mgr Patrycja Sroczyńska

Psycholog · Więcej

Inowrocław 1 adres

8 opinii
Przewidywany czas odpowiedzi:

Moje doświadczenie

Najlepszy czas, by zacząć dbać o swoje zdrowie, jest teraz.

Jestem psycholożką z doświadczeniem zdobytym w pracy z dziećmi w spektrum autyzmu oraz z niepełnosprawnościami, a także w placówkach leczenia uzależnień, takich jak oddziały w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych "Dziekanka" w Gnieźnie oraz w szpitalu HCP w Poznaniu.

Ukończyłam jednolite studia magisterskie na kierunku Psychologia (specjalność kliniczna) na Uniwersytecie SWPS w Poznaniu. Oprócz studiów magisterskich ukończyłam studia podyplomowe na kierunku Psychologia uzależnień na Uniwersytecie SWPS. Obecnie jestem też w trakcie studiów podyplomowych na kierunku Psychotraumatologia w Wyższej Szkole Nauk o Zdrowiu w Bydgoszczy. Ukończyłam również 8-tygodniowe szkolenie MBCT-L (Mindfulness-Based Cognitive Therapy for Life).

Szczególnie interesuje mnie psychologia kliniczna, zwłaszcza obszar diagnozy psychologicznej – to w tym czuję się najlepiej i stale rozwijam swoje kompetencje. Na konsultacje zapraszam więc osoby, które od jakiegoś czasu czują, że „coś jest nie tak” – trudniej im się skoncentrować, częściej towarzyszy im napięcie, przygnębienie, uczucie pustki. Pomagam również osobom, które od dawna zmagają się z trudnościami w relacjach, mają poczucie „inności” lub zbyt silnych emocji, których nie potrafią kontrolować, a przez to czują się niezrozumiane. Przede wszystkim zapraszam osoby, które potrzebują nakierowania i są gotowe wspólnie znaleźć ten kierunek.

Na konsultacje zapraszam również rodziców w ramach poradnictwa rodzicielskiego.

więcej O mnie

Zakres porad

  • Psychologia dzieci i młodzieży
  • Poradnictwo psychologiczne
  • Diagnoza psychologiczna

Pacjenci których przyjmuję

Dorośli (Tylko pod niektórymi adresami)

Rodzaje konsultacji

Konsultacje wideo

Zdjęcia i filmy

Adresy (2)

Dostępność

Typy przyjmowanych pacjentów

  • Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)
Powiększ mapę otwiera się w nowej karcie
Prywatny gabinet psychologiczny

Szeroka 1/107, 88-100 Inowrocław

Dostępność

Typy przyjmowanych pacjentów

  • Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)
Powiększ mapę otwiera się w nowej karcie

Usługi i ceny

  • Konsultacja psychologiczna

    160 zł

  • Diagnoza ADHD dla dorosłych

    200 zł

  • Diagnoza zaburzeń osobowości - SCID-5-PD

    300 zł

  • Konsultacja online

    160 zł

  • Poradnictwo dla rodziców

    160 zł

8 opinii

Sprawdzamy wszystkie opinie. Specjaliści nie mogą płacić za modyfikowanie lub usuwanie opinii. Dowiedz się więcej Dowiedz się więcej o opiniach

  • Z

    Pani psycholog jest bardzo zaangażowana i empatyczna, od razu poczułam się zrozumiana. Na końcu przedstawiła mi plan na następne wizyty, co jakoś mnie uspokoiło i dało nadzieję, że będzie lepiej.

     • Prywatny gabinet psychologiczny Konsultacja psychologiczna  • 

  • E

    Polecam jak najbardziej. Dopiero zaczynamy wspólne działania nad moją osobą ale czuć od razu zaangażowanie i chęć pomocy oraz wsparcia od Pani Psycholog. Młoda osoba a naprawdę super podejście.

     • Prywatny gabinet psychologiczny Konsultacja psychologiczna  • 

  • I

    Bardzo udana wizyta, czułam się zaopiekowana i bezpieczna. Szczerze polecam!

     • W innym miejscu Inny  • 

  • B

    Bardzo polecam konsultację u Pani Patrycji, bardzo zaangażowana w wykonywaną pracę.

     • Prywatny gabinet psychologiczny - Konsultacje online konsultacja online  • 

  • K

    Pani psycholog jest bardzo empatyczna i profesjonalna. Spotkania dały mi ogromne wsparcie i pomogły spojrzeć na problemy z nowej perspektywy. Polecam z całego serca

     • Prywatny gabinet psychologiczny Konsultacja psychologiczna  • 

  • M

    Z całego serca polecam współpracę z panią psycholog każdemu, kto szuka wsparcia i profesjonalnej pomocy.

     • Prywatny gabinet psychologiczny Konsultacja psychologiczna  • 

  • J

    Pani psycholog podeszła do mojego problemu wnikliwie, lecz z dużą dozą empatii. Na pewno umówię kolejną wizytę. Polecam wszystkim konsultacje u Pani Patrycji. Pełen profesjonalizm!

     • Prywatny gabinet psychologiczny Konsultacja psychologiczna  • 

  • G

    Bardzo dobry psycholog. Konkretna pomoc, zero oceniania, pełne zrozumienie. Spotkania naprawdę dużo mi dały. Polecam każdemu.

     • Prywatny gabinet psychologiczny - Konsultacje online konsultacja online  • 

Wystąpił błąd, spróbuj jeszcze raz

Odpowiedzi na pytania

5 odpowiedzi udzielonych przez lekarza na pytania pacjentów na ZnanyLekarz.pl

Dzień dobry,
po poronieniu staramy się z mężem o dziecko, starania trwają już rok. Udało mi się namówić męża na wizytę w klinice leczenia niepłodności, z badaniem nasienia ociągał się 2 miesiące. Okazało się, że przyczyna niepłodności jest bardziej po Jego stronie, niż po mojej. Ma słabsze nasienie, bardzo dużą liczbę nieprawidłowych plemników, ma 3% prawidłowych, a powinien mieć minimum 4%. Lekarz zlecił mu bardziej specjalistyczne badania, a On już nie chce ich zrobić. Nie chce brać preparatów na poprawę nasienia, nie chce się zdrowiej odżywiać czy uprawiać sportu. Nie ma ochoty na współżycie, jest zmęczony. Zajmuje się remontem mieszkania, rodzicami, samochodem, działką, jeżdżeniem na ryby, cały czas narzeka na swoją pracę (pracuje w systemie czterobrygadowym). Jesteśmy 4 lata po ślubie. On niby chce mieć dzieci, marzy o bliźniakach.
Nie mogę do Niego dotrzeć, jest bardzo uparty. Do lekarza nie pójdzie zrobić nawet podstawowych badań, jak go proszę, żeby się zdrowiej odżywiał, to wcale mnie nie słucha. Kupuje słodycze, gotowe ciasta z dużą ilością chemii, w pracy też napycha się fastfoodami.
Nie podejrzewam go o zdradę.
Niby mówi, że mnie kocha, spędzamy razem czas. Ale jego upór mnie dobija, wszystko jest ważniejsze niż ja, zdrowie czy przyszłe dziecko. Ostatnio zaczęłam myśleć o rozwodzie. Naprawdę. Z innym mężczyzną już dawno bym miała dzieci.
A tu mam wrażenie, że Jemu jest ze mną po prostu wygodnie. Żona ugotuje, wypierze itd. Ale coś od siebie dać, to już nie.
Proszę o rady, co zrobić? Jak do Niego dotrzeć. A może rozwód to dobre posunięcie?

Dziękuję, że podzieliła się Pani tak trudną i obciążającą sytuacją. To, czego Pani doświadcza — długotrwałe starania o dziecko, poczucie samotności w związku i narastające rozczarowanie — może powodować ogromne napięcie emocjonalne. To naturalne, że w takich okolicznościach pojawiają się myśli o rozstaniu. Zwykle nie oznaczają one jeszcze decyzji, tylko sygnał, że Pani granice i potrzeby są od dłuższego czasu niezaspokojone.

To, co opisuje Pani u męża — unikanie badań, prozdrowotnych zmian, odsuwanie tematu — bardzo często pojawia się u mężczyzn, którzy zderzają się z informacją o obniżonych parametrach nasienia. Dla wielu to dotyka poczucia męskości, sprawczości, a mechanizmem obronnym może być zaprzeczanie, odwlekanie czy zajmowanie się „wszystkim innym”. To nie usprawiedliwia jego postawy, ale może pomóc zrozumieć, skąd ona wynika.

Kluczowe jest to, co Pani przeżywa. Warto, abyście porozmawiali spokojnie o faktach i emocjach: o tym, jak Pani się z tym czuje, czego potrzebuje i jakie ma oczekiwania wobec jego zaangażowania. Czasem dopiero jasna rozmowa lub wsparcie terapeutyczne pozwala partnerowi zobaczyć, jak poważna jest sytuacja.

Jeśli chciałaby Pani przyjrzeć się temu, jak taką rozmowę poprowadzić, jak zadbać o swoje granice i jak podjąć dalsze decyzje — zapraszam na konsultację. Pracuję również online, więc możemy się umówić na spotkanie w dogodnym dla Pani czasie.

mgr Patrycja Sroczyńska

Mąż podczas każdej rozmowy zamiast posłuchać co mam do powiedzenia to mi mówi co ja myślę. Nie słuchałaś, wymyśliłaś to sobie, chcesz być sama, ja Ci powiem dlaczego tak jest, bo Ty myślisz że jesteś taka sprytna i mnie oszukasz, ty całe życie coś udajesz. Jak proszę żeby przestał mi mówić co ja uważam i myślę bo ja lepiej wiem to mówi że jestem taka samolubna, egoistyczna i pozjadałam wszystkie rozumy i nie da się ze mną rozmawiać i dalej że ja chcę być sama… a tematem rozmowy było to że go boli brzuch i wg niego nie chce mu pomóc… większość rozmowy jest na temat poboczny o tym co on myśli że ja myślę… co odpowiadać w takiej sytuacji? Ja ostatecznie wychodzę i mówię że nie będę tak prowadzić rozmowy tylko to też nic nie daje bo albo idzie za mną i mnie nie słucha albo się obraża- bo ja jestem taka egoistyczna… i nic do mnie nie dociera i tylko uciec potrafię…:/

Dziękuję, że opisuje Pani tę sytuację — brzmi ona bardzo obciążająco. To, czego Pani doświadcza, to rozmowy, w których partner nie odnosi się do tego, co Pani naprawdę mówi, tylko interpretuje Pani myśli i emocje, a następnie reaguje na własne wyobrażenia. To naturalne, że w takiej komunikacji czuje się Pani niewysłuchana i bezradna.

Taka dynamika często wynika z silnych emocji, niskiej tolerancji na napięcie albo lęku partnera, który zamiast słuchać, zaczyna „czytać w myślach”, atakować lub próbować przejąć kontrolę. Niestety, rozmowa wtedy staje się niemożliwa — niezależnie od tego, jak spokojnie Pani mówi.

W takich momentach ma Pani prawo przerwać rozmowę, kiedy pojawia się obrażanie, przypisywanie Pani intencji czy ciągłe „wiem lepiej, co myślisz”. To nie jest ucieczka — to stawianie granic wobec komunikacji, która jest raniąca i nieskuteczna.

Możemy wspólnie przyjrzeć się temu, jak stawiać takie granice w sposób spokojny, ale stanowczy, oraz jak chronić swoje emocje w relacji, w której partner reaguje w ten sposób. Pracuję również online, więc jeśli chciałaby Pani to poukładać i znaleźć konkretne strategie — zapraszam na konsultację w dogodnym dla Pani czasie.

mgr Patrycja Sroczyńska
Zobacz wszystkie odpowiedzi

Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.

Najczęściej zadawane pytania