Moja 17 letnia córka mnie chce wykończyć. Nie wiem co się jej dzieje ani co się z nją stało. Na waka
3
odpowiedzi
Moja 17 letnia córka mnie chce wykończyć. Nie wiem co się jej dzieje ani co się z nją stało. Na wakacjach dwa razy przyszła pijana do domu. Wyfarbowała sobie końcówki włosów na czerwono twierdząc że nie mogę jej tego zabronić bo jest dorosła a potem je sobie i tak sama obcieła. W roku szkolnym robiła takie problemy że aż szok miała 3 zagrożenia ale je poprawiła. Nie chciała się wogóle uczyć.Uciekła z lekcji. Na wywiadówkach ciągle słyszałam skargi że Ola się nie uczy, ma zagrożenia i wagaruje. Na wakacjach może jest trochę lepiej ale pewnie przez to że nie ma szkoły. Jednak i tak się włóczy nie wiadomo gdzie i nie chce mi powiedzieć gdzie wychodzi ani o której wróci. Gdy jej mówię że ma wrócić o 10 to odpowiada że nie będzie mnie słuchać. Wymyśliła sobie jakąś swoją nienormalną dietę i teraz nie je nic oprócz warzyw, owoców i picia. Nie słucha mnie wogóle jak jej mówię że jest szczupła i może jeść normalnie. W domu jest tak jak było zawsze. Ola była zawsze grzeczna i nie sprawiała problemów może miała kłopoty w nauce ale to nic w porównaniu to tego co ona teraz robi
Rozumiem, że bardzo niepokoi się Pani o córkę. Na wiek, w którym jest Pani córka przypada bardzo trudny rozwojowo okres. Trudny zarówno dla nastolatków, jak i dla ich opiekunów. Żeby lepiej radzić sobie z dorastającymi dziećmi, warto spróbować je zrozumieć. To okres burzy hormonów, w którym nastolatki same mają problem ze zrozumieniem tego, co się z nimi dzieje. Na ten okres przypada też bardzo trudne zadanie zbudowania własnej, odrębnej tożsamości, dlatego nastolatki buntują się przeciwko dotychczasowym autorytetom. Proponuję skorzystać z pomocy psychologa lub psychoterapeuty, który pomoże Pani w lepszym radzeniu sobie w relacji ze zbuntowaną córką i pomoże przejść przez ten trudny dla Was obu okres w konstruktywny sposób. Niepokojące jest też to, co Pani pisze o drastycznej diecie córki. Ale ponieważ informacja jest szczątkowa, najlepiej będzie jeśli i tu skorzysta Pani z porady specjalisty, który w trakcie dłuższej rozmowy, będzie mógł lepiej rozeznać się w sytuacji.
Życzę cierpliwości i wytrwałości,
Katarzyna Kreft-Kielak.
Życzę cierpliwości i wytrwałości,
Katarzyna Kreft-Kielak.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam, późna adolescencja, faza młodzieńcza to czas zmian u młodego człowieka. Zarówno pod względem fizjologicznym organizmu jak i w sferze emocji, oraz obrazu siebie w okresie dorastania. Czas ten jest "trudny" dla pociech jak i opiekunów prawnych/rodziców. Rozumiem, że niepokoi się Pani o córkę. Aby zrozumieć co dzieje się z córką w tym czasie, oraz czego można się spodziewać zachęcam do skorzystania ze wsparcia specjalisty.
Pozdrawiam
Pozdrawiam
Szanowna Pani,
To, co Pani opisuje, może być wyrazem trudności, z jakimi zmaga się Pani córka w okresie dojrzewania, a także reakcją na różne stresory życiowe. Zachowania takie jak picie alkoholu, bunt wobec zasad, ucieczki z lekcji czy zmiany w diecie mogą świadczyć o poszukiwaniu własnej tożsamości, ale również o problemach emocjonalnych, które wymagają wsparcia.
Warto rozważyć konsultację z psychologiem lub psychiatrą dziecięcym, którzy pomogą zdiagnozować, czy za tymi zachowaniami stoi np. zaburzenie nastroju, zaburzenia osobowości, czy też może cechy Atypowości Systemu Nerwowego (np. ADHD lub ASD), które często wpływają na trudności w samoregulacji emocji i zachowań.
Taka diagnoza różnicowa pozwala lepiej zrozumieć Pani córkę i dobrać odpowiednią terapię – często pomocne są terapie integracyjne, poznawczo-behawioralne lub wsparcie psychiatryczne.
Proszę pamiętać, że okres dojrzewania jest trudny nie tylko dla młodej osoby, ale i dla całej rodziny, dlatego ważne jest, aby szukać pomocy i wsparcia, nie zostawać z tym samej.
Zapraszam do kontaktu online
To, co Pani opisuje, może być wyrazem trudności, z jakimi zmaga się Pani córka w okresie dojrzewania, a także reakcją na różne stresory życiowe. Zachowania takie jak picie alkoholu, bunt wobec zasad, ucieczki z lekcji czy zmiany w diecie mogą świadczyć o poszukiwaniu własnej tożsamości, ale również o problemach emocjonalnych, które wymagają wsparcia.
Warto rozważyć konsultację z psychologiem lub psychiatrą dziecięcym, którzy pomogą zdiagnozować, czy za tymi zachowaniami stoi np. zaburzenie nastroju, zaburzenia osobowości, czy też może cechy Atypowości Systemu Nerwowego (np. ADHD lub ASD), które często wpływają na trudności w samoregulacji emocji i zachowań.
Taka diagnoza różnicowa pozwala lepiej zrozumieć Pani córkę i dobrać odpowiednią terapię – często pomocne są terapie integracyjne, poznawczo-behawioralne lub wsparcie psychiatryczne.
Proszę pamiętać, że okres dojrzewania jest trudny nie tylko dla młodej osoby, ale i dla całej rodziny, dlatego ważne jest, aby szukać pomocy i wsparcia, nie zostawać z tym samej.
Zapraszam do kontaktu online
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.