćwiczeń z rysowaniem lub pisaniem. Zaangażować do nauki więcej zmysłów.
Wiele trudności da się poprawić, współpracując np. ze szkolnym psychologiem. To bardzo pokrzepiające, jak angażuje się Pani w pomoc uczennicy w nauce swojego przedmiotu.
Pozdrawiam serdecznie
Adriana Bernady
z opisanej przez Panią sytuacji wynika, że trudności w nauce Karoliny mogą wynikać z problemów w funkcjonowaniu poznawczym (to sprawdzano w poradni) czyli ogólnych trudnościach z tym jak myśli, co zauważa i co zapamiętuje.
Jeśli chce jej Pani pomóc w nauce języka, warto dostosować metody nauki do tych trudności. Jeśli w opinii jest informacja o np. trudnościach w koordynacji wzrokowo-ruchowej to można włączyć więcej ćwiczeń z rysowaniem lub pisaniem. Zaangażować do nauki więcej zmysłów.
Wiele trudności da się poprawić, współpracując np. ze szkolnym psychologiem. To bardzo pokrzepiające, jak angażuje się Pani w pomoc uczennicy w nauce swojego przedmiotu.
Pozdrawiam serdecznie
Adriana Bernady
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
W opisie problemu pisze Pani o problemach emocjonalnych córki. Zdarza się tak, że dziecko uzyskuje niskie wyniki w niektórych zadaniach, również testowych, jeśli boryka się z problemami emocjonalnymi, co przekłada się również na rozwój relacji społecznych oraz trudności w zaistnieniu w grupie.
Polecam udanie sie do terapeuty, ustalenie terapii psychologicznej, która może zdecydowanie wspomóc córkę i podnieść jej poziom funkcjonowania poznawczego.
Polecam udanie sie do terapeuty, ustalenie terapii psychologicznej, która może zdecydowanie wspomóc córkę i podnieść jej poziom funkcjonowania poznawczego.
Witam serdecznie. Z informacji o uczennicy wynika, że ma ona trudności poznawcze i emocjonalne, natomiast ostatnie wykonanie zadań domowych i nauka słówek to krok naprzód, który warto docenić, nawet, jeśli z pozoru wydaje się niewielki. Może dodać jej to motywacji do dalszych działań.
Jak najbardziej jest możliwość jej pomóc, jednak wymaga to indywidualnego podejścia, cierpliwości i zrozumienia. Przede wszystkim niewarto porównywać jej umiejętności oraz zdolności z tymi, które posiadają inni, nawet młodsi uczniowie, ponieważ jak sama Pani wspomniala, stwierdzono u niej obniżone możliwości intelektualne, co wymaga indywidualnego podejścia. Najlepiej wprowadzać materiał małymi krokami, często powtarzać i korzystać z prostych ćwiczeń praktycznych, materiałów wizualnych i słuchowych. Pomocne będzie wsparcie pedagoga lub psychologa szkolnego.
Stała rutyna pracy, pochwała nawet najmniejszych postępów i dopasowanie metod do jej możliwości mogą stopniowo zwiększyć jej samodzielność i poczucie, że potrafi się uczyć.
Jeśli chodzi o sytuację związaną z brakiem koleżanek w klasie, warto poświęcić temu szczególną uwagę, ponieważ poczucie osamotnienia może dodatkowo wpływać na jej motywację i zaangażowanie w naukę. Dobrym krokiem mogłaby być spokojna, indywidualna rozmowa z Karoliną, aby zrozumieć, z czego wynika jej izolacja i czy doświadcza trudności w nawiązywaniu kontaktów. Wsparciem w tym zakresie mogłyby być zajęcia TUS (Inaczej Trening Umiejętności Społecznych), które pomogą jej rozwijać umiejętności społeczne, budować stopniowo pewność siebie, a także relacje z rówieśnikami.
Jak najbardziej jest możliwość jej pomóc, jednak wymaga to indywidualnego podejścia, cierpliwości i zrozumienia. Przede wszystkim niewarto porównywać jej umiejętności oraz zdolności z tymi, które posiadają inni, nawet młodsi uczniowie, ponieważ jak sama Pani wspomniala, stwierdzono u niej obniżone możliwości intelektualne, co wymaga indywidualnego podejścia. Najlepiej wprowadzać materiał małymi krokami, często powtarzać i korzystać z prostych ćwiczeń praktycznych, materiałów wizualnych i słuchowych. Pomocne będzie wsparcie pedagoga lub psychologa szkolnego.
Stała rutyna pracy, pochwała nawet najmniejszych postępów i dopasowanie metod do jej możliwości mogą stopniowo zwiększyć jej samodzielność i poczucie, że potrafi się uczyć.
Jeśli chodzi o sytuację związaną z brakiem koleżanek w klasie, warto poświęcić temu szczególną uwagę, ponieważ poczucie osamotnienia może dodatkowo wpływać na jej motywację i zaangażowanie w naukę. Dobrym krokiem mogłaby być spokojna, indywidualna rozmowa z Karoliną, aby zrozumieć, z czego wynika jej izolacja i czy doświadcza trudności w nawiązywaniu kontaktów. Wsparciem w tym zakresie mogłyby być zajęcia TUS (Inaczej Trening Umiejętności Społecznych), które pomogą jej rozwijać umiejętności społeczne, budować stopniowo pewność siebie, a także relacje z rówieśnikami.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.