Witam. Mam 22 lata. Z każdym dniem czuje się coraz gorzej.. zaczęłam zastanawiać się nad tym co mi d
2
odpowiedzi
Witam. Mam 22 lata. Z każdym dniem czuje się coraz gorzej.. zaczęłam zastanawiać się nad tym co mi dolega po ostatniej sytuacji która miała miejsce parę dni temu. Partner skończył pracę w restauracji, zaproponował bym weszła i zaczekała w środku na niego i koleżankę która nas podrzuci do domu. Na samą myśl ze musze tam wejść i siedzieć w śród tylu ludzi sparaliżowało mnie. Weszlam, usiadłam i zaczął zżerać mnie stres. Coraz goręcej, szybsze bicie serca, natłok myśli że wszyscy jego znajomi na mnie patrza widzą ze się stresuje i zaczynają mnie oceniać, aż w końcu czuje straszne osłabienie.. uciekłam na zewnątrz na powietrze i zemdlałam.
Do tego dochodzą sytuację które na codzień zaczynają być bardzo uciążliwe. A mianowicie, moja koncentracja uległa pogorszeniu, mam problem z wykonaniem niektórych prostych codziennych czynności, spanie do godzin popołudniowych było by dla mnie wybawieniem, zamykam się w sobie coraz bardziej, wstydzę się odezwać do ludzi gdy tylko to robie za każdym razem w ciągu 3 sekund cala się czerwienie. Nadmierny płacz z byle powodu.. do tego dochodzi ciąża w której jestem i ogromny strach ze nie podołam w roli rodzica.. ze mnie to przerośnie, jestem w 13 tyg ciąży a nadal nie czuje więzi z dzieckiem..
Zaczynam zamykać się w sobie, coraz więcej negatywnych myśli mnie otacza, zaczynam chyba bać się ludzi, non stop zaczynam kłótnie o byle co z partnerem, boje się ciąży której chcialam..
Nie rozumiem co się ze mną dzieje ale mam tego dosyć.. co powinnam począć by poczuc się lepiej?
Do tego dochodzą sytuację które na codzień zaczynają być bardzo uciążliwe. A mianowicie, moja koncentracja uległa pogorszeniu, mam problem z wykonaniem niektórych prostych codziennych czynności, spanie do godzin popołudniowych było by dla mnie wybawieniem, zamykam się w sobie coraz bardziej, wstydzę się odezwać do ludzi gdy tylko to robie za każdym razem w ciągu 3 sekund cala się czerwienie. Nadmierny płacz z byle powodu.. do tego dochodzi ciąża w której jestem i ogromny strach ze nie podołam w roli rodzica.. ze mnie to przerośnie, jestem w 13 tyg ciąży a nadal nie czuje więzi z dzieckiem..
Zaczynam zamykać się w sobie, coraz więcej negatywnych myśli mnie otacza, zaczynam chyba bać się ludzi, non stop zaczynam kłótnie o byle co z partnerem, boje się ciąży której chcialam..
Nie rozumiem co się ze mną dzieje ale mam tego dosyć.. co powinnam począć by poczuc się lepiej?
Dzień dobry,
ciąża, nawet ta długo oczekiwana, u wielu kobiet powoduje podobne odczucia - że sobie nie poradzą jako matki, że to zmieni ich życie, że nie będą kochać dziecka tak jak trzeba. To jest ogromna zmiana w życiu i to, że pojawiają się takie myśli świadczy najczęściej po prostu o tym, że mamy refleksję, że nasze życie się zmieni i chęci sprostania roli rodzica. Dodatkowo w organizmie zachodzą ogromne zmiany hormonalne, które również mają wpływ na nastrój. Posty szczęśliwych ciężarnych i perfekcyjnych mam na Instagramie czy Facebooku na pewno nie oddają tego jak trudny to bywa okres w życiu kobiety. Proszę jednak pamiętać, że naprawdę może to być najszczęśliwszy okres w życiu kobiety, jeśli tylko zaufa Pani sobie i swojemu instynktowi. Proszę porozmawiać o swoich obawach i odczuciach z partnerem, a także ze swoim ginekologiem. Pisze Pani również o objawach, które mogą wskazywać na stany lękowe, a których przyczyny mogą być różne. Zachęcam do wizyty u psychologa, można nad tym wszystkim skutecznie pracować!
Pozdrawiam serdecznie
Katarzyna Barańska-Grzesiek
ciąża, nawet ta długo oczekiwana, u wielu kobiet powoduje podobne odczucia - że sobie nie poradzą jako matki, że to zmieni ich życie, że nie będą kochać dziecka tak jak trzeba. To jest ogromna zmiana w życiu i to, że pojawiają się takie myśli świadczy najczęściej po prostu o tym, że mamy refleksję, że nasze życie się zmieni i chęci sprostania roli rodzica. Dodatkowo w organizmie zachodzą ogromne zmiany hormonalne, które również mają wpływ na nastrój. Posty szczęśliwych ciężarnych i perfekcyjnych mam na Instagramie czy Facebooku na pewno nie oddają tego jak trudny to bywa okres w życiu kobiety. Proszę jednak pamiętać, że naprawdę może to być najszczęśliwszy okres w życiu kobiety, jeśli tylko zaufa Pani sobie i swojemu instynktowi. Proszę porozmawiać o swoich obawach i odczuciach z partnerem, a także ze swoim ginekologiem. Pisze Pani również o objawach, które mogą wskazywać na stany lękowe, a których przyczyny mogą być różne. Zachęcam do wizyty u psychologa, można nad tym wszystkim skutecznie pracować!
Pozdrawiam serdecznie
Katarzyna Barańska-Grzesiek
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
tak jak organizm w okresie ciąży przechodzi przez szereg zmian hormonalnych, tak samo nasza psychika musi uporać się z obawami dotyczącymi wchodzenia w nowe role życiowe. Wątpliwości "czy i jak sobie poradzę" są więc objawem często występującym i niejednokrotnie ułatwiającym nam dokonanie zmian. Podobnie jak lekka trema przed występem publicznym, wątpliwości takie mogą pomóc nam zaobserwować nasze mocne strony i ewentualne obszary które chcielibyśmy usprawnić. Jeśli jednak zauważy Pani, że pojawiające się obawy zaczynają utrudniać codzienne funkcjonowanie (np. lęk przed oceną powstrzymuje Panią przed chodzeniem w nowe miejsca) albo będą źródłem Pani cierpienia, warto poszukać wsparcia profesjonalisty. Sposobami, które szybko i skutecznie mogą ukoić Pani dyskomfort może być np. rozmowa z zaufaną osobą, wdrożenie technik relaksacji bądź mindfulnessu do codziennej higieny psychicznej jak i zwrócenie uwagi na myśli i emocje pojawiające się w sytuacjach stresowych. Może zaczyna Pani ulegać różnym zniekształceniom poznawczym, które sprawiają, że trzeźwa ocena sytuacji staje się utrudniona?
Pozdrawiam
tak jak organizm w okresie ciąży przechodzi przez szereg zmian hormonalnych, tak samo nasza psychika musi uporać się z obawami dotyczącymi wchodzenia w nowe role życiowe. Wątpliwości "czy i jak sobie poradzę" są więc objawem często występującym i niejednokrotnie ułatwiającym nam dokonanie zmian. Podobnie jak lekka trema przed występem publicznym, wątpliwości takie mogą pomóc nam zaobserwować nasze mocne strony i ewentualne obszary które chcielibyśmy usprawnić. Jeśli jednak zauważy Pani, że pojawiające się obawy zaczynają utrudniać codzienne funkcjonowanie (np. lęk przed oceną powstrzymuje Panią przed chodzeniem w nowe miejsca) albo będą źródłem Pani cierpienia, warto poszukać wsparcia profesjonalisty. Sposobami, które szybko i skutecznie mogą ukoić Pani dyskomfort może być np. rozmowa z zaufaną osobą, wdrożenie technik relaksacji bądź mindfulnessu do codziennej higieny psychicznej jak i zwrócenie uwagi na myśli i emocje pojawiające się w sytuacjach stresowych. Może zaczyna Pani ulegać różnym zniekształceniom poznawczym, które sprawiają, że trzeźwa ocena sytuacji staje się utrudniona?
Pozdrawiam
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.