Współuzależnienie, DDA/DDD - która terapia sprawdzi się w moim przypadku: psychodynamiczna, CBT, czy
2
odpowiedzi
Współuzależnienie, DDA/DDD - która terapia sprawdzi się w moim przypadku: psychodynamiczna, CBT, czy jeszcze inna? (Kraków)
Mam 22 lata i parę miesięcy temu psychiatra zdiagnozowała u mnie współuzależnienie. Doskwierającymi mi problemami są głównie brak umiejętności nawiązywania intymnych relacji, ogólne zmęczenie ludźmi i unikanie ich, anhedonia, niskie poczucie własnej wartości i perfekcjonizm.
Jestem osobą relatywnie otwartą i ciekawą świata, która spędziła dużo czasu na pracy nad sobą; na podróżach, studiach, próbach otwarcia się na nowości, analizą relacji i logicznym rozpracowaniu wzorców w swojej rodzinie, na wglądzie w siebie i w swoje potrzeby, które nauczyłam się rozpoznawać i czasem komunikować; nawet rodzicom. (Jestem z nimi w dość dobrej relacji, ale oni ze sobą nie są, a żyją razem). Uważam, że wiele się już nauczyłam i zyskałam cenne zaplecze teoretyczne i rozumienie wielu rzeczy, jednak napotkałam na pewne emocjonalne bariery nie do przejścia, więc chcę się podjąć terapii.
Gdy w wieku nastoletnim zdałam sobie sprawę z mechanizmu doboru partnerów w mojej rodzinie, postanowiłam poświęcić całą swoją energię by to zrozumieć i nie powielić błędów rodziców i za wszelką cenę uniknąć tego wykończenia psychicznego, spowodowanego ciągle napiętą atmosferą, skrywanym alkoholizmem rodzica, problemów seksualnych rodziców wykrzyczanych w awanturach, pasywną agresją, martwieniem się o psychikę rodzeństwa. W efekcie nie budowałam żadnych intymnych relacji i z łatwością odrzucałam potencjalnych partnerów gdy uświadamiałam sobie, że albo interesuję się nimi, bo tylko chcę poczuć się lepiej rozwiązując ich problemy, ponieważ czuję się do tego kompetentna (rola dziecka-spowiernika w rodzinie), albo gdy rezygnowałam, bo nie mogłam się wyzbyć przekonania, że nie mam nic takiej zdrowej osobie do zaoferowania. Przez to brakuje mi bliskości, oraz zaakceptowania swojej seksualności, na którą bardzo chciałabym się otworzyć, a także nie mogę się pozbyć poczucia bycia "ofiarą w twardej skórze".
Nie wiem, która terapia będzie dla mnie najodpowiedniejsza. Polecono mi terapię psychodynamiczną, jednak jestem co do niej sceptyczna o tyle, że brakuje mi w niej nastawienia na bezpośrednie wcielenie zmian w życie, a także mam poczucie, że mam już dość analiz i rozmyślania, bo robię to od wielu lat, a chce po prostu normalnie funkcjonować i móc częściej cieszyć się życiem. Z kolei nie wiem czy terapia poznawczo-behawioralna nie byłaby drugą skrajnością. Zastanawia mnie również, czy powinnam uwzględnić wykształcenie seksuologiczne w poszukiwaniu terapeuty, czy nie jest to konieczne.
Zdaję sobie sprawę, że zrobiłam tu kawał autoanalizy, jednak proces szukania terapeuty stresuje mnie, choć jestem zmotywowana i dlatego chcę świadomie i na ile się da precyzyjnie, dopasować nurt psychoterapeutyczny i psychoterapeutę do swojej sytuacji.
Z góry dziękuję za wszelkie odpowiedzi.
Mam 22 lata i parę miesięcy temu psychiatra zdiagnozowała u mnie współuzależnienie. Doskwierającymi mi problemami są głównie brak umiejętności nawiązywania intymnych relacji, ogólne zmęczenie ludźmi i unikanie ich, anhedonia, niskie poczucie własnej wartości i perfekcjonizm.
Jestem osobą relatywnie otwartą i ciekawą świata, która spędziła dużo czasu na pracy nad sobą; na podróżach, studiach, próbach otwarcia się na nowości, analizą relacji i logicznym rozpracowaniu wzorców w swojej rodzinie, na wglądzie w siebie i w swoje potrzeby, które nauczyłam się rozpoznawać i czasem komunikować; nawet rodzicom. (Jestem z nimi w dość dobrej relacji, ale oni ze sobą nie są, a żyją razem). Uważam, że wiele się już nauczyłam i zyskałam cenne zaplecze teoretyczne i rozumienie wielu rzeczy, jednak napotkałam na pewne emocjonalne bariery nie do przejścia, więc chcę się podjąć terapii.
Gdy w wieku nastoletnim zdałam sobie sprawę z mechanizmu doboru partnerów w mojej rodzinie, postanowiłam poświęcić całą swoją energię by to zrozumieć i nie powielić błędów rodziców i za wszelką cenę uniknąć tego wykończenia psychicznego, spowodowanego ciągle napiętą atmosferą, skrywanym alkoholizmem rodzica, problemów seksualnych rodziców wykrzyczanych w awanturach, pasywną agresją, martwieniem się o psychikę rodzeństwa. W efekcie nie budowałam żadnych intymnych relacji i z łatwością odrzucałam potencjalnych partnerów gdy uświadamiałam sobie, że albo interesuję się nimi, bo tylko chcę poczuć się lepiej rozwiązując ich problemy, ponieważ czuję się do tego kompetentna (rola dziecka-spowiernika w rodzinie), albo gdy rezygnowałam, bo nie mogłam się wyzbyć przekonania, że nie mam nic takiej zdrowej osobie do zaoferowania. Przez to brakuje mi bliskości, oraz zaakceptowania swojej seksualności, na którą bardzo chciałabym się otworzyć, a także nie mogę się pozbyć poczucia bycia "ofiarą w twardej skórze".
Nie wiem, która terapia będzie dla mnie najodpowiedniejsza. Polecono mi terapię psychodynamiczną, jednak jestem co do niej sceptyczna o tyle, że brakuje mi w niej nastawienia na bezpośrednie wcielenie zmian w życie, a także mam poczucie, że mam już dość analiz i rozmyślania, bo robię to od wielu lat, a chce po prostu normalnie funkcjonować i móc częściej cieszyć się życiem. Z kolei nie wiem czy terapia poznawczo-behawioralna nie byłaby drugą skrajnością. Zastanawia mnie również, czy powinnam uwzględnić wykształcenie seksuologiczne w poszukiwaniu terapeuty, czy nie jest to konieczne.
Zdaję sobie sprawę, że zrobiłam tu kawał autoanalizy, jednak proces szukania terapeuty stresuje mnie, choć jestem zmotywowana i dlatego chcę świadomie i na ile się da precyzyjnie, dopasować nurt psychoterapeutyczny i psychoterapeutę do swojej sytuacji.
Z góry dziękuję za wszelkie odpowiedzi.
Wnikliwie i szczegółowo opisała Pani problem i doskonale, że jest Pani otwartą osobą, zdeterminowaną by sobie pomóc, to bardzo ważne w terapii, a ta nie będzie ani prosta, ani krótka, ale trzeba zacząć i nie czekać, by jak Pani pisze "móc cieszyć się życiem". Co do rodzaju terapii, tutaj jest większy problem, dla Pani, ze względu na Pani dynamizm i potrzebę sprawczego działania, osobiście polecałbym terapie schematów (schema therapy), ponieważ integruje zarówno elementy psychodynamiczne, cognitywno behawioralne, a nawet humanistyczne, gestallt itp. Takie jest moje zdanie. Koleżanki i Koledzy, też zapewne się wypowiedzą, a wybór będzie należał już tylko do Pani. To co mi się osobiście podoba, to Pani podejście, właśnie takie jakie powinno być, zadaniowe, aktywne, optymistyczne, otwarte. To w terapii, spory kapitał. A więc, do dzieła!
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Zrozumiałe jest, że poszukiwanie odpowiedniej terapii może być wyzwaniem, zwłaszcza wobec takiego bogactwa doświadczeń i złożoności jaką Pani opisuje. Pragnienie znalezienia równowagi między zrozumieniem siebie a funkcjonowaniem na co dzień jest kluczowe, dlatego dobrze, że jest Pani świadoma różnych podejść terapeutycznych i ich potencjalnych zalet oraz ograniczeń.
Terapia psychodynamiczna skupia się na zrozumieniu nieświadomych procesów emocjonalnych i doświadczeń z dzieciństwa, które mogą wpływać na obecną psychikę. Pomaga to odkryć głębsze przyczyny problemów i zmienić negatywne wzorce zachowań. Jednakże, jak Pani zauważyła, może to wymagać czasu i cierpliwości, a Pani czujesz potrzebę bardziej bezpośrednich zmian.
Z drugiej strony, terapia poznawczo-behawioralna (CBT) koncentruje się na zmianie myśli i zachowań, które wpływają na emocje i funkcjonowanie. Jest to podejście bardziej skoncentrowane na teraźniejszości, co może być atrakcyjne dla osób poszukujących szybszych rezultatów i praktycznych narzędzi do radzenia sobie z codziennymi wyzwaniami.
Jednakże, istnieją także inne podejścia terapeutyczne, które mogą być dla Pani odpowiednie, jak na przykład terapia integratywna, która łączy różne podejścia w zależności od potrzeb klienta.
Ważne jest, aby podczas wyboru terapeuty brała Pani również pod uwagę ich doświadczenie i podejście do pracy z Pani konkretnymi problemami. Może Pani również rozważyć terapeutę, który ma doświadczenie w obszarze seksuologii, jeśli uważa Pani, że problematyka seksualna stanowi ważny aspekt Pani życia, który chce Pani zgłębić.
Proszę pamiętać, że proces terapeutyczny może być indywidualny i adaptacyjny, a kluczowym czynnikiem sukcesu jest zaufanie i komfort w relacji terapeutycznej. Może być przydatne przeprowadzenie kilku konsultacji z różnymi terapeutami, aby lepiej poznać ich podejście i zobaczyć, który najlepiej odpowiada Pani potrzebom i preferencjom.
Powodzenia w Pani drodze do zdrowia emocjonalnego i znalezienia odpowiedniej terapii. Jeśli ma Pani więcej pytań lub potrzebuje Pani dalszej pomocy proszę o kontakt.
Terapia psychodynamiczna skupia się na zrozumieniu nieświadomych procesów emocjonalnych i doświadczeń z dzieciństwa, które mogą wpływać na obecną psychikę. Pomaga to odkryć głębsze przyczyny problemów i zmienić negatywne wzorce zachowań. Jednakże, jak Pani zauważyła, może to wymagać czasu i cierpliwości, a Pani czujesz potrzebę bardziej bezpośrednich zmian.
Z drugiej strony, terapia poznawczo-behawioralna (CBT) koncentruje się na zmianie myśli i zachowań, które wpływają na emocje i funkcjonowanie. Jest to podejście bardziej skoncentrowane na teraźniejszości, co może być atrakcyjne dla osób poszukujących szybszych rezultatów i praktycznych narzędzi do radzenia sobie z codziennymi wyzwaniami.
Jednakże, istnieją także inne podejścia terapeutyczne, które mogą być dla Pani odpowiednie, jak na przykład terapia integratywna, która łączy różne podejścia w zależności od potrzeb klienta.
Ważne jest, aby podczas wyboru terapeuty brała Pani również pod uwagę ich doświadczenie i podejście do pracy z Pani konkretnymi problemami. Może Pani również rozważyć terapeutę, który ma doświadczenie w obszarze seksuologii, jeśli uważa Pani, że problematyka seksualna stanowi ważny aspekt Pani życia, który chce Pani zgłębić.
Proszę pamiętać, że proces terapeutyczny może być indywidualny i adaptacyjny, a kluczowym czynnikiem sukcesu jest zaufanie i komfort w relacji terapeutycznej. Może być przydatne przeprowadzenie kilku konsultacji z różnymi terapeutami, aby lepiej poznać ich podejście i zobaczyć, który najlepiej odpowiada Pani potrzebom i preferencjom.
Powodzenia w Pani drodze do zdrowia emocjonalnego i znalezienia odpowiedniej terapii. Jeśli ma Pani więcej pytań lub potrzebuje Pani dalszej pomocy proszę o kontakt.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.