mgr Sandra Wołczyk

Witam.
Jestem w związku małżeńskim od dziesięciu lat, od kilku miesięcy,codziennie "atakują" mnie myśli,które kiedyś ( na początku znajomości )też zżerały mnie od środka ale udało mi się zwyczajnie nie myśleć o nich,a nawet w chwili przypomnienia nie zwracać na nie uwagi. Chodzi o przeszłość seksualną partnerki - ktoś był przede mną. Teraz wróciły na nowo i bardzo mocno zaburzają codzienność, pojawił się też nieuzasadniony lęk,uczucie ściśniętej głowy. Między nami nie ma żadnych problemów,relacje wręcz idealne, partnerka nie daje mi powodów abym błądził myślami, a jednak "to" burzy mój świat. W moim poprzednim związku zaznałem podobnego uczucia - też nie byłem jedyny. Jestem w stanie sobie wytłumaczyć pewne sprawy ale wewnętrzna strona nie bierze tego pod uwagę - nie mam tu na myśli uczucia,które jest prawidłowe i zdrowe ale odczucia do tego co było.

Trzy lata temu miałem objawy,które sugerowały chorobę nowotworową - po szczegółowych badaniach i odpowiedzi lekarza,że wszystko jest ok.momentalnie wróciłem do sił i wszystkie bóle minęły.W podpowiedziach ukazuje się nerwica,która teraz w tym znalazła sobie ujście. Proszę o odpowiedz., gdzie może leżeć problem i jaki kierunek obrać w celu powrotu do normalności.

Mam 14 lat i dwa problemy które mnie dosyć niepokoją.
1. Od śmierci mojej prababci z którą byłam mocno związana widzę różne postacie których nie ma, nie trwa to długo a postacie nie chcą mi nic zrobić. Mniej więcej podzieliłam moje zwidy na te bardziej realne czyli takie gdzie mogłabym się kłócić, że na pewno kogoś widziałam i takie które też były realne, ale mogłabym uznać je za nie wyspanie albo coś w tym stylu. Zwidy najbardziej realne miałam trzy. Pierwszy był jak wracałam ze szkoły do domu i musiałam przejść przez parking, w jednym z aut widziałam mężczyznę, gdy podeszłam dwa kroki bliżej go już nie było, do teraz jestem w stanie opisać jak wyglądał (Brązowe włosy lekko postawione do góry, broda, okulary przeciwsłoneczne, niebieska koszulka bez żadnego nadruku. Druga zaś zwid był gdy rozwierzałam pranie na balkonie, od razu pod balkonem mam plac zabaw, widziałam na nim bujającego się na huśtawce mężczyznę był ubrany praktycznie cały na czarno, ale również był blondynem. Trzeci zwid był w pizzerii moich rodziców, również był to brunet.
2. Drugą rzeczą która mnie nie pokoi są głosy w mojej głowie, jest to głos mężczyzny. Od początku był on nie miły, wyzywał mnie od "dziwek", "szmat" i "suk", zawsze gdy byłam już na skraju załamania on to wyczuwał i przychodził tylko po to by jeszcze tylko bardziej mnie dokopać. Przychodził do mnie chyba tylko kiedy byłam w szkole, dlatego też bałam się do niej chodzić. Zawsze kiedy rozwiązałam źle zadanie na matematyce on mówił jaka jestem do niczego. Najgorszym ciosem było dla mnie jak mówił o mojej rodzinie, że nikt mnie tam nie potrzebuje. Namawiał mnie do samobójstwa i do robienie sobie krzywdy, ale nie uległam mu. Przez całe wakacje nie słyszałam tych głosów, ale powróciły póki co miałam je może z 4 razy i były w długim odstępie czasowym, ale boje się, że te głosy mogą wrócić.