Wychowuję syna samotnie. Ma prawie 18 lat. Problemy zaczęły się 2-3 lata temu. Zachowuje się nietypo

Wychowuję syna samotnie. Ma prawie 18 lat. Problemy zaczęły się 2-3 lata temu. Zachowuje się nietypowo jak na chłopaka- maluje się, odchudza, specyficznie ubiera się, stroni od ludzi, ucieka w świat wirtualny, nie ma żadnych zainteresowań.Nie chce ćwiczyć na wf-ie choć wcześniej uwielbiał sport. Twierdzi,że jest gejem. Psycholog powiedział w rozmowie telefonicznej, że syn z braku męskich wzorców( nie związał się z nikim z rodziny typu dziadek, wujek ) upodobnił się do kobiety i postępuje jak kobieta oraz ma zaburzenia emocjonalne. Syn jest bardzo samotny i szuka swojej tożsamości. Byliśmy już u pań psycholog ( z innymi problemami jak bulimia ).Czuję się winna,że adoptowałam dziecko ( miał 4 latka), ale nie dałam Mu ojca i wychodzi na to, że Go skrzywdziłam.Nie piszcie,że nie powinnam dostać dziecka, bo to już słyszałam. Może i tak, może w domu dziecka byłoby Mu lepiej. Mimo wszystko kocham Go i wiem, że On kocha mnie. Syn ma już dosyć psychologów, wkrótce mamy iść do tego, który wydał taką opinię jak wyżej napisałam. Czy mogę pomóc dziecku? Jak mam postępować, jeśli syn nie zechce chodzić do psychologa. On nie widzi problemu. Nie mam na Niego już wielkiego wpływu.