Piotr Wojciech Olejnik

Poszłam do Pana Olejnika na przełomie listopada/grudnia i gdy zaczęłam mówić o moich problemach zdrowotnych, które towarzyszyły mi już od dłuższego czasu - ciągłe tycie, nabieranie wody - Pan Olejnik już nie dał mi dojść do słowa. Powiedział, że jedyna rada to "przestać jeść, bo on się w takie rzeczy nie bawi", stwierdzając przy tym, że "pani szuka sobie choroby na siłę". Nie dał mi nic powiedzieć o reszcie moich dolegliwości - stanach depresyjnych, braku sił. Łapał się tylko za twarz powtarzając "to jest tłuszcz, to jest tłuszcz". Wyszłam z gabinetu z płaczem, żaden lekarz tak mnie nie upokorzył - bo jak nazwać sytuację, gdy idziesz do internisty jako do lekarza pierwszego kontaktu, myślisz, że dostaniesz jakąś wskazówkę/skierowanie, a zostajesz potraktowana jak kłamczuch? Zrobiłam sobie sama (bo nie dostałam żadnego skierowania i straciłam chęci, żeby iść ponownie do jakiegokolwiek lekarza i znów przeżywać to upokorzenie, gdy mówisz o swoich problemach, a ktoś Cię lekceważy) pakiet badań - od zwykłej morfologii i ob, po badania na insulinoodporność i tarczycę. Panie Olejnik, chcę, żeby Pan wiedział, że okazało się, że mam niedoczynność tarczycy + zapalenie tarczycy. Wiem, że nie jest Pan endokrynologiem, ale jest Pan internistą, który mógł mi zaproponować zrobienie konkretnych badań, żeby tę tarczycę wykluczyć. Bardzo mi przykro, że piszę tę opinię, ale nigdy żaden lekarz nie potraktował mnie w tak przykry sposób. Cieszę się, że Pana nieuprzejme zachowanie nie sprawiło, że przestałam szukać przyczyny. Od 8 grudnia biorę leki, stany depresyjne minęły, waga zaczęła spadać - chociaż jem tak samo jak jadłam. Chciałam tylko, żeby Pan wiedział.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz