lek. dent. Kamil Wysocki

"Profesjonalna opieka nad pięknem Twojego uśmiechu". Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Endodontycznego oraz Europejskiego Stowarzyszenia Endodontycznego. W 2015 r. Ukończyłem Curriculum Endodontyczne. Jest to cykl szkoleń i warsztatów praktycznych poświęcony najnowszym i najskuteczniejszym rozwiązaniom w leczeniu kanałowym. Zapraszam do współpracy lekarzy dentystów, którzy z różnych względów mają trudności z prawidłowym leczeniem kanałowym. Świadczę pomoc w zakresie : Stomatologia zachowawcza Stomatologia dziecięca Endodoncja (profesjonalne leczenie kanałowe) Powtórne leczenie kanałowe z użyciem mikroskopu Usuwanie złamanych narzędzi z kanałów Perforacje, resorpcje I inne powikłania w endodoncji Nowoczesne metody leczenia z użyciem lup i mikroskopu Rekonstrukcje zębów Estetyczne odtwarzanie kształtu koloru i funkcji zębów Omawiam indywidualnie przypadek i wspólnie z pacjentem dobieram odpowiednią metodę leczenia Na życzenie wykonanie fotografii zęba przed leczeniem w trakcie i po leczeniu Kilka słów odnośnie najczęstszych zabiegów: Leczenie zachowawcze (tzw. "plombowanie") jest zabiegiem polegającym na usunięciu z zęba zniszczonej jego części (próchnicy). Jeśli pacjent nie zdecyduje inaczej, zabieg zaczyna się od znieczulenia (ząb jest strukturą unerwioną, również poza miejscem gdzie mieści się jego nerw, dlatego każdy zabieg oczyszczania próchnicy niesie za sobą ryzyko bólu). Następnie stomatolog usuwa zniszczoną próchnicowo strukturę zęba. Najbardziej na zniszczenie próchnicowe narażona jest część zęba znajdująca się pod szkliwem (tzw. zębina) ponieważ jest mniej umineralniona, dlatego można się spotkać z określeniem, że ząb psuje się "od wewnątrz". Bakterie dostają się do zębiny przez odwapnione szkliwo. Dopiero w zaawansowanej próchnicy szkliwo ulega odłamaniu, gdyż traci podparcie. Niestety, dopiero wtedy pacjent samodzielnie jest w stanie stwierdzić obecność zniszczenia zęba. Po oczyszczeniu miejsce po próchnicy (tzw ubytek) wypełnia się materiałem stomatologicznym (plombą). Zakres zniszczenia dyktuje wielkość plomby. Im mniej zniszczony był ząb tym plomba jest mniejsza i więcej zdrowej części zęba pozostaje. Czasem pacjent może odnieść wrażenie, że plomba jest daleko większa od "ubytku" który pacjent widział w lustrze. Dzieje się tak ponieważ 80% próchnicy znajduje się pod odwapnionym szkliwem, które widzimy "gołym okiem". Obecnie stosowane materiały pozwalają nie tylko na wypełnienie ubytku, ale również odtworzenie kształtu koloru i funkcjonalności. O ile każdy z nas zna wartość wizualną dobrego materiału, który nie odróżnia się od zęba, tak nie każdy zdaje sobie sprawę z wartości kształtu i funkcjonalności. Tylko z materiałów światłoutwardzalnych dentysta jest w stanie prawidłowo odbudować na przykład powierzchnie stojących koło siebie zębów. Powierzchnie o których mowa (tzw powierzchnie styczne) ograniczają gromadzenie się jedzenia między zębami. Jedzenie w tych przestrzeniach zbiera się w mniejszym stopniu, gdy zęby przylegają do siebie (punkt kontaktu można stwierdzić nitką dentystyczną - przejście nitki przez punkt styczny jest słyszalne jako charakterystyczne "pstryknięcie"). Jeśli pacjent na styku dwóch zębów ma wykonaną odbudowę(plombę) pod którą zaczepia się nitka dentystyczna (pojawia się problem z jej wyjęciem, nitka się urywa lub dziąsło obficie krwawi) może to świadczyć o potrzebie wymiany plomby. W żadkich przypadkach gdy zęby stoją w dalszej od siebie odległości odtworzenie punktu styku może nie być możliwe. Leczenie endodontyczne, zwane inaczej leczeniem kanałowym, to zabieg polegający na usunięciu z części korzeniowej zęba zakażonego bakteriami nerwu zęba, lub - w przypadku bardziej zniszczonych zębów - ropy i produktów bakteryjnej przemiany materii. Następnie strefy w których występował nerw zęba (tzw. kanały) są wypełniane specialnymi materiałami uszczelniającymi. Zabieg leczenia kanałowego jest zabiegiem dłuższym niż odbudowa zęba ("plombowanie") i może trwać kilka dłuższych wizyt. Leczenie endodontyczne wymaga od lekarza dużej precyzji oraz braku pośpiechu, aby nie doszło do powikłań, oraz cierpliwości ze strony pacjenta. Potwierdzeniem prawidłowości leczenia jest cyfrowe zdjęcie rentgenowskie. To badanie winno być wykonane po każdym leczeniu kanałowym, a wypełniane kanałów "na oko" bez zdjęcia zazwyczaj kończy się potrzebą powtórki leczenia w przyszłości. Metody leczenia kanałowego mogą być różne. Najskuteczniej kanały można wypełnić delikatnie podnosząc temperaturę materiału uszczelniającego ("wypełnianie na ciepło") przy użyciu specialistycznej aparatury. Są to obecnie najnowocześniejsze metody. Zęby poleczeniu kanałowym są zębami słabszymi. Jest to podyktowane głównie stopniem zniszczenia zęba (bardzo rzadko leczenia kanałowego wymagają zęby zniszczone w małym zakresie). Materiał stomatologiczny (plomba) odtwarza wtedy ok.80% tkanki zębowej. Aby nie dochodziło do złamań koron zębów leczonych endodontycznie (kanałowo) stosuje się wkłady wzmacniające (w dużym uproszczeniu można je nazwać "zbrojeniem" - jak w przypadku ścian nośnych w budynkach) lub korony porcelanowe, które obejmują zęba na podobieństwo klosza(są o wiele twardsze). Obecnie najpopularniejszymi wkładami wzmacniającymi są wkłady z tzw.włókna szklanego. Odbudowa korony warunkuje utrzymanie jakości leczenia kanałowego. Szczelność ma znaczenie, aby nie ponosić dużych kosztów powtórnego leczenia kanałowego w przyszłości. Najbardziej polecaną formą odbudowy jest endokorona którą lekarz wykonuje we współpracy z pracownią techniczną. Czy ząb, który dawno temu był leczony kanałowo może boleć? Tak. Ząb jest zawieszony w kości na swoistym "amortyzatorze". Jeśli w okolicy zęba po leczeniu kanałowym pojawia się stan zapalny, dotyka on zawieszenia zęba, a to "zawieszenie" zawsze pozostaje unerwione (w przeciwieństwie do "wynerwionego" zęba). De facto więc boli nie ząb, a jego najbliższe otoczenie. Jeśli leczenie było wykonane, a ząb boli, konieczna jest kontrola zdjęciem radiologicznym. Może zajść potrzeba powtórnego leczenia kanałowego. Powtórne leczenie kanałowe - Jeśli dentysta na zdjęciu rentgenowskim stwierdzi stan zapalny przy zębie leczonym kanałowo zazwyczaj konieczne jest usunięcie starego materiału z kanałów. Stan zapalny widoczny na zdjęciu powodują bakterie gromadzące się w niedopełnionych kanałach. Powtórne leczenie kanałowe jest bardziej skomplikowane od pierwszego leczenia, trwa dłużej i jest obarczone ryzykiem niepowodzenia. Często jednak decyduje o tym, czy pacjent zachowa zęba. Leczenie kanałowe zębów mlecznych nie jest przeprowadzane jak u dorosłych w zębach stałych ponieważ korzenie zębów mlecznych z wiekiem naturalnie zanikają. Lakowanie - to zabieg polegający na umieszczeniu specialnego materiału w zagłebieniach zęba (tzw. bruzdach). Materiał ten ma stanowić mechaniczną barierę przed gromadzeniem się jedzenia w bruzdach(zagłębieniach), a przez to zmniejszać ryzyko zniszczenia tych miejsc przez bakterie. Stosowany jest głównie u dzieci, gdy pojawiają się u nich zęby stałe Lakierowanie - to zabieg stosowany na wszystkie zęby stałe na jednej wizycie. Polega on na utwardzeniu szkliwa specialnym preparatem umineralniającym. Zmniejsza ryzyko zapadalności zębów na próchnicę. Zabieg ten powtarza się na wizytach kontrolnych, gdy dentysta nie stwierdził zębów wymagających leczenia. Polecany jest jako profilaktyka na całe życie, aby zmniejszyć ryzyko ponoszenia kosztów wykonania plomb lub leczenia kanałowego w przyszłości.