Może zacznijmy od początku. Mój tata miał przed moją mamą jeszce jedna żonę z ktöra miał córkę. 2008
3
odpowiedzi
Może zacznijmy od początku. Mój tata miał przed moją mamą jeszce jedna żonę z ktöra miał córkę. 2008 moje narodziny nie wiele z tego okresu pamiętam. Pierwsze oznaki które mówiły mi że coś się dzieje były gdy miałam 4-5 lat tata zaczął pracować w Holandii mama w innym mieście więc po przedszkolu zazwyczaj byłam u dziadków. Kilka lat później 2014 tata się wyprowadził a ja z mamą zamieszkalyśmy u jej rodziców. W 2016 rodzice się rozwiedli. Z tatą miałam kontakt zawsze. Przez 2 lata u taty mieszkała pewna kobieta z córką . Wyciągała od niego pieniądze na leki i mieszkanie jej mamy że przestał opłacać mieszkanie 2018 ta kobieta się wyprowadziła. 2019 ostatnie spotkanie. 2020 ostatnia rozmowa. 03.2020 ostatnia minuta reanimacji. Od tego czasu do dziś 7.06.2020 nie mogę się z tym pogodzić cały czas tęsknię co noc płaczę nie umiem się z tym pogodzić. Wie ktoś jak mi pomóc
Dobry wieczór!
Warto popracować nad strata i żałobą. Jednak trudno jest zrobić to samemu, szczególnie w tak młodym wieku. Dlatego można spróbować poszukać w szkole psychologa i z nim porozmawiać, jeśli nie chcesz angażować mamy. Lub poprosić mamę o konsultację z psychologiem, powinien pomóc. To, co przeżywasz łączy się ze stratą, której doświadczyłaś, ważnej dla siebie osoby.
Proces przechodzenia żałoby pod okiem specjalisty powinien częściowo pomóc. Powodzenia.
Warto popracować nad strata i żałobą. Jednak trudno jest zrobić to samemu, szczególnie w tak młodym wieku. Dlatego można spróbować poszukać w szkole psychologa i z nim porozmawiać, jeśli nie chcesz angażować mamy. Lub poprosić mamę o konsultację z psychologiem, powinien pomóc. To, co przeżywasz łączy się ze stratą, której doświadczyłaś, ważnej dla siebie osoby.
Proces przechodzenia żałoby pod okiem specjalisty powinien częściowo pomóc. Powodzenia.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Strata osoby, która była dla nas bliska jest niezwykle trudnym doświadczeniem, zwłaszcza gdy doświadczamy go w poczuciu osamotnienia (które być może Ci towarzyszy, patrząc po Twojej historii rodzinnej emigracji i częstych zmian w tak młodym życiu). Wygląda na to, że utknęłaś w procesie przechodzenia żałoby – tak się czasami zdarza, na przykład wtedy, gdy śmierć bliskiej osoby była nagła, zaskakująca, niespodziewana. Czasem odeszli, zanim zdążyliśmy wyjaśnić sobie z nimi pewne sprawy. Każda żałoba ma swój kres, a Twojej możesz pomóc, szukając pomocy u specjalisty w szkole lub w innych ośrodkach ze wsparciem mamy. Jeśli nie jesteś pewna, co dalej robić, zawsze możesz skorzystać z Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży (nie mogę wkleić numeru, ale Google zna odpowiedź). Tam z pewnością Cię wysłuchają a i być może pomogą w doborze najlepszego rozwiązania.
Powodzenia!
Powodzenia!
Kochana, bardzo mi przykro z powodu straty twojego taty. To, co przeżywasz, to żałoba po osobie, która była bardzo ważna w twoim życiu, mimo trudnych okoliczności.
**To co czujesz jest normalne:**
- Płacz, tęsknota, niemożność pogodzenia się - to naturalny proces żałoby
- Po 3 miesiącach ból jest jeszcze bardzo świeży
- Brak ostatniego spotkania może nasilać poczucie winy i żalu
**Szczególnie trudne w twojej sytuacji:**
- Byłaś jeszcze dzieckiem (12 lat) gdy tata zmarł
- Rozstanie rodziców, skomplikowana sytuacja rodzinna
- Ostatnie 2 lata bez kontaktu - to może rodzić poczucie niedokończenia
- Okoliczności śmierci (reanimacja) - to bardzo traumatyczne
**Gdzie szukać pomocy:**
- **Psycholog/terapeuta specjalizujący się w żałobie** - najważniejsze
- **Pedagog szkolny** - może pomóc w organizacji wsparcia
- **Grupy wsparcia dla osieroconych dzieci**
- **Telefon zaufania: 116 111** (bezpłatny)
**Co może pomóc na teraz:**
- **Pozwól sobie płakać** - to naturalny sposób wyrażania bólu
- **Pisz do taty** - listy, pamiętnik
- **Stwórz miejsce pamięci** - zdjęcia, przedmioty przypominające o nim
- **Rozmawiaj z mamą, dziadkami** o twoich uczuciach
**Pamiętaj:**
- Żałoba to proces, nie ma określonego czasu "powrotu do normy"
- Nie musisz "się pogodzić" - możesz nauczyć się żyć z tą stratą
- Twoje uczucia są ważne i zasługują na wsparcie
Czy rozmawiałaś już z mamą o tym, że potrzebujesz pomocy psychologa?
**To co czujesz jest normalne:**
- Płacz, tęsknota, niemożność pogodzenia się - to naturalny proces żałoby
- Po 3 miesiącach ból jest jeszcze bardzo świeży
- Brak ostatniego spotkania może nasilać poczucie winy i żalu
**Szczególnie trudne w twojej sytuacji:**
- Byłaś jeszcze dzieckiem (12 lat) gdy tata zmarł
- Rozstanie rodziców, skomplikowana sytuacja rodzinna
- Ostatnie 2 lata bez kontaktu - to może rodzić poczucie niedokończenia
- Okoliczności śmierci (reanimacja) - to bardzo traumatyczne
**Gdzie szukać pomocy:**
- **Psycholog/terapeuta specjalizujący się w żałobie** - najważniejsze
- **Pedagog szkolny** - może pomóc w organizacji wsparcia
- **Grupy wsparcia dla osieroconych dzieci**
- **Telefon zaufania: 116 111** (bezpłatny)
**Co może pomóc na teraz:**
- **Pozwól sobie płakać** - to naturalny sposób wyrażania bólu
- **Pisz do taty** - listy, pamiętnik
- **Stwórz miejsce pamięci** - zdjęcia, przedmioty przypominające o nim
- **Rozmawiaj z mamą, dziadkami** o twoich uczuciach
**Pamiętaj:**
- Żałoba to proces, nie ma określonego czasu "powrotu do normy"
- Nie musisz "się pogodzić" - możesz nauczyć się żyć z tą stratą
- Twoje uczucia są ważne i zasługują na wsparcie
Czy rozmawiałaś już z mamą o tym, że potrzebujesz pomocy psychologa?
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.