Skąd takie zaangażowanie emocjonalne? 4 lata temu miałam lekcje z pewną osobą, na jej lekcjach czuł
2
odpowiedzi
Skąd takie zaangażowanie emocjonalne?
4 lata temu miałam lekcje z pewną osobą, na jej lekcjach czułam się wyśmienicie. Często wspominam. Ona, kiedy na lekcjach mnie nie było, zawsze pytała o mnie, a nawet chciała mnie szukać(oczywiście uważam, że skoro to kiedyś miało miejsce, teraz też tak powinno być). Teraz jestem z nią w konflikcie. Parę miesięcy temu kazała mi do siebie napisać, ale po tym mnie zostawiła(nie odezwała się), wtedy byłam zrozpaczona. A dzisiaj, jak wstawiłam nowe zdjęcie profilowe i nie widziałam, żeby zareagowała na nie, zaczęłam się niepokoić i byłam przygnębiona. Wspomnę jeszcze, że odkąd nie mam z nią lekcji, mam potrzebę zobaczenia jej, myślenie okej, a także diagnozę autyzmu.
4 lata temu miałam lekcje z pewną osobą, na jej lekcjach czułam się wyśmienicie. Często wspominam. Ona, kiedy na lekcjach mnie nie było, zawsze pytała o mnie, a nawet chciała mnie szukać(oczywiście uważam, że skoro to kiedyś miało miejsce, teraz też tak powinno być). Teraz jestem z nią w konflikcie. Parę miesięcy temu kazała mi do siebie napisać, ale po tym mnie zostawiła(nie odezwała się), wtedy byłam zrozpaczona. A dzisiaj, jak wstawiłam nowe zdjęcie profilowe i nie widziałam, żeby zareagowała na nie, zaczęłam się niepokoić i byłam przygnębiona. Wspomnę jeszcze, że odkąd nie mam z nią lekcji, mam potrzebę zobaczenia jej, myślenie okej, a także diagnozę autyzmu.
Zaangażowanie emocjonalne, które opisujesz, może wynikać z kilku różnych czynników. Po pierwsze, relacja, którą miałaś z tą osobą na lekcjach, wydaje się być dla ciebie bardzo ważna i pozytywna. Często takie doświadczenia mogą wywoływać silne emocje, zwłaszcza jeśli były one w jakiś sposób wyjątkowe lub miały duży wpływ na twoje samopoczucie.
Konflikt, który teraz masz z tą osobą, może być dla ciebie trudny do zaakceptowania, zwłaszcza biorąc pod uwagę wcześniejsze pozytywne doświadczenia z nią. To zrozumiałe, że takie zmiany mogą wpływać na twoje emocje i powodować przygnębienie.
Natomiast niepokój związany z brakiem reakcji na twoje nowe zdjęcie profilowe może być spowodowany przez oczekiwania i nadzieje co do reakcji tej osoby. Często ludzie mają tendencję do interpretowania braku reakcji jako coś negatywnego, nawet jeśli tak naprawdę nie ma to związku z ich relacją czy uczuciami.
Dodatkowo, fakt, że od czasu, kiedy nie masz lekcji z tą osobą, odczuwasz potrzebę zobaczenia jej, może być związane z tęsknotą za wcześniejszymi pozytywnymi doświadczeniami z nią.
Diagnoza autyzmu również może wpływać na twoje reakcje emocjonalne i sposób, w jaki doświadczasz relacji z innymi ludźmi. Osoby z autyzmem często mają swoje specyficzne potrzeby i preferencje w kontaktach interpersonalnych, co może wpływać na to, jak reagują na różne sytuacje społeczne.
Ważne jest, abyś dała sobie czas na zrozumienie swoich uczuć i znalezienie sposobów radzenia sobie z nimi. Może być również pomocne rozmówienie o swoich uczuciach z bliskimi osobami lub specjalistą, który może pomóc ci zrozumieć i przepracować swoje emocje.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Droga Pacjentko,
Dziękuję za zaufanie i podzielenie się swoją historią. To, co opisujesz, wskazuje na głębokie zaangażowanie emocjonalne, które masz w relacji z tą osobą, i rozumiem, że jej zachowanie wywołuje u Ciebie niepokój i przygnębienie. To normalne, że w sytuacjach, gdy ktoś ma duży wpływ na nasze emocje, a potem relacja staje się napięta lub przerywana, pojawiają się trudne uczucia. Twoja historia może wskazywać na sytuację związaną z emocjonalną zależnością, która może być szczególnie trudna do zrozumienia i przetworzenia.
Skąd bierze się takie zaangażowanie emocjonalne?
Zaangażowanie emocjonalne, które opisujesz, może wynikać z wielu różnych czynników. Możliwe, że ta osoba pełniła ważną rolę w Twoim życiu, była kimś, kto dawał Ci poczucie akceptacji, zrozumienia lub bliskości, zwłaszcza jeśli czułaś się na jej lekcjach wyjątkowo. Czynniki takie jak poczucie przynależności i docenienie mogą sprawić, że stajemy się emocjonalnie związani z kimś, kto w naszej percepcji daje nam poczucie wartości.
Dodatkowo, w sytuacjach, gdy ta osoba daje Ci poczucie niepewności (np. poprzez nieregularne kontakty czy brak reakcji na Twoje działania), może pojawić się lęk o utratę tej relacji, co nasila emocje. Zmienność w jej zachowaniu – najpierw zaprasza Cię do kontaktu, a potem zrywa go – może wywoływać uczucie dezorientacji i niepokoju, a także sprawiać, że odczuwasz przygnębienie.
Potrzeba zobaczenia jej i myśli o niej mogą być oznaką emocjonalnej zależności, w której traktujesz tę osobę jako źródło poczucia spełnienia i akceptacji. Może to również wskazywać na nieprzepracowane potrzeby emocjonalne i szukanie ich zaspokojenia w tej konkretnej relacji.
Co możesz zrobić w tej sytuacji?
1. Zrozumienie swoich emocji: Kluczowe jest, byś zaczęła dostrzegać, jakie potrzeby emocjonalne są zaspokajane w tej relacji i dlaczego staje się ona dla Ciebie tak ważna. Praca nad samoakceptacją i zrozumieniem swoich emocji pomoże Ci zrozumieć, dlaczego ta osoba ma taki wpływ na Twoje życie. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może pomóc Ci zrozumieć, jakie myśli i przekonania wpływają na Twoje reakcje emocjonalne i jak możesz je zmienić.
2. Granice emocjonalne i zdrowa dystansowanie się: Warto pracować nad zdrowymi granicami w relacjach emocjonalnych. Czasem możemy tak bardzo angażować się emocjonalnie, że tracimy perspektywę i zapominamy o własnych potrzebach. Terapia pomoże Ci w nauce, jak dystansować się emocjonalnie w sposób, który nie oznacza rezygnacji z relacji, ale pozwala Ci dbać o siebie i swoje zdrowie psychiczne.
3. Praca z diagnozą autyzmu: Jeśli masz diagnozę autyzmu, warto wspierać się specjalistą, który pomoże Ci zrozumieć, jak Twoje potrzeby emocjonalne są związane z Twoją neurotypowością. Często osoby z autyzmem mogą przeżywać intensywniejsze zaangażowanie emocjonalne w relacjach interpersonalnych, zwłaszcza jeśli nie były one wcześniej w pełni zrozumiane lub rozpoznane. Terapia neurotypowa i psychoterapia może pomóc w nauce zarządzania emocjami, co poprawi Twoje funkcjonowanie w relacjach.
4. Wsparcie w terapii: Jeśli chcesz przepracować swoje zaangażowanie emocjonalne i zrozumieć, dlaczego czujesz się przygnębiona, warto skontaktować się z psychoterapeutą, który pomoże Ci zrozumieć te mechanizmy i nauczyć się, jak radzić sobie z emocjami, które są wynikiem tej relacji. Terapia indywidualna pomoże Ci w pracy nad emocjonalnym uwolnieniem i odbudowie samoakceptacji.
5. Zajmowanie się sobą: Rozważ również czas spędzany na dbaniu o siebie, swoich pasjach i innych relacjach. Utrzymywanie różnych źródeł poczucia wartości pomoże Ci stworzyć zdrową równowagę emocjonalną, a także ułatwi przetwarzanie sytuacji związanych z tą osobą.
Podsumowując, Twoje zaangażowanie emocjonalne wynika z intensywnego przeżywania relacji i niepewności związanej z brakiem stałego kontaktu. Zrozumienie swoich emocji, postawienie zdrowych granic w relacjach oraz praca nad samoakceptacją pomogą Ci odzyskać równowagę. Terapia indywidualna i specjalistyczne podejście pomoże Ci zrozumieć, jakie mechanizmy wpływają na Twoje zaangażowanie i jak możesz skutecznie poradzić sobie z tymi emocjami.
Z serdecznymi pozdrowieniami,
Radosław Helwich
Certyfikowany terapeuta uzależnień i współuzależnień
ESC – Ośrodek Leczenia Uzależnień i Psychoterapia
Warszawa Żoliborz ul. Boguckiego 6/3, (prowadzimy konsultacje online)
Dziękuję za zaufanie i podzielenie się swoją historią. To, co opisujesz, wskazuje na głębokie zaangażowanie emocjonalne, które masz w relacji z tą osobą, i rozumiem, że jej zachowanie wywołuje u Ciebie niepokój i przygnębienie. To normalne, że w sytuacjach, gdy ktoś ma duży wpływ na nasze emocje, a potem relacja staje się napięta lub przerywana, pojawiają się trudne uczucia. Twoja historia może wskazywać na sytuację związaną z emocjonalną zależnością, która może być szczególnie trudna do zrozumienia i przetworzenia.
Skąd bierze się takie zaangażowanie emocjonalne?
Zaangażowanie emocjonalne, które opisujesz, może wynikać z wielu różnych czynników. Możliwe, że ta osoba pełniła ważną rolę w Twoim życiu, była kimś, kto dawał Ci poczucie akceptacji, zrozumienia lub bliskości, zwłaszcza jeśli czułaś się na jej lekcjach wyjątkowo. Czynniki takie jak poczucie przynależności i docenienie mogą sprawić, że stajemy się emocjonalnie związani z kimś, kto w naszej percepcji daje nam poczucie wartości.
Dodatkowo, w sytuacjach, gdy ta osoba daje Ci poczucie niepewności (np. poprzez nieregularne kontakty czy brak reakcji na Twoje działania), może pojawić się lęk o utratę tej relacji, co nasila emocje. Zmienność w jej zachowaniu – najpierw zaprasza Cię do kontaktu, a potem zrywa go – może wywoływać uczucie dezorientacji i niepokoju, a także sprawiać, że odczuwasz przygnębienie.
Potrzeba zobaczenia jej i myśli o niej mogą być oznaką emocjonalnej zależności, w której traktujesz tę osobę jako źródło poczucia spełnienia i akceptacji. Może to również wskazywać na nieprzepracowane potrzeby emocjonalne i szukanie ich zaspokojenia w tej konkretnej relacji.
Co możesz zrobić w tej sytuacji?
1. Zrozumienie swoich emocji: Kluczowe jest, byś zaczęła dostrzegać, jakie potrzeby emocjonalne są zaspokajane w tej relacji i dlaczego staje się ona dla Ciebie tak ważna. Praca nad samoakceptacją i zrozumieniem swoich emocji pomoże Ci zrozumieć, dlaczego ta osoba ma taki wpływ na Twoje życie. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może pomóc Ci zrozumieć, jakie myśli i przekonania wpływają na Twoje reakcje emocjonalne i jak możesz je zmienić.
2. Granice emocjonalne i zdrowa dystansowanie się: Warto pracować nad zdrowymi granicami w relacjach emocjonalnych. Czasem możemy tak bardzo angażować się emocjonalnie, że tracimy perspektywę i zapominamy o własnych potrzebach. Terapia pomoże Ci w nauce, jak dystansować się emocjonalnie w sposób, który nie oznacza rezygnacji z relacji, ale pozwala Ci dbać o siebie i swoje zdrowie psychiczne.
3. Praca z diagnozą autyzmu: Jeśli masz diagnozę autyzmu, warto wspierać się specjalistą, który pomoże Ci zrozumieć, jak Twoje potrzeby emocjonalne są związane z Twoją neurotypowością. Często osoby z autyzmem mogą przeżywać intensywniejsze zaangażowanie emocjonalne w relacjach interpersonalnych, zwłaszcza jeśli nie były one wcześniej w pełni zrozumiane lub rozpoznane. Terapia neurotypowa i psychoterapia może pomóc w nauce zarządzania emocjami, co poprawi Twoje funkcjonowanie w relacjach.
4. Wsparcie w terapii: Jeśli chcesz przepracować swoje zaangażowanie emocjonalne i zrozumieć, dlaczego czujesz się przygnębiona, warto skontaktować się z psychoterapeutą, który pomoże Ci zrozumieć te mechanizmy i nauczyć się, jak radzić sobie z emocjami, które są wynikiem tej relacji. Terapia indywidualna pomoże Ci w pracy nad emocjonalnym uwolnieniem i odbudowie samoakceptacji.
5. Zajmowanie się sobą: Rozważ również czas spędzany na dbaniu o siebie, swoich pasjach i innych relacjach. Utrzymywanie różnych źródeł poczucia wartości pomoże Ci stworzyć zdrową równowagę emocjonalną, a także ułatwi przetwarzanie sytuacji związanych z tą osobą.
Podsumowując, Twoje zaangażowanie emocjonalne wynika z intensywnego przeżywania relacji i niepewności związanej z brakiem stałego kontaktu. Zrozumienie swoich emocji, postawienie zdrowych granic w relacjach oraz praca nad samoakceptacją pomogą Ci odzyskać równowagę. Terapia indywidualna i specjalistyczne podejście pomoże Ci zrozumieć, jakie mechanizmy wpływają na Twoje zaangażowanie i jak możesz skutecznie poradzić sobie z tymi emocjami.
Z serdecznymi pozdrowieniami,
Radosław Helwich
Certyfikowany terapeuta uzależnień i współuzależnień
ESC – Ośrodek Leczenia Uzależnień i Psychoterapia
Warszawa Żoliborz ul. Boguckiego 6/3, (prowadzimy konsultacje online)
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.