Pytanie do Psychologa. Wg Stereotypu mężczyzna jest odpowiedzialny za finansowe utrzymanie rodziny.

Uwaga. Moze nie byc delikatnie, lepiej wiec moze nie czytac.....

Chce Pan spelniac stereotyp to bedzie tylko trudniej. Jesli chodzi o kase i przeliczanie dzieci na PLN to tutaj moze byc trudno w walce z arytmetyka bo ona nie zaklada zadnych emocji. Jesli Pan czuje sie w tym zwiazku z zona sam, ze musi wszystko ogarniac, ze musi cos ekstra osiagac to moze byc to bardzo trudne do zniesienia. Takie stawianie siebie (nie system, nie Polska), ale samodzielne osadzanie siebie w takim mysleniu i przekonaniach, ze wszystko sie na Panu opiera. Trudno sie odniesc logicznie do tej wypowiedzi, bo jest troche zamieszania, mysle, ze Pan ma w sobie duzo ambiwalentnych stanow do pomieszczenia i, jak widac z wypowiedzi, nie daje sie ich ze soba pogodzic. Pisze Pan rowniez o poczuciu niedoceniania ojca i ze on decyduje. No wlasnie wydaje mi sie, ze jak ojciec mysli, ze tylko on decyduje to jest wlasnie problem w systemie (rodzinie). Rozwiazania bym poszukal nie tyle w ksiazkach co w komunikacji potrzeb tego co miedzy Panstwem w Panstwa relacji sie dzieje, albo wlasnie sie nie dzieje. Tutaj Pan poszukuje metaforycznie bogactwa, a symbolicznie odczuwa Pan biede. Prosze poszerzyc krag i podzielic sie Panstwa wspolnym spojrzeniem. Jesli trudno sie o tym rozmawia, prosze rozwazyc konsultacje par. Powodzenia i prosze pozwolic "zrzucic z siebie" troche "nie swoich" ciezarow...

Może być ciężko motywować się do lepszych zarobków. To nie jest najfortunniej sformułowany cel. Warto się skupić na tym, by dobrze wykonywać swoje obowiązki i na tym, co już robimy dobrze. Później na tym, jak robić to lepiej i jeszcze lepiej. Ciężko może być również nie ulegać stereotypowi społecznemu. Jeśli się ma problemy zdrowotne, to nie oznacza bycia słabym (polecam bezpłatną publikację dostępną w internecie: "Lista mocy. 100 wpływowych Polek i Polaków z niepełnosprawnością"- można się nią zainspirować). Jeśli jesteśmy chorzy, mamy pełne prawo do leczenia i opieki. Pan Kiosaki zarabia na książkach, w których sprzedaje pewne ogólniki, nieprzystające do życia większości zwykłych ludzi, toteż czytanie tego typu książek to strata czasu i pieniędzy, ale on uczynił z tego biznes i całkiem nieźle na tym zarabia. Warto jeszcze dodać pewien frazes, z którym wielu się nie zgodzi, ale potwierdzą specjaliści od zdrowia psychicznego, psycholodzy, terapeuci i pod którym ja się podpisuję: Pieniądze szczęścia nie dają. Natomiast myślenie o nich w kontekście posiadania dziecka z całą pewnością jest oznaką odpowiedzialności. Odnosząc się do "działania teraz"- kontynuować to już przynosi korzyści. Co do "przeskakiwania siebie"- na pewno jest to możliwe, ale jak każdy sportowiec, który chce bić rekordy musi więcej i bardziej specjalistycznie trenować, a czasem poświęcić temu całe swoje życie. Pytanie do zastanowienia: co takiego extra potrzebuje Pan dać temu dziecku, czego nie może Pan mu dać już teraz? Pozdrawiam